حسن فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
طراح لباس، صحنه، دکور و پوستر سینمای ایران. بیش‌تر فیلم‌های معدودی که فارسی طراحی یا اجرای یکی از بخش‌هایی را که ذکر شد به عهده داشته همه از مهم‌ترین و شاخص‌ترین آثار سینمای ایران هستند که غالباً هم وی در جشنوارۀ فیلم فجر یا جشن خانه سینما نامزد دریافت جایزه برای آن‌ها بوده است. | طراح لباس، صحنه، دکور و پوستر سینمای ایران. بیش‌تر فیلم‌های معدودی که فارسی طراحی یا اجرای یکی از بخش‌هایی را که ذکر شد به عهده داشته همه از مهم‌ترین و شاخص‌ترین آثار سینمای ایران هستند که غالباً هم وی در جشنوارۀ فیلم فجر یا جشن خانه سینما نامزد دریافت جایزه برای آن‌ها بوده است. | ||
حسن فارسی پس از فارغ‌التحصیل شدن از دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران، در رشتۀ طراحی صحنه (1354)، به ایتالیا رفت و در دانشکدۀ هنرهای زیبای رم در رشتۀ طراحی صحنه و همچنین در آکادمی لباس رم در رشتۀ طراحی لباس تئاتر به تحصیل پرداخت. پس از بازگشت به ایران به عنوان مجری دکور [[چریکه تارا (فیلم)|''چریکه تارا'']] با [[بیضایی ، بهرام (تهران ۱۳۱۷ش)|بیضایی]] همکاری کرد که فیلم در پیش و پس از انقلاب توقیف شد. سال 1361 کار طراحی لباس [[حاجی واشنگتن (فیلم)|''حاجی واشنگتن'']] را برای [[علی حاتمی]] انجام داد که این فیلم هم پس از اکران در [[اولین دوره جشنواره فیلم فجر]] توقیف شد و تا سال 1377 به نمایش عمومی درنیامد. سال 1365 طراحی صحنۀ اپیزود دوم فیلم [[دستفروش|''دستفروش'']] [[مخملباف، محسن (تهران ۱۳۳۶)|مخملباف]] را انجام داد. سال 1369 جز طراحی صحنه و لباس، طراحی پوستر ''پرده آخرِ'' [[واروژ کریم مسیحی|واروژ کریم‌مسیحی]] را به عهده گرفت که برایش نخستین سیمرغ بلورین صحنه‌پردازی را از [[نهمین دوره جشنواره فیلم فجر]] به ارمغان آورد. سال بعد (در [[دهمین دوره جشنواره فیلم فجر]]) برای فیلم [[ناصرالدین شاه آکتور سینما|''ناصرالدین‌شاه آکتور سینما'']]، این جایزه را مجدداَ از آن خود کرد. فارسی پس از این در تولید چند فیلم مهم دیگر سینمای ایران نیز همکاری داشته است؛ از جمله: [[روسری آبی (فیلم)|''روسری آبی'']]، [[کافه ترانزیت (فیلم)|''کافه ترانزیت'']] و [[یک بوس کوچولو (فیلم سینمایی)|''یک بوس کوچولو'']]. وی در دوره‌های سیزدهم (برای صحنه‌آرایی ''روسری آبی'')، هجدهم (برای طراحی صحنۀ ''آسمان پرستاره'') و بیست و سوم جشنواره فیلم فجر (برای طراحی صحنه و لباس ''کافه ترانزیت'') نامزد دریافت جایزه بوده و علاوه بر این در دوره‌های دوم (برای طراحی صحنه و لباس ''عشق گمشده'')، چهارم (برای طراحی صحنه و لباس ''آسمان پرستاره'') و نهم جشن خانه سینما (برای طراحی صحنه و لباس ''کافه ترانزیت'') نیز نامزد دریافت جایزه بوده است. | |||
نسخهٔ ۲۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۱۷
حسن فارسی (اصفهان 1329ش- سوئد 1390ش)
طراح لباس، صحنه، دکور و پوستر سینمای ایران. بیش‌تر فیلم‌های معدودی که فارسی طراحی یا اجرای یکی از بخش‌هایی را که ذکر شد به عهده داشته همه از مهم‌ترین و شاخص‌ترین آثار سینمای ایران هستند که غالباً هم وی در جشنوارۀ فیلم فجر یا جشن خانه سینما نامزد دریافت جایزه برای آن‌ها بوده است.
حسن فارسی پس از فارغ‌التحصیل شدن از دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران، در رشتۀ طراحی صحنه (1354)، به ایتالیا رفت و در دانشکدۀ هنرهای زیبای رم در رشتۀ طراحی صحنه و همچنین در آکادمی لباس رم در رشتۀ طراحی لباس تئاتر به تحصیل پرداخت. پس از بازگشت به ایران به عنوان مجری دکور چریکه تارا با بیضایی همکاری کرد که فیلم در پیش و پس از انقلاب توقیف شد. سال 1361 کار طراحی لباس حاجی واشنگتن را برای علی حاتمی انجام داد که این فیلم هم پس از اکران در اولین دوره جشنواره فیلم فجر توقیف شد و تا سال 1377 به نمایش عمومی درنیامد. سال 1365 طراحی صحنۀ اپیزود دوم فیلم دستفروش مخملباف را انجام داد. سال 1369 جز طراحی صحنه و لباس، طراحی پوستر پرده آخرِ واروژ کریم‌مسیحی را به عهده گرفت که برایش نخستین سیمرغ بلورین صحنه‌پردازی را از نهمین دوره جشنواره فیلم فجر به ارمغان آورد. سال بعد (در دهمین دوره جشنواره فیلم فجر) برای فیلم ناصرالدین‌شاه آکتور سینما، این جایزه را مجدداَ از آن خود کرد. فارسی پس از این در تولید چند فیلم مهم دیگر سینمای ایران نیز همکاری داشته است؛ از جمله: روسری آبی، کافه ترانزیت و یک بوس کوچولو. وی در دوره‌های سیزدهم (برای صحنه‌آرایی روسری آبی)، هجدهم (برای طراحی صحنۀ آسمان پرستاره) و بیست و سوم جشنواره فیلم فجر (برای طراحی صحنه و لباس کافه ترانزیت) نامزد دریافت جایزه بوده و علاوه بر این در دوره‌های دوم (برای طراحی صحنه و لباس عشق گمشده)، چهارم (برای طراحی صحنه و لباس آسمان پرستاره) و نهم جشن خانه سینما (برای طراحی صحنه و لباس کافه ترانزیت) نیز نامزد دریافت جایزه بوده است.