آقا محمدرضا قمشه ای اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Added English title to display title and first line)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
Agha Mohammad Reza Ghomshei Esfahani
آقا محمدرضا قمشه‌ای اصفهانی (قمشه اصفهان 1234- تهران ۱۳۰۶ق)   Agha Mohammad Reza Ghomshei Esfahani
آقا محمد رضا قمشه ای اصفهانی (قمشه اصفهان 1234- تهران ۱۳۰۶ق)


(نیز با نام: آقا محمد رضا صهبای قمشه ای؛ معروف به حکیم صهبا) حکیم و عارف قرن ۱۳ق و از حکمای اربعهٔ تهران، فرزند شیخ ابوالقاسم قمشه ای. پدرش از فضلا و علما در قمشه بود. آقا محمد رضا قمشه ای که از اساتید و مدرسان کتب حکمت و عرفان در قمشه و اصفهان بود، از زادگاهش راهی اصفهان شد و از اصفهان نیز به تهران مهاجرت کرد. فتح باب عرفانیات در تهران از او آغاز شده است. رسالاتی در حکمت و عرفان از او باقی مانده که همه چاپ شده و به زبان عربی است؛ از جمله رساله در شرح اسفار اربعه. دیوان اشعار با تخلص صهبا نیز دارد. 


از جمله اساتیدش می توان به محمد جعفر لاهیجی لنگرودی، میرزا حسن نوری، و آقا سید رضی لاریجانی مازندرانی اشاره کرد. در خشکسالی سال 1288ق، تمام مایملک منقول و غیرمنقولش را صرف نیازمندان کرد و تا پایان عمر، درویشانه زیست. 


آقا محمد رضا قمشه ای اصفهانی در 72 سالگی درگذشت و در ابن بابویه مدفون شد.
(نیز با نام: آقا محمدرضا صهبای قمشه‌ای؛ معروف به حکیم صهبا) حکیم و عارف قرن ۱۳ق و از حکمای اربعهٔ تهران، فرزند شیخ ابوالقاسم قمشه‌ای. پدرش از فضلا و علمای قمشه بود. آقا محمدرضا قمشه‌ای که از اساتید و مدرسان کتب حکمت و عرفان در قمشه و اصفهان بود، از زادگاهش راهی اصفهان شد و از اصفهان نیز به تهران مهاجرت کرد. فتح باب عرفانیات در تهران از او آغاز شده است. رسالاتی در حکمت و عرفان از او باقی مانده که همه چاپ شده و به زبان عربی است؛ از جمله رساله در شرح اسفار اربعه. دیوان اشعار با تخلص صهبا نیز دارد. 
 
از جمله اساتیدش می‌توان به محمدجعفر لاهیجی لنگرودی، میرزا حسن نوری، و آقا سیدرضی لاریجانی مازندرانی اشاره کرد. در خشکسالی سال 1288ق، تمام مایملک منقول و غیرمنقولش را صرف نیازمندان کرد و تا پایان عمر، درویشانه زیست. پیکرش در ابن بابویه دفن شد.
----

نسخهٔ ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۲۴

آقا محمدرضا قمشه‌ای اصفهانی (قمشه اصفهان 1234- تهران ۱۳۰۶ق) Agha Mohammad Reza Ghomshei Esfahani


(نیز با نام: آقا محمدرضا صهبای قمشه‌ای؛ معروف به حکیم صهبا) حکیم و عارف قرن ۱۳ق و از حکمای اربعهٔ تهران، فرزند شیخ ابوالقاسم قمشه‌ای. پدرش از فضلا و علمای قمشه بود. آقا محمدرضا قمشه‌ای که از اساتید و مدرسان کتب حکمت و عرفان در قمشه و اصفهان بود، از زادگاهش راهی اصفهان شد و از اصفهان نیز به تهران مهاجرت کرد. فتح باب عرفانیات در تهران از او آغاز شده است. رسالاتی در حکمت و عرفان از او باقی مانده که همه چاپ شده و به زبان عربی است؛ از جمله رساله در شرح اسفار اربعه. دیوان اشعار با تخلص صهبا نیز دارد.

از جمله اساتیدش می‌توان به محمدجعفر لاهیجی لنگرودی، میرزا حسن نوری، و آقا سیدرضی لاریجانی مازندرانی اشاره کرد. در خشکسالی سال 1288ق، تمام مایملک منقول و غیرمنقولش را صرف نیازمندان کرد و تا پایان عمر، درویشانه زیست. پیکرش در ابن بابویه دفن شد.