تقوایی ، ناصر (آبادان ۱۳۲۰ش): تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:14189600-2.jpg|بندانگشتی|ناصر تقوایی ]]<p>داستان'''‌'''نویس، فیلم'''‌'''نامه'''‌'''نویس، فیلم'''‌'''ساز و عکاس ایرانی. تقوایی از کارگردانان شاخص و اصلی جریان موسوم به موج نوی سینمای ایران است. از دانشکده ادبیات [[دانشگاه تهران]] فارغ'''‌'''التحصیل شد. به عناصر بومی توجه و علاقه نشان داده است و آن'''‌'''ها را در آثارش انعکاس می'''‌'''دهد. نخستین داستان او با نامِ ‌''پناهگاه'' در گاهنامۀ ''آرش'' چاپ شد. در مجموعۀ داستانِ ''تابستان همان''‌‌''سال'' (۱۳۴۸ش) حوادث ناشی از کار و بحران'''‌'''های سیاسی را با توصیف جغرافیای تفتۀ جنوب درمی'''‌'''آمیزد. تقوایی با راه یافتن به کارگاه فیلم [[گلستان، ابراهیم (شیراز ۱۳۰۱ش)|ابراهیم گلستان]] به فیلم'''‌'''سازی روی آورد و مستندهایی ساخت که عبارت'''‌'''اند از ''تاکسی''‌''متر'' (۱۳۴۶)، ''آرایشگاه آفتاب'' (۱۳۴۶)، ''نان''‌''خورهای بی''‌''سوادی'' (۱۳۴۶)، ''فروغ فرخ''‌''زاد'' ۱۳۱۳ـ۱۳۴۵ (۱۳۴۶)، ''رقص شمشیر'' (۱۳۴۶)، ''باد جن'' (۱۳۴۸)، و ''اربعین'' (۱۳۴۹). فیلم'''‌'''نامۀ ''چای تلخ'' (۱۳۸۰ش) را دربارۀ جنگ در خوزستان نوشته است. تقوایی فعالیت سینمایی‌اش را با همکاری در گروه فنی فیلم خشت و آینه به کارگردانی ابراهیم گلستان آغاز کرده است. نخستین فیلمِ سینمایی او، ''[[آرامش در حضور دیگران]]'' (۱۳۴۹)، اقتباسی از داستانی نوشتۀ [[ساعدی، غلامحسین (تبریز ۱۳۱۴ـ پاریس ۱۳۶۴ ش)|غلامحسین'''‌''' ساعدی]]'''‌''' است'''‌''' که مدت کوتاهی پس از نمایش عمومی توقیف '''‌'''شد. فیلمِ'''‌''' بعدی'''‌'''، ''صادق''‌'' کرده'' '''‌'''(۱۳۵۱)، با گوشۀ چشمی به'''‌''' موفقیت ''قیصر'' (۱۳۴۸) ساخته'''‌''' شد، اما از لحاظ ساختار تفاوت'''‌'''های'''‌''' آشکاری'''‌''' با آن'''‌''' داشت. [[دایی جان ناپلیون، مجموعه تلویزیونی|''دایی''‌''جان ناپلئون'']] (۱۳۵۴)، از مجموعه'''‌'''های مطرح و شاخصِ تلویزیون ملی ایران بود، و '''‌'''''نفرین'''''‌''' (۱۳۵۲) و ''[[ناخدا خورشید]]'' (۱۳۶۵)، به'''‌'''ترتیب براساس داستان'''‌'''های ''باتلاق''‌ نوشتۀ'''‌''' میکا والتاری'''‌'''، نویسندۀ'''‌''' فنلاندی'''‌'''، و ''داشتن و نداشتن'' نوشتۀ [[همینگوی، ارنست (۱۸۹۹ـ۱۹۶۱)|ارنست همینگوی]]، از فیلم'''‌'''های '''‌'''خوش'''‌'''ساخت'''‌''' و خوش'''‌'''پرداخت سینمای ایران محسوب می'''‌'''شوند. سایر فیلم'''‌'''هایش که موضوع و مضمون اجتماعی و انتقادی دارند، عبارت'''‌'''اند از ''ای''‌'' ایران'''''‌''' (۱۳۶۸) و [[کاغذ بی خط|''کاغذ بی''‌''خط'']] (۱۳۸۰). او در کارنامه خود چندین کار سینمایی و تلویزیونی ناتمام دارد. مجموعۀ تلویزیونی ''داستان‌سرایان'' (۱۳۵۷) که به زندگی و آثار نویسندگان نام‌آور ادبیات معاصر می‌پرداخت، از آن جمله است. او پیش از انقلاب قرار بود [[شوهر آهو خانم|شوهر آهوخانم]] (نوشتۀ [[علیمحمد افغانی|علی‌محمد افغانی]]) را هم بسازد که نشد. او پس از انقلاب پروژۀ بزرگ [[کوچک جنگلی (تلویزیون)|کوچک جنگلی]] نوشتۀ خودش (با نگاهی به داستان مردی از جنگل نوشتهٔ احمد احرار) را در سال ۱۳۶۲ نیمه‌کاره گذاشت و دو پروژۀ مشهور «زنگی و رومی» (۱۳۸۱) و «چای تلخ» (۱۳۸۲) نیز همچنان ناتمام رها شده‌اند. تقوایی در دی‌ماه سال ۱۳۸۲ فیلم جنگی چای تلخ را کلید زد، اما به دلایل مالی، سانسور و عدم حمایت مراکز دولتی نیمه‌کاره ماند.</p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p>