آژند، یعقوب (میاندوآب ۱۳۲۸ش): تفاوت میان نسخهها
جز (Added English title to display title and first line) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
آژند، یعقوب (میاندوآب ۱۳۲۸ش- ) Azhand, Yaghoub<br> | |||
آژند، یعقوب (میاندوآب ۱۳۲۸ش)<br> | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
خط ۳۰: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>عضو هیئت علمی دانشگاه، نویسنده و مترجم. در ۱۳۴۷ دیپلم گرفت و در ۱۳۵۱ از دانشگاه تبریز در رشتۀ تاریخ فارغالتحصیل شد. در ۱۳۵۳ در آزمون فوق لیسانس پژوهشکدۀ فرهنگ ایران پذیرفته شد. در ۱۳۵۵ در رشتۀ تاریخ و فرهنگ ایران دانشنامۀ فوق لیسانس گرفت. در ۱۳۵۶ در امتحان ورودی دورۀ دکتری دانشگاه تهران در رشتۀ تاریخ پذیرفته شد. از ۱۳۶۶ به تدریس ادبیات معاصر ایران و جهان در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران پرداخت. در دانشگاه مشهد و زاهدان نیز تاریخ و ادبیات معاصر تدریس میکرد. در ۱۳۷۳ عضو هیئت علمی دانشکدۀ هنرهای زیبای تهران شد. از دیگر سمتهای اوست: معاونت پژوهشی دانشکدۀ هنرهای زیبا؛ عضویت در شورای علمی ادارۀ کل آرشیو، اسناد و موزۀ نهاد ریاست جمهوری، عضو وابستۀ فرهنگستان هنر، و عضویت در شورای عالی فرهنگ ناموران معاصر ایران. در زمینۀ تألیف و ترجمه آثار متعددی دارد، که از آن جملهاند ''حروفیه در تاریخ'' (۱۳۷۱)، ''قیام شیعی سربداران'' (۱۳۶۴)، ''ادبیات ایران در زمان سلجوقیان و مغولان'' (۱۳۶۴)، ''درآمدی بر آیین تصوف'' (۱۳۷۴)،'' اسماعیلیان در تاریخ'' (۱۳۶۳)،'' تاریخ اقتصادی ایران'' (۱۳۶۴)،'' تاریخنگاری در اسلام'' (۱۳۶۱)، ''نهضت قرامطه'' (۱۳۶۹)، ''هنر پارتی و سامانی'' (۱۳۷۶)، ''هنر صفوی، زند و قاجار'' (۱۳۷۶)، و ''هنر و معماری اسلامی'' (۱۳۷۸).</p> | }}<p>عضو هیئت علمی دانشگاه، نویسنده و مترجم. در ۱۳۴۷ دیپلم گرفت و در ۱۳۵۱ از دانشگاه تبریز در رشتۀ تاریخ فارغالتحصیل شد. در ۱۳۵۳ در آزمون فوق لیسانس پژوهشکدۀ فرهنگ ایران پذیرفته شد. در ۱۳۵۵ در رشتۀ تاریخ و فرهنگ ایران دانشنامۀ فوق لیسانس گرفت. در ۱۳۵۶ در امتحان ورودی دورۀ دکتری دانشگاه تهران در رشتۀ تاریخ پذیرفته شد. از ۱۳۶۶ به تدریس ادبیات معاصر ایران و جهان در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران پرداخت. در دانشگاه مشهد و زاهدان نیز تاریخ و ادبیات معاصر تدریس میکرد. در ۱۳۷۳ عضو هیئت علمی دانشکدۀ هنرهای زیبای تهران شد. از دیگر سمتهای اوست: معاونت پژوهشی دانشکدۀ هنرهای زیبا؛ عضویت در شورای علمی ادارۀ کل آرشیو، اسناد و موزۀ نهاد ریاست جمهوری، عضو