اولوغ زاده، ساتم (نمنگان ۱۹۱۱ـ مسکو ۱۹۹۷): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
<p>از آثارش: ''یاران با همت'' (۱۹۴۷)؛ ''نوآباد'' (۱۹۴۹)؛ نمایش‌نامۀ ''شادمان'' (۱۹۳۹)؛ نمایش‌نامۀ'' تیمور ملک'' (۱۹۶۷)؛ ''کلتکداران سرخ'' (۱۹۴۰)؛ ''ابن سینا'' (۱۹۵۴)؛ داستان ''صبح جوانی ما'' (۱۹۵۴)؛ ترجمۀ ''[[دن کیشوت|دن‌کیشوت]]'' اثر [[سروانتس، میگل د (۱۵۴۷ـ۱۶۱۶)|سروانتس]] (۱۹۷۴)؛ ترجمۀ ''هملت'' اثر [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]] (۱۹۷۰)؛ ترجمۀ ''مادر'' از [[گورکی، ماکسیم (۱۸۶۸ـ۱۹۳۶)|گورکی]] (۱۹۴۸).</p> | <p>از آثارش: ''یاران با همت'' (۱۹۴۷)؛ ''نوآباد'' (۱۹۴۹)؛ نمایش‌نامۀ ''شادمان'' (۱۹۳۹)؛ نمایش‌نامۀ'' تیمور ملک'' (۱۹۶۷)؛ ''کلتکداران سرخ'' (۱۹۴۰)؛ ''ابن سینا'' (۱۹۵۴)؛ داستان ''صبح جوانی ما'' (۱۹۵۴)؛ ترجمۀ ''[[دن کیشوت|دن‌کیشوت]]'' اثر [[سروانتس، میگل د (۱۵۴۷ـ۱۶۱۶)|سروانتس]] (۱۹۷۴)؛ ترجمۀ ''هملت'' اثر [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]] (۱۹۷۰)؛ ترجمۀ ''مادر'' از [[گورکی، ماکسیم (۱۸۶۸ـ۱۹۳۶)|گورکی]] (۱۹۴۸).</p> | ||
<p></p> | <p></p> | ||
<!--11643600--> | |||
----<!--11643600--> | |||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۷
| ساتم اولوغ‌زاده | |
|---|---|
| زادروز |
نمنگان ۱۹۱۱م |
| درگذشت | مسکو ۱۹۹۷م |
| ملیت | تاجیکستانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشکده تربیت تاشکند (۱۹۲۹) |
| شغل و تخصص اصلی | داستان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و مترجم |
| آثار | یاران با همت (۱۹۴۷)؛ نوآباد (۱۹۴۹)؛ نمایش نامه شادمان (۱۹۳۹)؛ نمایش نامه تیمور ملک (۱۹۶۷)؛ ترجمه دن کیشوت (اثر سروانتس، ۱۹۷۴) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
| جوایز و افتخارات | جایزه دولتی رودکی ، برنده جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران |
ساتم اولوغ‌زاده (نمنگان ۱۹۱۱ـ مسکو ۱۹۹۷م)
داستان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و مترجم تاجیکستانی. از آغازگران رمان‌نویسی در تاجیکستان. در ۱۹۲۹ دورۀ دانشکدۀ تربیت تاشکند را به پایان برد. در ۱۹۳۴ به عضویت اتحادیۀ نویسندگان شوروی درآمد. از ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۷ دبیر اتحادیۀ نویسندگان تاجیکستان بود. در ۱۹۴۱ـ۱۹۴۴ خبرنگار جنگی و از ۱۹۵۱ عضو پیوستۀ فرهنگستان علوم تاجیکستان بود. در ۱۹۶۲ و ۱۹۹۰ موفق به دریافت جایزۀ دولتی رودکی شد. در ۱۳۷۵ش رمان فردوسی او برندۀ جایزۀ جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شد.
از آثارش: یاران با همت (۱۹۴۷)؛ نوآباد (۱۹۴۹)؛ نمایش‌نامۀ شادمان (۱۹۳۹)؛ نمایش‌نامۀ تیمور ملک (۱۹۶۷)؛ کلتکداران سرخ (۱۹۴۰)؛ ابن سینا (۱۹۵۴)؛ داستان صبح جوانی ما (۱۹۵۴)؛ ترجمۀ دن‌کیشوت اثر سروانتس (۱۹۷۴)؛ ترجمۀ هملت اثر شکسپیر (۱۹۷۰)؛ ترجمۀ مادر از گورکی (۱۹۴۸).