محمدرضا دلپاک: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:


دلپاک فعالیت حرفه‌ای را از سال 1358 به عنوان مسئول امور فنی صدای فیلم ''زنده باد'' (ساختۀ [[خسرو سینایی]]) شروع کرد و پس از آن تا اواخر دهۀ 1360 با همین سمت و صدابردار استودیو یا صحنه در تولید فیلم‌هایی چون ''هیولای درون'' (خسرو سینایی)، ''دادشاه'' (حبیب کاووش)، ''پیک جنگل'' (حسن هدایت)، ''ای ایران'' ([[داریوش مهرجویی]])، ''میرزا کوچک‌خان و سردار جنگل'' (هردو ساختۀ [[امیر قوی دل (مشهد ۱۳۲۶ـ تهران ۱۳۸۸ش)|امیر قویدل]])، ''اتوبوس'' ([[یدالله صمدی]])، [[پرده آخر|''پردۀ آخر'']] ([[واروژ کریم‌ مسیحی|واروژ کریم‌مسیحی]])، ''دو نفر و نصفی'' (یدالله صمدی) و... مشارکت کرد و با پایان این دوره (از سال‌های 1369 و 1370) به صورت حرفه‌ای و منحصراً به کارهای صداگذاری، ترکیب و طراحی صدا روی آورد. حاصل فعالیت این دورۀ حدوداً سی سالۀ اخیر دریافت جوایز پرشماری‌ست که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.
دلپاک فعالیت حرفه‌ای را از سال 1358 به عنوان مسئول امور فنی صدای فیلم ''زنده باد'' (ساختۀ [[خسرو سینایی]]) شروع کرد و پس از آن تا اواخر دهۀ 1360 با همین سمت و صدابردار استودیو یا صحنه در تولید فیلم‌هایی چون ''هیولای درون'' (خسرو سینایی)، ''دادشاه'' (حبیب کاووش)، ''پیک جنگل'' (حسن هدایت)، ''ای ایران'' ([[داریوش مهرجویی]])، ''میرزا کوچک‌خان و سردار جنگل'' (هردو ساختۀ [[امیر قوی دل (مشهد ۱۳۲۶ـ تهران ۱۳۸۸ش)|امیر قویدل]])، ''اتوبوس'' ([[یدالله صمدی]])، [[پرده آخر|''پردۀ آخر'']] ([[واروژ کریم‌ مسیحی|واروژ کریم‌مسیحی]])، ''دو نفر و نصفی'' (یدالله صمدی) و... مشارکت کرد و با پایان این دوره (از سال‌های 1369 و 1370) به صورت حرفه‌ای و منحصراً به کارهای صداگذاری، ترکیب و طراحی صدا روی آورد. حاصل فعالیت این دورۀ حدوداً سی سالۀ اخیر دریافت جوایز پرشماری‌ست که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.
'''برخی از جوایز'''
* تندیس بهترین صداگذاری و میکس از سومین جشن خانه سینما (۱۳۷8)/ رنگ خدا
* تندیس بهترین صداگذاری و میکس از چهارمین جشن خانه سینما (۱۳۷۹)/ زیر پوست شهر
* تندیس بهترین صداگذاری و میکس از پنجمین جشن خانه سینما (۱۳80)/ باران
* تندیس بهترین صداگذاری و میکس از هشتمین جشن خانه سینما (۱۳83)/ رسم عاشق‌کشی
* تندیس بهترین صداگذاری و میکس از دهمین جشن خانه سینما (۱۳85)/ یک بوس کوچولو
* تندیس بهترین صداگذاری و میکس از دوازدهمین جشن خانه سینما (۱۳87)/ خاک آشنا
* سیمرغ بلورین سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر/ برلین ۷-
* سیمرغ بلورین شانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر/ تولد یک پروانه
* سیمرغ بلورین بیست و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر/ قاعدۀ بازی
* سیمرغ بلورین بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر/ سفر به فردا
* سیمرغ بلورین هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر/ رنگ خدا
* سیمرغ بلورین سی‌امین دوره جشنواره فیلم فجر/ خرس
* سیمرغ بلورین سیمرغ بلورین بیست و هفتمین جشنواره فیلم فجر/ دربارۀ الی
* سیمرغ بلورین بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر/ زمان می‌ایستد
* سیمرغ بلورین نوزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر/ باران
* سیمرغ بلورین سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر/ لانتوری
----
----



نسخهٔ ‏۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۰

محمدرضا دلپاک
محمدرضا دلپاک (میانۀ تصویر)

محمدرضا دلپاک (تهران 30 تیر 1343ش- )

