کاروانسرای شاه‌عباسی ده‌نمک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042166866.jpg|جایگزین=کاروانسرای شاه‌عباسیِ ده‌نمک|بندانگشتی|340x340پیکسل|نمایی از صحن و فضای درونی کاروانسرا]] | {{الگو:جعبه اطلاعات اماکن5 | ||
از کاروانسراهای مربوط به دورۀ صفوی. این بنا که در روستای ده‌نمکِ، ۲۰ کیلومتری شرق آرادان و در ۴۰ کیلومتری شرقی گرمسار، قرار دارد، در سال ۱۳۵۳ در زمرۀ یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در منابع مختلف، آن را از آثار [[شاه عباس کبیر|شاه عباس اول]] و یا [[اسماعیل صفوی اول|شاه اسماعیل صفوی]] دانسته‌اند. محمدحسن اعتمادالسلطنه در کتاب [[مطلع الشمس|''مطلع الشمس'']] این بنا را از کاروانسراهای شاه‌عباسی دانسته است. اعتمادالسلطنه نوشته که در دورۀ قاجار، حاجی علینقی، تاجر کاشانی، این بنا را مرمت کرده است. پس از آن نیز | | نام = کاروانسرای شاه‌عباسی ده‌نمک | ||
| نام لاتین = | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| کشور = ایران | |||
|استان =سمنان | |||
| موقعیت = روستای ده‌نمک آرادان | |||
| کاربري =فرهنگی | |||
| مشخصات معماری = کاروانسرای چهارگوش با مساحت 4300متر | |||
| سازنده = | |||
| زمان ساخت =صفویه | |||
}}[[پرونده:2042166866.jpg|جایگزین=کاروانسرای شاه‌عباسیِ ده‌نمک|بندانگشتی|340x340پیکسل|نمایی از صحن و فضای درونی کاروانسرا]] | |||
از کاروانسراهای مربوط به دورۀ صفوی. این بنا که در روستای ده‌نمکِ، ۲۰ کیلومتری شرق آرادان و در ۴۰ کیلومتری شرقی گرمسار، قرار دارد، در سال ۱۳۵۳ در زمرۀ یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در منابع مختلف، آن را از آثار [[شاه عباس کبیر|شاه عباس اول]] و یا [[اسماعیل صفوی اول|شاه اسماعیل صفوی]] دانسته‌اند. محمدحسن اعتمادالسلطنه در کتاب [[مطلع الشمس|''مطلع الشمس'']] این بنا را از کاروانسراهای شاه‌عباسی دانسته است. اعتمادالسلطنه نوشته که در دورۀ قاجار، حاجی علینقی، تاجر کاشانی، این بنا را مرمت کرده است. کاروانسرا پس از آن نیز تاکنون چندین بار مرمت شده و هم‌اکنون پس از مرمت کلی و بسیار زیبا در سال‌های گذشته، به عنوان مجتمع اقامتی، توریستی و گردشگری مورد استفادۀ عموم قرار می‌گیرد. | |||
'''مشخصات معماری''' | '''مشخصات معماری''' | ||
کاروانسرا که شکلی چهارگوش با 4300متر مساحت دارد، مشتمل است بر: یک ورودی، چهار [[ایوان]]، ۲۴ [[حجره]] در طرفین صحن، یک [[شاه نشین|شاه‌نشین]]، شترخان، [[برج (معماری)|برج]]<nowiki/>های دیدبانی چهارگانه و بارانداز. | کاروانسرا که شکلی چهارگوش با 4300متر مساحت دارد، مشتمل است بر: یک ورودی، چهار [[ایوان]]، ۲۴ [[حجره]] در طرفین صحن، یک [[شاه نشین|شاه‌نشین]]، شترخان، [[برج (معماری)|برج]]<nowiki/>های دیدبانی چهارگانه و بارانداز. | ||
