آقا میرک: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آقا میرَک (قرن ۱۰ق) | |||
آقا میرَک (قرن ۱۰ق) Agha Mirak | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}(نام اصلی: میرجلال‌الدین حسینی اصفهانی) نگارگر، مذهِّب و خوشنویس ایرانی. از سرامدان مکتب دوم تبریز. به قطع معلوم نیست | }} | ||
[[پرونده:10151200.jpg|بندانگشتی|برگی از شاهنامۀ تهماسبی؛ نگارۀ کیخسرو منسوب به آقا میرک]] | |||
(نام اصلی: میرجلال‌الدین حسینی اصفهانی) نگارگر، مذهِّب و خوشنویس ایرانی. از سرامدان مکتب دوم تبریز. به قطع معلوم نیست از شاگردان کمال‌الدین بهزاد بوده باشد، ولی از دستاورد بهزاد بهره برد. در زمان شاه‌طهماسب در تبریز به دربار راه یافت، و مدتی سرپرستی کتابخانه شاه صفوی و کارگاه او را برعهده داشت. از آن‌پس در مصورسازی ''خمسۀ طهماسبی''، و ''شاهنامۀ طهماسبی'' همت گماشت. از دستاوردهای بهزاد به‌خوبی بهره گرفت؛ در طبیعت‌پردازی، و طراحی جانوران، به‌ویژه اسب‌ها، بسیار مهارت داشت. خواجه عبدالصمد شیرین‌قلم از شاگردان اوست. در کتابت نیز دست داشت و اغلب خطوط نستعلیق و ثلث نقاشی‌هایش را، خودش می‌نوشت. | |||
برخی از آثار مرقوم برجامانده از او عبارت‌اند از ''مجنون در بیابان''، و ''گوش فرادادن خسرو به قصّۀ ساختۀ شیرین'' (از ''خمسۀ طهماسبی'')، و ''مواجهۀ فردوسی با سه شاعر غزنه'' (از ''شاهنامۀ طهماسبی''). با روح‌الله میرک اشتباه نشود. | |||
---- | ---- | ||
[[Category:خوشنویسی]] [[Category:اشخاص و آثار]] [[Category:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] [[Category:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | [[Category:خوشنویسی]] [[Category:اشخاص و آثار]] [[Category:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] [[Category:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۱۳
آقا میرَک (قرن ۱۰ق) Agha Mirak
| آقا میرک | |
|---|---|
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نگارگر |
| شغل و تخصص های دیگر | خوشنویس و مذهب |
| دوره | قرن ۱۰ق |
| مکتب | دوم تبریز |
| آثار | مصورسازی خمسه طهماسبی؛ مجنون در بیابان؛ مواجهه فردوسی با سه شاعر غزنه |
| گروه مقاله | خوشنویسی |
(نام اصلی: میرجلال‌الدین حسینی اصفهانی) نگارگر، مذهِّب و خوشنویس ایرانی. از سرامدان مکتب دوم تبریز. به قطع معلوم نیست از شاگردان کمال‌الدین بهزاد بوده باشد، ولی از دستاورد بهزاد بهره برد. در زمان شاه‌طهماسب در تبریز به دربار راه یافت، و مدتی سرپرستی کتابخانه شاه صفوی و کارگاه او را برعهده داشت. از آن‌پس در مصورسازی خمسۀ طهماسبی، و شاهنامۀ طهماسبی همت گماشت. از دستاوردهای بهزاد به‌خوبی بهره گرفت؛ در طبیعت‌پردازی، و طراحی جانوران، به‌ویژه اسب‌ها، بسیار مهارت داشت. خواجه عبدالصمد شیرین‌قلم از شاگردان اوست. در کتابت نیز دست داشت و اغلب خطوط نستعلیق و ثلث نقاشی‌هایش را، خودش می‌نوشت.
برخی از آثار مرقوم برجامانده از او عبارت‌اند از مجنون در بیابان، و گوش فرادادن خسرو به قصّۀ ساختۀ شیرین (از خمسۀ طهماسبی)، و مواجهۀ فردوسی با سه شاعر غزنه (از شاهنامۀ طهماسبی). با روح‌الله میرک اشتباه نشود.