بینش، تقی (مشهد ۱۳۰۱ـ تهران ۱۳۷۴ش): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =کورنل وایلد | |||
|نام =Cornel Wilde | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=نیویورک ۱۹۱۵م | |||
|تاریخ مرگ=۱۹۸۹م | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=امریکایی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر و کارگردان | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیت‌های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
بینِش، تقی (مشهد ۱۳۰۱ـ تهران ۱۳۷۴ش)<br> | بینِش، تقی (مشهد ۱۳۰۱ـ تهران ۱۳۷۴ش)<br> | ||
[[پرونده: 12490200.jpg | بندانگشتی|بينِش، تقي]]محقق و مصحح متون موسیقی قدیم ایرانی، نسخه‌شناس، و مدرس دانشگاه. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مشهد گذراند و حِین ادامۀ تحصیل و خدمت در وزارت آموزش و پرورش در تهران، نزد علی‌اکبرخان شهنازی، نواختن تار را آموخت و از درس‌های سلیمان روح‌افزا نیز بهره گرفت. در طول سال‌های تدریس و سردبیری مجلۀ ''فرهنگ خراسان''، در مشهد، به تصحیح نُسَخ خطی موسیقی علاقه یافت و نخستین متن تصحیح‌شده از کتاب ''مقاصدالالحان''، نوشتۀ عبدالقادر مراغی را در ۱۳۴۴ به‌چاپ رساند. تا ۱۳۶۶ از او، بیش از ۵ جلد کتاب، شامل تصحیح متون قدیم، از دیوان شعرا تا تواریخ، و تعدادی مقاله در کنگره‌های ایران‌شناسی منتشر شده بود؛ تا این‌که در این سال به‌دعوت دکتر داریوش صفوت، برای تدریس در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران، به تهران آمد و متعاقب آن در دانشگاه هنر و دانشگاه سوره نیز به‌تدریس پرداخت. در هشت سال آخر زندگیش، تعدادی کتاب و رسالۀ مهم از گنجینۀ متون خطی موسیقی ایران، با تصحیح و حواشی او چاپ شد، ازجمله ''رسالۀ موسیقی بنایی''، با همکاری دکتر داریوش صفوت (۱۳۶۸)؛ ''رسالۀ خاتمۀ جامع‌الالحان'' و ''متن جامع‌الالحان'' (۱۳۶۶)؛ سه ''رسالۀ فارسی در موسیقی'' (۱۳۷۱)؛ ''شرح ادوار''، اثر عبدالقادر مراغی (۱۳۷۳)؛ ''تاریخ مختصر موسیقی ایران'' (۱۳۷۴)؛ ''موسیقی از نظرگاه اسلام''؛ و نیز تعدادی مقاله در دایرةالمعارف‌های گوناگون که به‌کوشش سید علیرضا میرعلی‌نقی و رضا مهدوی، جمع‌آوری و جداگانه منتشر شده است. به‌همراه مهدی برکشلی و حسینعلی ملاح، در سال‌های ۱۳۳۵ـ۱۳۷۵، در شناساندن گنجینۀ علمی موسیقی قدیم ایران نقش مؤثری داشت. | [[پرونده: 12490200.jpg | بندانگشتی|بينِش، تقي]]محقق و مصحح متون موسیقی قدیم ایرانی، نسخه‌شناس، و مدرس دانشگاه. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مشهد گذراند و حِین ادامۀ تحصیل و خدمت در وزارت آموزش و پرورش در تهران، نزد علی‌اکبرخان شهنازی، نواختن تار را آموخت و از درس‌های سلیمان روح‌افزا نیز بهره گرفت. در طول سال‌های تدریس و سردبیری مجلۀ ''فرهنگ خراسان''، در مشهد، به تصحیح نُسَخ خطی موسیقی علاقه یافت و نخستین متن تصحیح‌شده از کتاب ''مقاصدالالحان''، نوشتۀ عبدالقادر مراغی را در ۱۳۴۴ به‌چاپ رساند. تا ۱۳۶۶ از او، بیش از ۵ جلد کتاب، شامل تصحیح متون قدیم، از دیوان شعرا تا