گلهای داوودی (فیلم سینمایی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
مدت فیلم: 107 دقیقه | مدت فیلم: 107 دقیقه | ||
'''خلاصۀ داستان''' | |||
عباس صفاری، در جریان بروز مشاجره با دوست خود باعث مرگ ناگهانی وی شده و به ۲۵ سال حبس محکوم می‌شود. با سپری شدن ۲۰ سالۀ محکومیت و عفو ۵ سال آخر، قرار آزادی عباس صادر می‌گردد. اما روز موعود در شرایطی که همگان منتظر آزادی عباس هستند استوار هدایت خبر مرگ ناگهانی او را به همسرش، عصمت، می‌دهد. اما عصمت از گفتن حقیقت به فرزند نابینای خود، جواد، که در آستانۀ برگزاری مراسم ازدواجش قرار دارد خودداری می‌کند. استوار هدایت که قبل از عزیمت به سفر، عصمت را در جریان واقعیت کشته شدن عباس به دست یکی از مأمورین زندان قرار داده بود با تقاضای وی مبنی بر معرفی خود به عنوان پدر جواد و حضور در مراسم عروسی او مواجه می‌شود. جواد که به طور ناگهانی در جریان مکالمۀ استوار و مادرش قرار می‌گیرد خانه را ترک کرده و از حضور در مراسم خودداری می‌کند. اما سرانجام توسط همسرش، مریم، متقاعد شده و با واقعیت مرگ پدرش کنار می‌آید. | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۹
دومین فیلم بلند رسول صدرعاملی در مقام کارگردان، تولید سال 1363ش. فریدون جیرانی فیلمنامۀ گلهای داوودی را بر اساس طرحی از قاضی ربیحاوی نوشته است. فیلم در سومین دوره جشنواره فیلم فجر جوایز بهترین بازیگر نقش اول مرد (جمشید مشایخی)، بهترین بازیگر نقش اول زن (پروانه معصومی)، بهترین فیلمبرداری (فیروز ملک‌زاده)، بهترین تدوین (عباس گنجوی/ برای فیلم‌های تاتوره و گلهای داوودی) و بهترین موسیقی متن (کامبیز روشن‌روان/ برای فیلم‌های تاتوره و گلهای داوودی) را از آن خود کرد.
در فیلم‌هایی چون گلهای داوودی که براساس عناصر تثبیت‌شدۀ ملودرام ساخته شده‌اند، کارگردان به‌گونه‌ای عمل می‌کند که بیننده را تمام و کمال تسلیم خود سازد. هر تصویر و هر شخصیت و هر حرفی خالی از هرگونه ابهام و پیچیدگی است. بیننده با ظواهر مواجه است، با دنیا و آدم‌هایی که در موقعیت‌های مشخص و محدود قرار دارند. در آنها این موقعیت آدم‌هاست که تغییر می‌کند نه محیط آدم‌ها، زیرا همه‌چیز ساکن است. آدم‌ها هستند که باید موقعیت خود را عوض کنند، از سیاهی به سپیدی و از شر به خیر یا برعکس.
مدت فیلم: 107 دقیقه
خلاصۀ داستان
عباس صفاری، در جریان بروز مشاجره با دوست خود باعث مرگ ناگهانی وی شده و به ۲۵ سال حبس محکوم می‌شود. با سپری شدن ۲۰ سالۀ محکومیت و عفو ۵ سال آخر، قرار آزادی عباس صادر می‌گردد. اما روز موعود در شرایطی که همگان منتظر آزادی عباس هستند استوار هدایت خبر مرگ ناگهانی او را به همسرش، عصمت، می‌دهد. اما عصمت از گفتن حقیقت به فرزند نابینای خود، جواد، که در آستانۀ برگزاری مراسم ازدواجش قرار دارد خودداری می‌کند. استوار هدایت که قبل از عزیمت به سفر، عصمت را در جریان واقعیت کشته شدن عباس به دست یکی از مأمورین زندان قرار داده بود با تقاضای وی مبنی بر معرفی خود به عنوان پدر جواد و حضور در مراسم عروسی او مواجه می‌شود. جواد که به طور ناگهانی در جریان مکالمۀ استوار و مادرش قرار می‌گیرد خانه را ترک کرده و از حضور در مراسم خودداری می‌کند. اما سرانجام توسط همسرش، مریم، متقاعد شده و با واقعیت مرگ پدرش کنار می‌آید.