پومپیوس، ماگنوس پیوس (ح ۶۷ـ۳۵پ م): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
سردار رومی، پسر کوچک‌تر پومپیوس کبیر<ref>Pompey the Great</ref> و سرسخت‌ترین مخالف رقبای سزاری پدرش. پس از آن‌که پدرش در جنگ داخلی (۴۹ـ۴۵پ‌م) علیه یولیوس سِزار<ref>Julius Caesar</ref> کشته شد، به اسپانیا گریخت و از آن‌جا به مبارزه علیه نیروهای سزار ادامه داد. پس از قتل سزار در ۴۴پ‌م، پومپیوس با مارکوس آنتونیوس<ref>Mark Antony</ref> از در دوستی درآمد و به سِمَت فرماندهی ناوگان نیروی دریایی روم منصوب شد، اما یک سال بعد به غارت و ایجاد آشوب در مناطق ساحلی ایتالیا پرداخت. پومپیوس سیسیل را اشغال و ایتالیا را از طریق دریا محاصره کرد و پس از پیروزی‌های متعدّد بر نیروهای آنتونی و اوکتاویانوس<ref>Octavian</ref>، سرانجام از آگریپا<ref>Agrippa</ref>، دوست اوکتاویانوس، شکست خورد و به آسیای صغیر گریخت و در آن‌جا به دست سردار رومی مارکوس تیتیوس<ref>Marcus Titius</ref> دستگیر و در میلتوس اعدام شد. | سردار رومی، پسر کوچک‌تر پومپیوس کبیر<ref>Pompey the Great</ref> و سرسخت‌ترین مخالف رقبای سزاری پدرش. پس از آن‌که پدرش در جنگ داخلی (۴۹ـ۴۵پ‌م) علیه یولیوس سِزار<ref>Julius Caesar</ref> کشته شد، به اسپانیا گریخت و از آن‌جا به مبارزه علیه نیروهای سزار ادامه داد. پس از قتل سزار در ۴۴پ‌م، پومپیوس با مارکوس آنتونیوس<ref>Mark Antony</ref> از در دوستی درآمد و به سِمَت فرماندهی ناوگان نیروی دریایی روم منصوب شد، اما یک سال بعد به غارت و ایجاد آشوب در مناطق ساحلی ایتالیا پرداخت. پومپیوس سیسیل را اشغال و ایتالیا را از طریق دریا محاصره کرد و پس از پیروزی‌های متعدّد بر نیروهای آنتونی و اوکتاویانوس<ref>Octavian</ref>، سرانجام از آگریپا<ref>Agrippa</ref>، دوست اوکتاویانوس، شکست خورد و به آسیای صغیر گریخت و در آن‌جا به دست سردار رومی مارکوس تیتیوس<ref>Marcus Titius</ref> دستگیر و در میلتوس اعدام شد. | ||
<br><!--13206800--> | |||
----<br><!--13206800--> | |||
[[رده:تاریخ جهان]] | [[رده:تاریخ جهان]] | ||
[[رده:امپراتوری روم و بیزانس]] | [[رده:امپراتوری روم و بیزانس]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۳۲
پومْپیوس، ماگنوس پیوس (ح ۶۷ـ۳۵پ‌م)(Pompeius, Magnus Pius)
سردار رومی، پسر کوچک‌تر پومپیوس کبیر[۱] و سرسخت‌ترین مخالف رقبای سزاری پدرش. پس از آن‌که پدرش در جنگ داخلی (۴۹ـ۴۵پ‌م) علیه یولیوس سِزار[۲] کشته شد، به اسپانیا گریخت و از آن‌جا به مبارزه علیه نیروهای سزار ادامه داد. پس از قتل سزار در ۴۴پ‌م، پومپیوس با مارکوس آنتونیوس[۳] از در دوستی درآمد و به سِمَت فرماندهی ناوگان نیروی دریایی روم منصوب شد، اما یک سال بعد به غارت و ایجاد آشوب در مناطق ساحلی ایتالیا پرداخت. پومپیوس سیسیل را اشغال و ایتالیا را از طریق دریا محاصره کرد و پس از پیروزی‌های متعدّد بر نیروهای آنتونی و اوکتاویانوس[۴]، سرانجام از آگریپا[۵]، دوست اوکتاویانوس، شکست خورد و به آسیای صغیر گریخت و در آن‌جا به دست سردار رومی مارکوس تیتیوس[۶] دستگیر و در میلتوس اعدام شد.