آصف وزیری، عمارت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ الگو:جعبه اطلاعات اماکن5 | {{ الگو:جعبه اطلاعات اماکن5 | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۴: | ||
}} | }} | ||
آصِف وَزیری، عِمارَت | آصِف وَزیری، عِمارَت (Asef Vaziri Mansion) | ||
[[File:10140800.jpg|thumb|عمارت آصِف وَزيری]] | |||
در تقاطع خیابان‌های امام خمینی و شهدا در سنندج. از قدیمی‌ترین بناهای سنندج است و از چهار حیاط و چهار ساختمان بیرونی، اندرونی، مستخدمان و مطبخ در ۴هزار مترمربع مساحت تشکیل شده که به دوره‌های صفوی تا پهلوی تعلق دارند. سردر نیم‌هشتی در دورۀ رضاشاه پهلوی ساخته شده است. تالار اصلی عمارت و قدیمی‌ترین بخش آن، در شمال حیاط بیرونی قرار دارد و با طاق‌های شکسته، ارسی‌های چهارلنگه با طرح اسلیمی، سقف گنبدی مقرنس‌کاری و گچ‌بری تزیین شده است. ایوان آن دارای چند ستون پرکار است. قسمتی از یکی از ساختمان‌های دیگر آن در هنگام احداث خیابان شهدا ازبین رفته است. ستون‌های سنگی حجاری شده، نقاشی‌های دیواری، کاشی‌کاری‌ها و گچ‌بری‌های حمام آن، از دورۀ قاجار، از دیدنی‌های عمارت به‌شمار می‌رود. این ساختمان‌ها به نگارخانه، موزۀ مردم‌شناسی، بخش اسناد و عکس‌های تاریخی و کتابخانه تبدیل شده‌اند. به آن خانۀ کُرد نیز می‌گویند. | |||
---- | |||
<br/> <!--10140800--> | <br/> <!--10140800--> | ||
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:کردستان]] [[Category:معماری]] [[Category:ابنیه سنتی ایران]] | [[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:کردستان]] [[Category:معماری]] [[Category:ابنیه سنتی ایران]] | ||
نسخهٔ ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۸
| عمارت آصِف وَزیری | |
|---|---|
| نام فارسی | عمارت آصِف وَزیری |
| کشور | ایران |
| استان | کردستان |
| نام‌های دیگر | خانۀ کُرد |
| موقعیت | تقاطع خیابان‌های امام خمینی و شهدا در سنندج |
| کاربری | اکنون: نگارخانه، موزۀ مردم‌شناسی، بخش اسناد و عکس‌های تاریخی و کتابخانه |
| مشخصات معماری | متشکل از چهار حیاط و چهار ساختمان بیرونی، اندرونی، مستخدمان و مطبخ در 4هزار متر مربع مساحت |
| زمان ساخت | دوره‌های صفوی تا پهلوی |
آصِف وَزیری، عِمارَت (Asef Vaziri Mansion)
در تقاطع خیابان‌های امام خمینی و شهدا در سنندج. از قدیمی‌ترین بناهای سنندج است و از چهار حیاط و چهار ساختمان بیرونی، اندرونی، مستخدمان و مطبخ در ۴هزار مترمربع مساحت تشکیل شده که به دوره‌های صفوی تا پهلوی تعلق دارند. سردر نیم‌هشتی در دورۀ رضاشاه پهلوی ساخته شده است. تالار اصلی عمارت و قدیمی‌ترین بخش آن، در شمال حیاط بیرونی قرار دارد و با طاق‌های شکسته، ارسی‌های چهارلنگه با طرح اسلیمی، سقف گنبدی مقرنس‌کاری و گچ‌بری تزیین شده است. ایوان آن دارای چند ستون پرکار است. قسمتی از یکی از ساختمان‌های دیگر آن در هنگام احداث خیابان شهدا ازبین رفته است. ستون‌های سنگی حجاری شده، نقاشی‌های دیواری، کاشی‌کاری‌ها و گچ‌بری‌های حمام آن، از دورۀ قاجار، از دیدنی‌های عمارت به‌شمار می‌رود. این ساختمان‌ها به نگارخانه، موزۀ مردم‌شناسی، بخش اسناد و عکس‌های تاریخی و کتابخانه تبدیل شده‌اند. به آن خانۀ کُرد نیز می‌گویند.