میک جگر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


میک جگر از اواخر دهۀ 1960 وارد سینما شد و برای نخستین بار در سال 1968 در یک فیلم مستند 100دقیقه‌ای که [[ژان لوک گدار]] (با عنوان ''یک به علاوۀ یک''<ref>''One Plus One''</ref>) دربارۀ فعالیت گروه رولینگ استونز ساخت جلوی دوربین قرار گرفت. او بعدتر، غیر از فیلم‌های مستندی که دربارۀ وی و گروهش ساخته شده، گاهی در تولیدات سینمایی انگلیسی و امریکایی نیز (به همراه گروهش یا به تنهایی) بازی کرده است. به‌یادماندنی‌ترین بازی‌هایش در ''ند کلی''<ref>''Ned Kelly''</ref> و ''فری‌جک''<ref>''Freejack''</ref> بوده است. جگر در میانۀ دهۀ 1980 همکاری‌اش را با گروه رولینگ استونز قطع کرد و از آن پس غالباً به صورت انفرادی و گاه در گروه‌ها به فعالیت خود ادامه داده است. میک جگر در سال ۱۹۸۹، به تالار مشاهیر [[راک اند رول]] و در سال ۲۰۰۴ به همراه گروه رولینگ استونز به تالار مشاهیر موسیقی بریتانیا راه یافت. به‌عنوان یکی از اعضای رولینگ استونز و به‌عنوان یک هنرمند انفرادی، ۱۳ تک‌آهنگ او به شمارهٔ یک جدول تک‌آهنگ‌های بریتانیا و ایالات متحده رسیده‌اند و ۳۲ تک‌آهنگ او در جایگاه ده رتبهٔ برتر این جدول‌ها قرار گرفته‌ است. او در سال ۲۰۰۳ به دلیل خدماتش در موسیقی عامه‌پسند لقب شوالیه را دریافت کرد.     
میک جگر از اواخر دهۀ 1960 وارد سینما شد و برای نخستین بار در سال 1968 در یک فیلم مستند 100دقیقه‌ای که [[ژان لوک گدار]] (با عنوان ''یک به علاوۀ یک''<ref>''One Plus One''</ref>) دربارۀ فعالیت گروه رولینگ استونز ساخت جلوی دوربین قرار گرفت. او بعدتر، غیر از فیلم‌های مستندی که دربارۀ وی و گروهش ساخته شده، گاهی در تولیدات سینمایی انگلیسی و امریکایی نیز (به همراه گروهش یا به تنهایی) بازی کرده است. به‌یادماندنی‌ترین بازی‌هایش در ''ند کلی''<ref>''Ned Kelly''</ref> و ''فری‌جک''<ref>''Freejack''</ref> بوده است. جگر در میانۀ دهۀ 1980 همکاری‌اش را با گروه رولینگ استونز قطع کرد و از آن پس غالباً به صورت انفرادی و گاه در گروه‌ها به فعالیت خود ادامه داده است. میک جگر در سال ۱۹۸۹، به تالار مشاهیر [[راک اند رول]] و در سال ۲۰۰۴ به همراه گروه رولینگ استونز به تالار مشاهیر موسیقی بریتانیا راه یافت. به‌عنوان یکی از اعضای رولینگ استونز و به‌عنوان یک هنرمند انفرادی، ۱۳ تک‌آهنگ او به شمارهٔ یک جدول تک‌آهنگ‌های بریتانیا و ایالات متحده رسیده‌اند و ۳۲ تک‌آهنگ او در جایگاه ده رتبهٔ برتر این جدول‌ها قرار گرفته‌ است. او در سال ۲۰۰۳ به دلیل خدماتش در موسیقی عامه‌پسند لقب شوالیه را دریافت کرد.     


'''فیلم‌های سینمایی''' (بازیگر)   
'''فیلم‌های سینمایی''' (بازیگر)   

نسخهٔ ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۶

میک جَگِر (دارتفورد 26 ژوئیه 1943م- ) Mick Jagger

(نام کامل: مایکل فیلیپ جگر[۱]) خواننده، ترانه‌سرا و بازیگر. تحصیلاتش را در مدرسۀ اقتصاد لندن نیمه‌تمام رها کرد و از سال 1962 با کیت ریچاردز[۲] (نوازندۀ گیتار و هم‌خوان)، بیل وایمن[۳] (نوازندۀ بیس)، چارلی واتس[۴] (نوازندۀ درام) و برایان جونز[۵] (نوازندۀ گیتار و هارمونیکا) گروه موسیقی رولینگ استونز[۶] را تشکیل داد که یکی از محبوب‌ترین گروه‌های راک تاریخ موسیقی به شمار می‌آید.

میک جگر از اواخر دهۀ 1960 وارد سینما شد و برای نخستین بار در سال 1968 در یک فیلم مستند 100دقیقه‌ای که ژان لوک گدار (با عنوان یک به علاوۀ یک[۷]) دربارۀ فعالیت گروه رولینگ استونز ساخت جلوی دوربین قرار گرفت. او بعدتر، غیر از فیلم‌های مستندی که دربارۀ وی و گروهش ساخته شده، گاهی در تولیدات سینمایی انگلیسی و امریکایی نیز (به همراه گروهش یا به تنهایی) بازی کرده است. به‌یادماندنی‌ترین بازی‌هایش در ند کلی[۸] و فری‌جک[۹] بوده است. جگر در میانۀ دهۀ 1980 همکاری‌اش را با گروه رولینگ استونز قطع کرد و از آن پس غالباً به صورت انفرادی و گاه در گروه‌ها به فعالیت خود ادامه داده است. میک جگر در سال ۱۹۸۹، به تالار مشاهیر راک اند رول و در سال ۲۰۰۴ به همراه گروه رولینگ استونز به تالار مشاهیر موسیقی بریتانیا راه یافت. به‌عنوان یکی از اعضای رولینگ استونز و به‌عنوان یک هنرمند انفرادی، ۱۳ تک‌آهنگ او به شمارهٔ یک جدول تک‌آهنگ‌های بریتانیا و ایالات متحده رسیده‌اند و ۳۲ تک‌آهنگ او در جایگاه ده رتبهٔ برتر این جدول‌ها قرار گرفته‌ است. او در سال ۲۰۰۳ به دلیل خدماتش در موسیقی عامه‌پسند لقب شوالیه را دریافت کرد.


فیلم‌های سینمایی (بازیگر)

ند کلی (تونی ریچاردسون- 1970)؛ نمایش (نیکلاس روگ و دونالد کمل[۱۰]- 1970)؛ تنها چیزی که نیاز دارید پول نقد است (اریک آیدل[۱۱] و گری وایز[۱۲]- 1978)


  1. Michael Philip Jagger
  2. Keith Richards
  3. Bill Wyman
  4. Charlie Watts
  5. Brian Jones
  6. Rolling Stones
  7. One Plus One
  8. Ned Kelly
  9. Freejack
  10. Donald Cammell
  11. Eric Idle
  12. Gary Weis