جهانگیر گورکانی

جهانگیر گورکانی (۹۷۷ـ۱۰۳۷ق)

ابُوالمُظَفَّر نورالدّین محمد جهانگیر پادشاه غازی، معروف به جهانگیر پادشاه، چهارمین پادشاه (حک: ۱۰۱۴ـ۱۰۳۷ق) تیموری هند. پسر ارشد اکبرشاه بود. اگرچه نام سلطان‌سلیم داشت، ولیعهد بود و در ۱۰۱۰ق برضد پدر شورید و با استفاده از غیبت او، درصدد تصرف آگره (پایتخت) برآمد و چون موفق نشد، به الله‌آباد رفت و در آن‌جا خود را شاه خواند. اما پس از چندی با پدر آشتی کرد و پس از وفات وی بر تخت پادشاهی نشست. در دورۀ او، قلمرو تیموریان در شبه‌قاره گسترش بسیار یافت و، در سایۀ آرامش و رفاه نسبی، بازرگانی و تجارت رونق یافت و علم و هنر شکوفا و به دستور وی باغ‌های شالیمار در کشمیر و ساختمان‌ها و باغ‌هایی در لاهور ساخته شد. از حامیان بزرگ فرهنگ ایران در هند بود. جهانگیرنامه یا توزک جهانگیری شرح احوال وی به قلم خود اوست.

---