وابستۀ فرهنگستان هنر، و عضویت در شورای عالی فرهنگ ناموران معاصر ایران. </p><p>در زمینۀ تألیف و ترجمه آثار متعددی دارد، که از آن جملهاند ''حروفیه در تاریخ'' (۱۳۷۱)، ''قیام شیعی سربداران'' (۱۳۶۴)، ''ادبیات ایران در زمان سلجوقیان و مغولان'' (۱۳۶۴)، ''درآمدی بر آیین تصوف'' (۱۳۷۴)،'' اسماعیلیان در تاریخ'' (۱۳۶۳)،'' تاریخ اقتصادی ایران'' (۱۳۶۴)،'' تاریخنگاری در اسلام'' (۱۳۶۱)، ''نهضت قرامطه'' (۱۳۶۹)، ''هنر پارتی و سامانی'' (۱۳۷۶)، ''هنر صفوی، زند و قاجار'' (۱۳۷۶)، و ''هنر و معماری اسلامی'' (۱۳۷۸).</p> | ||
---- | |||
<br><!--10119400--> | <br><!--10119400--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] |
نسخهٔ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۵۲
آژند، یعقوب (میاندوآب ۱۳۲۸ش- ) Azhand, Yaghoub
یعقوب آژند | |
---|---|
زادروز |
میاندوآب ۱۳۲۸ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | لیسانس تاریخ دانشگاه تبریز (۱۳۵۱)، فوق لیسانس تاریخ و فرهنگ ایران (۱۳۵۵)، دکتری تاریخ دانشگاه تهران (۱۳۵۶) |
شغل و تخصص اصلی | نویسنده و پژوهشگر |
آثار | تاریخ نگاری در اسلام (۱۳۶۱)؛ تاریخ اقتصادی ایران (۱۳۶۴)؛ هنر و معماری اسلامی (۱۳۷۸) |
گروه مقاله | تاریخ ایران |
عضو هیئت علمی دانشگاه، نویسنده و مترجم. در ۱۳۴۷ دیپلم گرفت و در ۱۳۵۱ از دانشگاه تبریز در رشتۀ تاریخ فارغالتحصیل شد. در ۱۳۵۳ در آزمون فوق لیسانس پژوهشکدۀ فرهنگ ایران پذیرفته شد. در ۱۳۵۵ در رشتۀ تاریخ و فرهنگ ایران دانشنامۀ فوق لیسانس گرفت. در ۱۳۵۶ در امتحان ورودی دورۀ دکتری دانشگاه تهران در رشتۀ تاریخ پذیرفته شد. از ۱۳۶۶ به تدریس ادبیات معاصر ایران و جهان در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران پرداخت. در دانشگاه مشهد و زاهدان نیز تاریخ و ادبیات معاصر تدریس میکرد. در ۱۳۷۳ عضو هیئت علمی دانشکدۀ هنرهای زیبای تهران شد. از دیگر سمتهای اوست: معاونت پژوهشی دانشکدۀ هنرهای زیبا؛ عضویت در شورای علمی ادارۀ کل آرشیو، اسناد و موزۀ نهاد ریاست جمهوری، عضو وابستۀ فرهنگستان هنر، و عضویت در شورای عالی فرهنگ ناموران معاصر ایران.
در زمینۀ تألیف و ترجمه آثار متعددی دارد، که از آن جملهاند حروفیه در تاریخ (۱۳۷۱)، قیام شیعی سربداران (۱۳۶۴)، ادبیات ایران در زمان سلجوقیان و مغولان (۱۳۶۴)، درآمدی بر آیین تصوف (۱۳۷۴)، اسماعیلیان در تاریخ (۱۳۶۳)، تاریخ اقتصادی ایران (۱۳۶۴)، تاریخنگاری در اسلام (۱۳۶۱)، نهضت قرامطه (۱۳۶۹)، هنر پارتی و سامانی (۱۳۷۶)، هنر صفوی، زند و قاجار (۱۳۷۶)، و هنر و معماری اسلامی (۱۳۷۸).