آبدانان، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| برخی بناهای مهم = | | برخی بناهای مهم = | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = | | شهر ها و آبادی های مهم = | ||
}} | }}آبدانان، شهرستان | ||
[[File:10007600.jpg|thumb|دریاچه دوقلوی سیاه گاو آبدانان]] | [[File:10007600.jpg|thumb|دریاچه دوقلوی سیاه گاو آبدانان]] | ||
واقع در استان [[ایلام،_استان|ایلام]]، مشتمل بر بخش‌های [[مورموری]]، [[سراب_باغ|سراب‌باغ]]، و مرکزی، با مرکزیت اداری شهر [[آبدانان،_شهر|آبدانان]]. این شهرستان منطقه‌ای کوهستانی، اقلیم آن معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌خشک، و جمعیت آن ۴۷,۳۷۰ نفر است (۱۳۸۵). [[آبدانان،_رودخانه|رودخانۀ آبدانان]] آن را مشروب می‌کند و راه [[دره_شهر|درّه‌شهر]] به [[دهلران،_شهر|دهلران]] از آن می‌گذرد. کوه‌های این شهرستان از جنگل‌های تُنُک پوشیده شده و شغل عمدۀ ساکنان آن، که از لرهای پشت‌کوهی‌اند، گله‌داری است. | واقع در استان [[ایلام،_استان|ایلام]]، مشتمل بر بخش‌های [[مورموری]]، [[سراب_باغ|سراب‌باغ]]، و مرکزی، با مرکزیت اداری شهر [[آبدانان،_شهر|آبدانان]]. این شهرستان منطقه‌ای کوهستانی، اقلیم آن معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌خشک، و جمعیت آن ۴۷,۳۷۰ نفر است (۱۳۸۵). [[آبدانان،_رودخانه|رودخانۀ آبدانان]] آن را مشروب می‌کند و راه [[دره_شهر|درّه‌شهر]] به [[دهلران،_شهر|دهلران]] از آن می‌گذرد. کوه‌های این شهرستان از جنگل‌های تُنُک پوشیده شده و شغل عمدۀ ساکنان آن، که از لرهای پشت‌کوهی‌اند، گله‌داری است. | ||
---- | ---- | ||
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:ایلام]] | [[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:ایلام]] | ||
نسخهٔ ۲۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۱۱
Abdanan (county)
| آبدانان، شهرستان | |
|---|---|
| کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
| استان | ایلام |
| بخش | مورموری، سراب‌باغ، و مرکزی |
| جمعیت | ۴۷,۳۷۰ نفر (۱۳۸۵ش) |
| نوع اقلیم | معتدل مایل به گرم و نیمه‌خشک |
آبدانان، شهرستان
واقع در استان ایلام، مشتمل بر بخش‌های مورموری، سراب‌باغ، و مرکزی، با مرکزیت اداری شهر آبدانان. این شهرستان منطقه‌ای کوهستانی، اقلیم آن معتدلِ مایل به گرم و نیمه‌خشک، و جمعیت آن ۴۷,۳۷۰ نفر است (۱۳۸۵). رودخانۀ آبدانان آن را مشروب می‌کند و راه درّه‌شهر به دهلران از آن می‌گذرد. کوه‌های این شهرستان از جنگل‌های تُنُک پوشیده شده و شغل عمدۀ ساکنان آن، که از لرهای پشت‌کوهی‌اند، گله‌داری است.