تواریخ، و تعدادی مقاله در کنگره‌های ایران‌شناسی منتشر شده بود؛ تا این‌که در این سال به‌دعوت دکتر داریوش صفوت، برای تدریس در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران، به تهران آمد و متعاقب آن در دانشگاه هنر و دانشگاه سوره نیز به‌تدریس پرداخت. در هشت سال آخر زندگیش، تعدادی کتاب و رسالۀ مهم از گنجینۀ متون خطی موسیقی ایران، با تصحیح و حواشی او چاپ شد، ازجمله ''رسالۀ موسیقی بنایی''، با همکاری دکتر داریوش صفوت (۱۳۶۸)؛ ''رسالۀ خاتمۀ جامع‌الالحان'' و ''متن جامع‌الالحان'' (۱۳۶۶)؛ سه ''رسالۀ فارسی در موسیقی'' (۱۳۷۱)؛ ''شرح ادوار''، اثر عبدالقادر مراغی (۱۳۷۳)؛ ''تاریخ مختصر موسیقی ایران'' (۱۳۷۴)؛ ''موسیقی از نظرگاه اسلام''؛ و نیز تعدادی مقاله در دایرةالمعارف‌های گوناگون که به‌کوشش سید علیرضا میرعلی‌نقی و رضا مهدوی، جمع‌آوری و جداگانه منتشر شده است. به‌همراه مهدی برکشلی و حسینعلی ملاح، در سال‌های ۱۳۳۵ـ۱۳۷۵، در شناساندن گنجینۀ علمی موسیقی قدیم ایران نقش مؤثری داشت. | ||
نسخهٔ ۳۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۶
| کورنل وایلد Cornel Wilde | |
|---|---|
| زادروز |
نیویورک ۱۹۱۵م |
| درگذشت | ۱۹۸۹م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر و کارگردان |
| آثار | طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰) |
| گروه مقاله | سینما |
بینِش، تقی (مشهد ۱۳۰۱ـ تهران ۱۳۷۴ش)
محقق و مصحح متون موسیقی قدیم ایرانی، نسخه‌شناس، و مدرس دانشگاه. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مشهد گذراند و حِین ادامۀ تحصیل و خدمت در وزارت آموزش و پرورش در تهران، نزد علی‌اکبرخان شهنازی، نواختن تار را آموخت و از درس‌های سلیمان روح‌افزا نیز بهره گرفت. در طول سال‌های تدریس و سردبیری مجلۀ فرهنگ خراسان، در مشهد، به تصحیح نُسَخ خطی موسیقی علاقه یافت و نخستین متن تصحیح‌شده از کتاب مقاصدالالحان، نوشتۀ عبدالقادر مراغی را در ۱۳۴۴ به‌چاپ رساند. تا ۱۳۶۶ از او، بیش از ۵ جلد کتاب، شامل تصحیح متون قدیم، از دیوان شعرا تا تواریخ، و تعدادی مقاله در کنگره‌های ایران‌شناسی منتشر شده بود؛ تا این‌که در این سال به‌دعوت دکتر داریوش صفوت، برای تدریس در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران، به تهران آمد و متعاقب آن در دانشگاه هنر و دانشگاه سوره نیز به‌تدریس پرداخت. در هشت سال آخر زندگیش، تعدادی کتاب و رسالۀ مهم از گنجینۀ متون خطی موسیقی ایران، با تصحیح و حواشی او چاپ شد، ازجمله رسالۀ موسیقی بنایی، با همکاری دکتر داریوش صفوت (۱۳۶۸)؛ رسالۀ خاتمۀ جامع‌الالحان و متن جامع‌الالحان (۱۳۶۶)؛ سه رسالۀ فارسی در موسیقی (۱۳۷۱)؛ شرح ادوار، اثر عبدالقادر مراغی (۱۳۷۳)؛ تاریخ مختصر موسیقی ایران (۱۳۷۴)؛ موسیقی از نظرگاه اسلام؛ و نیز تعدادی مقاله در دایرةالمعارف‌های گوناگون که به‌کوشش سید علیرضا میرعلی‌نقی و رضا مهدوی، جمع‌آوری و جداگانه منتشر شده است. به‌همراه مهدی برکشلی و حسینعلی ملاح، در سال‌های ۱۳۳۵ـ۱۳۷۵، در شناساندن گنجینۀ علمی موسیقی قدیم ایران نقش مؤثری داشت.