صدابردار و صداگذار ایرانی فیلم. با دریافت 10 سیمرغ بلورین بهترین صداگذاری و میکس صدای فیلم، رکوردار این رشته در سینمای ایران است. محمدرضا دلپاک علاوه بر فیلم‌های سینمایی، تاکنون برای ده‌ها فیلم مستند نیز طراحی صدا و صداگذاری کرده، که علاوه بر کارگردانان صاحب‌نامی چون کامران شیردل، منوچهر طیاب و رخشان بنی‌اعتماد، با جوانان نیز در این زمینه همکاری داشته است. دلپاک صدابرداری را با دو فیلم گلهای داوودی (1363) و پاییزان (1366) (هردو ساختۀ رسول صدرعاملی) و صداگذاری را از سال‌های 1369 و ۱۳۷۰ با فیلم‌های خون‌بس (ناصر غلامرضایی) و دلشدگان (علی حاتمی) آغاز کرده است. وی طی چهاردهه فعالیت در سینمای ایران صدابرداری، طراحی صدا و صداگذاری بسیاری از فیلم‌های شاخص این سال‌ها را انجام داده است. آثاری چون هیولای درون، ای ایران، سگ‌کشی، گیلانه، روز واقعه، طعم گیلاس، میکس، یک بوس کوچولو، دربارۀ الی، جدایی نادر از سیمین و فروشنده. دلپاک عضو انجمن صدابرداران سينمای ايران و نايب ریيس انجمن صدابرداران است. همچنین از فعالیت‌های دیگر او به تدریس صدا و سينما در موسسۀ فرهنگی هنری سورۀ تهران و اصفهان، كانون سينماگران جوان و مدرسۀ فیلمسازی هیلاج و کارنامۀ تهران می‌توان اشاره کرد. محمدرضا دلپاک دارندۀ نشان درجۀ یک هنری (معادل دکتری) و از سال ۲۰۱۶م عضو آکادمی اسکار است.

دلپاک فعالیت حرفه‌ای را از سال 1358 به عنوان مسئول امور فنی صدای فیلم زنده باد (ساختۀ خسرو سینایی) شروع کرد و پس از آن تا اواخر دهۀ 1360 با همین سمت و صدابردار استودیو یا صحنه در تولید فیلم‌هایی چون هیولای درون (خسرو سینایی)، دادشاه (حبیب کاووش)، پیک جنگل (حسن هدایت)، ای ایران (داریوش مهرجوییمیرزا کوچک‌خان و سردار جنگل (هردو ساختۀ امیر قویدلاتوبوس (یدالله صمدیپردۀ آخر (واروژ کریم‌مسیحیدو نفر و نصفی (یدالله صمدی) و... مشارکت کرد و با پایان این دوره (از سال‌های 1369 و 1370) به صورت حرفه‌ای و منحصراً به کارهای صداگذاری، ترکیب و طراحی صدا روی آورد. حاصل فعالیت این دورۀ حدوداً سی سالۀ اخیر دریافت جوایز پرشماری‌ست که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.


برخی از جوایز

  • تندیس بهترین صداگذاری و میکس از سومین جشن خانه سینما (۱۳۷8)/ رنگ خدا
  • تندیس بهترین صداگذاری و میکس از چهارمین جشن خانه سینما (۱۳۷۹)/ زیر پوست شهر
  • تندیس بهترین صداگذاری و میکس از پنجمین جشن خانه سینما (۱۳80)/ باران
  • تندیس بهترین صداگذاری و میکس از هشتمین جشن خانه سینما (۱۳83)/ رسم عاشق‌کشی
  • تندیس بهترین صداگذاری و میکس از دهمین جشن خانه سینما (۱۳85)/ یک بوس کوچولو
  • تندیس بهترین صداگذاری و میکس از دوازدهمین جشن خانه سینما (۱۳87)/ خاک آشنا
  • سیمرغ بلورین سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر/ برلین ۷-
  • سیمرغ بلورین شانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر/ تولد یک پروانه
  • سیمرغ بلورین بیست و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر/ قاعدۀ بازی
  • سیمرغ بلورین بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر/ سفر به فردا
  • سیمرغ بلورین هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر/ رنگ خدا
  • سیمرغ بلورین سی‌امین دوره جشنواره فیلم فجر/ خرس
  • سیمرغ بلورین سیمرغ بلورین بیست و هفتمین جشنواره فیلم فجر/ دربارۀ الی
  • سیمرغ بلورین بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر/ زمان می‌ایستد
  • سیمرغ بلورین نوزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر/ باران
  • سیمرغ بلورین سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر/ لانتوری