آنکلساریا، تهمورث دینشاه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه|عنوان=آنکلساریا، تهمورث دین شاه|نام=Tahmuras Dinshah Anklesaria|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۴۲م|تاریخ مرگ=بمبئی ۱۹۰۳م|دوره زندگی=|ملیت=هندی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=مدرسه‌ای دینی در سورت (سورات)|شغل و تخصص اصلی=موبد زردشتی|شغل و تخصص های دیگر=ایران‌شناس|سبک=|مکتب=|سمت=استاد مطالعات اوستایی و پهلوی در مدرسه ملافیروز در بمبئی (۱۸۷۴)|جوایز و افتخارات=|آثار=ترجمۀ داتستان دینیک به گجراتی (۱۸۷۲)؛ ترجمۀ سیاوخش‌نامۀ رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳)؛ ترجمۀ اردویسوریشت به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴)؛ و ویرایش خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۸۸۱)؛ بهرۀ دوم مادیگان هزار داتستان (بمبئی، ۱۹۱۳)؛ مینوی خرد (۱۹۱۳)؛ بندهش (۱۹۰۸).|خویشاوندان سرشناس=بهرام گور تهمورث آنکلساریا (پسر)|گروه مقاله=زبان شناسی و ترجمه|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
{{جعبه زندگینامه|عنوان=آنکلساریا، تهمورث دین شاه|نام=Tahmuras Dinshah Anklesaria|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۴۲م|تاریخ مرگ=بمبئی ۱۹۰۳م|دوره زندگی=|ملیت=هندی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=مدرسه‌ای دینی در سورت (سورات)|شغل و تخصص اصلی=موبد زردشتی|شغل و تخصص های دیگر=ایران‌شناس|سبک=|مکتب=|سمت=استاد مطالعات اوستایی و پهلوی در مدرسه ملافیروز در بمبئی (۱۸۷۴)|جوایز و افتخارات=|آثار=ترجمۀ داتستان دینیک به گجراتی (۱۸۷۲م)؛ ترجمۀ سیاوخش‌نامۀ رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳م)؛ ترجمۀ اردویسوریشت به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴م)؛ و ویرایش خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۸۸۱م)؛ بهرۀ دوم مادیگان هزار داتستان (بمبئی، ۱۹۱۳م)؛ مینوی خرد (۱۹۱۳م)؛ بندهش (۱۹۰۸م)|خویشاوندان سرشناس=بهرام گور تهمورث آنکلساریا (پسر)|گروه مقاله=زبان شناسی و ترجمه|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}


آنْکلِساریا، تهمورث دین‌شاه (۱۸۴۲ـ بمبئی ۱۹۰۳) (Anklesaria, Tahmuras Dinshah)<br>[[موبد]] زردشتی و ایران‌شناس هندی. نزد پدرش و سپس در مدرسه‌ای دینی در سورت (سورات) درس خواند و در سلک موبدان درآمد. در [[بمبیی|بمبئی]] به مطالعات اوستایی و زبان پهلوی پرداخت و [[سانسکریت]] را نیز آموخت. زبان‌های [[گجراتی]]، [[اردو، زبان|اردو]] و فارسی را به خوبی می‌دانست و با زبان‌های [[فرانسه، زبان|فرانسه]]، [[آلمانی، زبان|آلمانی]] و [[انگلیسی، زبان|انگلیسی]] آشنایی داشت. در ۱۸۷۴ استاد مطالعات اوستایی و پهلوی در مدرسه ملافیروز در بمبئی شد. شماری از آثار پهلوی را ویراست کرد که پس از مرگش توسط پسر او، بهرام گور تهمورث، به چاپ رسید.  
آنْکلِساریا، تهمورث دین‌شاه (۱۸۴۲ـ بمبئی ۱۹۰۳م) (Anklesaria, Tahmuras Dinshah)<br>[[موبد]] زردشتی و ایران‌شناس هندی. نزد پدرش و سپس در مدرسه‌ای دینی در سورت ([[سورات]]<ref>Surat</ref>) درس خواند و در سلک موبدان درآمد. در [[بمبیی|بمبئی]] به مطالعات اوستایی و زبان پهلوی پرداخت و [[سانسکریت]] را نیز آموخت. زبان‌های گجراتی<ref>Gujarati</ref>، [[اردو، زبان|اردو]] و فارسی را به خوبی می‌دانست و با زبان‌های [[فرانسه، زبان|فرانسه]]<ref>French language</ref>، [[آلمانی، زبان|آلمانی]]<ref>German Language</ref> و [[انگلیسی، زبان|انگلیسی]]<ref>English Language</ref> آشنایی داشت. در ۱۸۷۴م استاد مطالعات اوستایی و پهلوی در مدرسه ملافیروز در بمبئی شد. شماری از آثار پهلوی را ویراست کرد که پس از مرگش توسط پسر او، [[آنکلساریا، بهرام گورتهمورث (۱۸۷۳ـ بمبیی۱۹۴۴)|بهرام گور تهمورث]]، به چاپ رسید.  


