آتشکده باکو: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ الگو:جعبه اطلاعات اماکن5 | |||
{{الگو:جعبه اطلاعات اماکن5 | |||
| نام = آتشکدۀ باکو | | نام = آتشکدۀ باکو | ||
| نام لاتین = | | نام لاتین = | ||
| نام‌های دیگر =آتشکدۀ | | نام‌های دیگر =آتشکدۀ سوراخ‌خانی - آتشکدۀ سوراخ‌خانه | ||
| کشور = ایران | | کشور = ایران | ||
|استان = | |استان = | ||
| موقعیت = | | موقعیت = شبه‌جزيرۀ آبشوران - كناره دريای خزر | ||
| کاربري =آتشكده | | کاربري =آتشكده | ||
| مشخصات معماری = | | مشخصات معماری =چهارطاقی و از چهارسو باز - آتشدانی در مركز بنا | ||
| سازنده = | | سازنده = | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
[[File:آتشکده باکو.jpg|thumb|آتشکده باکو]][[File:10037700.jpg|thumb|آتشکده باکو]] | [[File:آتشکده باکو.jpg|thumb|آتشکده باکو]][[File:10037700.jpg|thumb|آتشکده باکو]] | ||
بنایی است به‌شکل چهارطاقی که از چهار سو باز است و در میانۀ بنا، آتشدانی است که سوخت آن طبیعی است و از منابع طبیعی نفت و گاز باکو سرچشمه می‌گیرد؛ از این‌رو، آتشی است کهن و تاریخی که نزد ایرانیان باستان مقدّس بوده است. آتشکدۀ باکو را آتشکدۀ سوراخانی یا سوراخ‌خانه نیز گویند که در شبه‌جزیرۀ آبشوران در کنارۀ دریای خزر قرار دارد. سوراخ‌خانه چندین‌بار بازسازی شده است. پس از آن‌که آتشکدۀ باکو را پارسیان مهاجر از هندوستان در اواخر قرن ۱۹م بازسازی کردند، در ۱۹۲۰ و درخلال رخدادهای انقلاب روسیه به‌کلّی ویران شد و سپس به‌شکل قدیم بازسازی شد. از آتشکدۀ دوران ساسانی اثری برجا نمانده است. میرزا محمدحسین خان فراهانی، که در سفرنامۀ خود این آتشکده را توصیف کرده است، اشاره می‌کند که پارسیان هندوستان و زردشتیان ایران به زیارت آن‌جا می‌رفتند. فراهانی از آخرین کسانی است که این آتشکده را به‌شکل قدیم آن دیده است.<br/> <!--10037700--> | بنایی است به‌شکل چهارطاقی که از چهار سو باز است و در میانۀ بنا، آتشدانی است که سوخت آن طبیعی است و از منابع طبیعی نفت و گاز باکو سرچشمه می‌گیرد؛ از این‌رو، آتشی است کهن و تاریخی که نزد ایرانیان باستان مقدّس بوده است. آتشکدۀ باکو را آتشکدۀ سوراخانی یا سوراخ‌خانه نیز گویند که در شبه‌جزیرۀ آبشوران در کنارۀ دریای خزر قرار دارد. سوراخ‌خانه چندین‌بار بازسازی شده است. پس از آن‌که آتشکدۀ باکو را پارسیان مهاجر از هندوستان در اواخر قرن ۱۹م بازسازی کردند، در ۱۹۲۰ و درخلال رخدادهای انقلاب روسیه به‌کلّی ویران شد و سپس به‌شکل قدیم بازسازی شد. از آتشکدۀ دوران ساسانی اثری برجا نمانده است. میرزا محمدحسین خان فراهانی، که در سفرنامۀ خود این آتشکده را توصیف کرده است، اشاره می‌کند که پارسیان هندوستان و زردشتیان ایران به زیارت آن‌جا می‌رفتند. فراهانی از آخرین کسانی است که این آتشکده را به‌شکل قدیم آن دیده است. | ||
---- | |||
<br /> <!--10037700--> | |||
[[Category:باستان شناسی جهان]] [[Category:(باستان شناسی جهان)آثار، مناطق و محوطه ها]] | [[Category:باستان شناسی جهان]] [[Category:(باستان شناسی جهان)آثار، مناطق و محوطه ها]] | ||
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۱
| آتشکدۀ باکو | |
|---|---|
| نام فارسی | آتشکدۀ باکو |
| کشور | ایران |
| نام‌های دیگر | آتشکدۀ سوراخ‌خانی - آتشکدۀ سوراخ‌خانه |
| موقعیت | شبه‌جزيرۀ آبشوران - كناره دريای خزر |
| کاربری | آتشكده |
| مشخصات معماری | چهارطاقی و از چهارسو باز - آتشدانی در مركز بنا |
| زمان ساخت | ساسانيان |
آتشکدۀ باکو (the Republic of Azerbaijan) Fire temple of Baku
بنایی است به‌شکل چهارطاقی که از چهار سو باز است و در میانۀ بنا، آتشدانی است که سوخت آن طبیعی است و از منابع طبیعی نفت و گاز باکو سرچشمه می‌گیرد؛ از این‌رو، آتشی است کهن و تاریخی که نزد ایرانیان باستان مقدّس بوده است. آتشکدۀ باکو را آتشکدۀ سوراخانی یا سوراخ‌خانه نیز گویند که در شبه‌جزیرۀ آبشوران در کنارۀ دریای خزر قرار دارد. سوراخ‌خانه چندین‌بار بازسازی شده است. پس از آن‌که آتشکدۀ باکو را پارسیان مهاجر از هندوستان در اواخر قرن ۱۹م بازسازی کردند، در ۱۹۲۰ و درخلال رخدادهای انقلاب روسیه به‌کلّی ویران شد و سپس به‌شکل قدیم بازسازی شد. از آتشکدۀ دوران ساسانی اثری برجا نمانده است. میرزا محمدحسین خان فراهانی، که در سفرنامۀ خود این آتشکده را توصیف کرده است، اشاره می‌کند که پارسیان هندوستان و زردشتیان ایران به زیارت آن‌جا می‌رفتند. فراهانی از آخرین کسانی است که این آتشکده را به‌شکل قدیم آن دیده است.