این کاروانسرای بزرگ صحنی در میانه دارد. در میانۀ اضلاع صحن، چهار ایوان هست که با ایوانچه‌های مابین ایوان‌ها ارتفاعی یکسان دارند. حجر‌ه‌های پشت ایوانچه کاملاً هم‌اندازه‌اند. اصطبل‌ها در چهار بخش مجزا بر گرد بنا قرار گرفته‌اند. ورود به این فضاها از گوشه‌های صحن انجام می‌گیرد و حجراتی برای چهارپاداران در این قسمت‌ها تعبیه شده است. سردر ورودی، همراه با طاق‌نماهای طرفین آن، از نمای خارجی کاروانسرا پیش‌تر آمده و ورودی را شاخص کرده است. جز تالار موسوم به شاه‌نشین کاروانسرا که در جانب جنوبی آن قرار دارد، هشتی ورودی، اتاق‌هایی دارد که به نگهبانان و کاروانسرادار اختصاص داشته است. چهار برج مدور در چهار گوشۀ خارجی بنا به آن صورتی مستحکم بخشیده است. | این کاروانسرای بزرگ صحنی در میانه دارد. در میانۀ اضلاع صحن، چهار ایوان هست که با ایوانچه‌های مابین ایوان‌ها ارتفاعی یکسان دارند. حجر‌ه‌های پشت ایوانچه کاملاً هم‌اندازه‌اند. اصطبل‌ها در چهار بخش مجزا بر گرد بنا قرار گرفته‌اند. ورود به این فضاها از گوشه‌های صحن انجام می‌گیرد و حجراتی برای چهارپاداران در این قسمت‌ها تعبیه شده است. سردر ورودی، همراه با طاق‌نماهای طرفین آن، از نمای خارجی کاروانسرا پیش‌تر آمده و ورودی را شاخص کرده است. جز تالار موسوم به شاه‌نشین کاروانسرا که در جانب جنوبی آن قرار دارد، هشتی ورودی، اتاق‌هایی دارد که به نگهبانان و کاروانسرادار اختصاص داشته است. چهار برج مدور در چهار گوشۀ خارجی بنا به آن صورتی مستحکم بخشیده است. | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۲
| کاروانسرای شاه‌عباسی ده‌نمک | |
|---|---|
| نام فارسی | کاروانسرای شاه‌عباسی ده‌نمک |
| کشور | ایران |
| استان | سمنان |
| موقعیت | روستای ده‌نمک آرادان |
| کاربری | فرهنگی |
| مشخصات معماری | کاروانسرای چهارگوش با مساحت 4300متر |
| زمان ساخت | صفویه |
از کاروانسراهای مربوط به دورۀ صفوی. این بنا که در روستای ده‌نمکِ، ۲۰ کیلومتری شرق آرادان و در ۴۰ کیلومتری شرقی گرمسار، قرار دارد، در سال ۱۳۵۳ در زمرۀ یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در منابع مختلف، آن را از آثار شاه عباس اول و یا شاه اسماعیل صفوی دانسته‌اند. محمدحسن اعتمادالسلطنه در کتاب مطلع الشمس این بنا را از کاروانسراهای شاه‌عباسی دانسته است. اعتمادالسلطنه نوشته که در دورۀ قاجار، حاجی علینقی، تاجر کاشانی، این بنا را مرمت کرده است. کاروانسرا پس از آن نیز تاکنون چندین بار مرمت شده و هم‌اکنون پس از مرمت کلی و بسیار زیبا در سال‌های گذشته، به عنوان مجتمع اقامتی، توریستی و گردشگری مورد استفادۀ عموم قرار می‌گیرد.
مشخصات معماری
کاروانسرا که شکلی چهارگوش با 4300متر مساحت دارد، مشتمل است بر: یک ورودی، چهار ایوان، ۲۴ حجره در طرفین صحن، یک شاه‌نشین، شترخان، برج‌های دیدبانی چهارگانه و بارانداز.
این کاروانسرای بزرگ صحنی در میانه دارد. در میانۀ اضلاع صحن، چهار ایوان هست که با ایوانچه‌های مابین ایوان‌ها ارتفاعی یکسان دارند. حجر‌ه‌های پشت ایوانچه کاملاً هم‌اندازه‌اند. اصطبل‌ها در چهار بخش مجزا بر گرد بنا قرار گرفته‌اند. ورود به این فضاها از گوشه‌های صحن انجام می‌گیرد و حجراتی برای چهارپاداران در این قسمت‌ها تعبیه شده است. سردر ورودی، همراه با طاق‌نماهای طرفین آن، از نمای خارجی کاروانسرا پیش‌تر آمده و ورودی را شاخص کرده است. جز تالار موسوم به شاه‌نشین کاروانسرا که در جانب جنوبی آن قرار دارد، هشتی ورودی، اتاق‌هایی دارد که به نگهبانان و کاروانسرادار اختصاص داشته است. چهار برج مدور در چهار گوشۀ خارجی بنا به آن صورتی مستحکم بخشیده است.