از آثارش: ترجمۀ ''داتستان دینیک'' به گجراتی (۱۸۷۲)؛ ترجمۀ ''سیاوخش‌نامۀ'' رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳)؛ ترجمۀ ا''ردویسوریشت'' به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴)؛ و ویرایش ''خرده‌اوستا'' (بمبئی، ۱۸۸۱)؛ بهرۀ دوم ''مادیگان هزار داتستان'' (بمبئی، ۱۹۱۳)؛ ''مینوی خرد'' (۱۹۱۳)؛ ''بندهش'' (۱۹۰۸).
از آثارش: ترجمۀ ''داتستان دینیک'' به گجراتی (۱۸۷۲م)؛ ترجمۀ ''سیاوخش‌نامۀ'' رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳م)؛ ترجمۀ ا''ردویسوریشت'' به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴م)؛ و ویرایش ''خرده‌اوستا'' (بمبئی، ۱۸۸۱م)؛ بهرۀ دوم ''مادیگان هزار داتستان'' (بمبئی، ۱۹۱۳م)؛ ''مینوی خرد'' (۱۹۱۳م)؛ ''بندهش'' (۱۹۰۸م).
<br><!--10254900-->
<br><!--10254900-->
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۸

آنکلساریا، تهمورث دین شاه
Tahmuras Dinshah Anklesaria
زادروز ۱۸۴۲م
درگذشت بمبئی ۱۹۰۳م
ملیت هندی
تحصیلات و محل تحصیل مدرسه‌ای دینی در سورت (سورات)
شغل و تخصص اصلی موبد زردشتی
شغل و تخصص های دیگر ایران‌شناس
آثار ترجمۀ داتستان دینیک به گجراتی (۱۸۷۲م)؛ ترجمۀ سیاوخش‌نامۀ رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳م)؛ ترجمۀ اردویسوریشت به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴م)؛ و ویرایش خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۸۸۱م)؛ بهرۀ دوم مادیگان هزار داتستان (بمبئی، ۱۹۱۳م)؛ مینوی خرد (۱۹۱۳م)؛ بندهش (۱۹۰۸م)
گروه مقاله زبان شناسی و ترجمه
خویشاوندان سرشناس بهرام گور تهمورث آنکلساریا (پسر)

آنْکلِساریا، تهمورث دین‌شاه (۱۸۴۲ـ بمبئی ۱۹۰۳م) (Anklesaria, Tahmuras Dinshah)
موبد زردشتی و ایران‌شناس هندی. نزد پدرش و سپس در مدرسه‌ای دینی در سورت (سورات[۱]) درس خواند و در سلک موبدان درآمد. در بمبئی به مطالعات اوستایی و زبان پهلوی پرداخت و سانسکریت را نیز آموخت. زبان‌های گجراتی[۲]، اردو و فارسی را به خوبی می‌دانست و با زبان‌های فرانسه[۳]، آلمانی[۴] و انگلیسی[۵] آشنایی داشت. در ۱۸۷۴م استاد مطالعات اوستایی و پهلوی در مدرسه ملافیروز در بمبئی شد. شماری از آثار پهلوی را ویراست کرد که پس از مرگش توسط پسر او، بهرام گور تهمورث، به چاپ رسید.

از آثارش: ترجمۀ داتستان دینیک به گجراتی (۱۸۷۲م)؛ ترجمۀ سیاوخش‌نامۀ رستم پشوتن به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۳م)؛ ترجمۀ اردویسوریشت به گجراتی (بمبئی، ۱۸۷۴م)؛ و ویرایش خرده‌اوستا (بمبئی، ۱۸۸۱م)؛ بهرۀ دوم مادیگان هزار داتستان (بمبئی، ۱۹۱۳م)؛ مینوی خرد (۱۹۱۳م)؛ بندهش (۱۹۰۸م).

  1. Surat
  2. Gujarati
  3. French language
  4. German Language
  5. English Language