آسیزی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آسّیزی (Assisi)<br/> [[File:10133300.jpg|thumb|نمایی از شهر آسيزی]](نام باستانی: آسیزیم<ref>Asisium</ref>) شهر [[قرون وسطا]]<nowiki/>یی در [[اومبریا]]<ref>Umbria</ref>، [[ایتالیا]]، به فاصلۀ ۱۹کیلومتری جنوب شرقی [[پروجا، شهر|پروجا]]<ref>Perugia</ref>، در دامنۀ<ref>foothill</ref> [[آپنن، کوه های|کوه‌های آپنن]]<ref>Apennines</ref> مشرف به درّه | آسّیزی (Assisi)<br/> [[File:10133300.jpg|thumb|نمایی از شهر آسيزی]](نام باستانی: آسیزیم<ref>Asisium</ref>) شهر [[قرون وسطا]]<nowiki/>یی در [[اومبریا]]<ref>Umbria</ref>، [[ایتالیا]]، به فاصلۀ ۱۹کیلومتری جنوب شرقی [[پروجا، شهر|پروجا]]<ref>Perugia</ref>، در دامنۀ<ref>foothill</ref> [[آپنن، کوه های|کوه‌های آپنن]]<ref>Apennines</ref> مشرف به درّه تیبر<ref>Tiber Valley</ref>. جمعیت آن ۲۴,۸۰۰ نفر است (۱۹۹۰). از زیارتگاه‌های قدیمی بهشمار می‌رود. سنت فرانسیس<ref>St Francis</ref> در این شهر زاده و در صومعۀ فرانسیسی (تکمیل در ۱۲۵۳م) دفن شد. کلیسای جامع آن با دیوارنگاره‌هایی از [[جوتو]]<ref>Giotto</ref>، [[چیمابویه، جووانی (ح۱۲۴۰ـ۱۳۰۲م)|چیمابوئه]]<ref>Cimabue</ref>، [[کاوالینی، پیترو (۱۲۵۰ـ۱۳۳۰م)|کاوالینی]]<ref>Cavallini</ref> و دیگران تزیین شده است. این شهر در دو زمین‌لرزۀ شدید که در اواخر سپتامبر ۱۹۹۷ در مرکز ایتالیا روی داد، به‌شدت آسیب دید و براثر آن اقتصاد شهر، که به گردشگری وابسته بود، فلج شد. بیش از ۳۰هزار نفر در این ناحیه بی‌خانمان شدند، و کلیسای جامع سنت فرانسیس که یکی از شاهکارهای تمدن غربی بهشمار می‌رفت، پس از ریزش دو طاق آن به ویرانه‌ای تبدیل شد. یکی از دیوارنگاره‌های چیمابوئه و یکی از آثار جوتو، که از بزرگ‌ترین آثار هنری ایتالیا محسوب می‌شوند، پس از سقوط از ارتقاع ۲۲متری تکه‌تکه شدند و به سایر آثار نیز آسیب شدیدی رسید. در مجموع حدود ۵۶ متر مربع از نقاشی‌های روی سقف ویران شد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۱
آسّیزی (Assisi)
(نام باستانی: آسیزیم[۱]) شهر قرون وسطایی در اومبریا[۲]، ایتالیا، به فاصلۀ ۱۹کیلومتری جنوب شرقی پروجا[۳]، در دامنۀ[۴] کوه‌های آپنن[۵] مشرف به درّه تیبر[۶]. جمعیت آن ۲۴,۸۰۰ نفر است (۱۹۹۰). از زیارتگاه‌های قدیمی بهشمار می‌رود. سنت فرانسیس[۷] در این شهر زاده و در صومعۀ فرانسیسی (تکمیل در ۱۲۵۳م) دفن شد. کلیسای جامع آن با دیوارنگاره‌هایی از جوتو[۸]، چیمابوئه[۹]، کاوالینی[۱۰] و دیگران تزیین شده است. این شهر در دو زمین‌لرزۀ شدید که در اواخر سپتامبر ۱۹۹۷ در مرکز ایتالیا روی داد، به‌شدت آسیب دید و براثر آن اقتصاد شهر، که به گردشگری وابسته بود، فلج شد. بیش از ۳۰هزار نفر در این ناحیه بی‌خانمان شدند، و کلیسای جامع سنت فرانسیس که یکی از شاهکارهای تمدن غربی بهشمار می‌رفت، پس از ریزش دو طاق آن به ویرانه‌ای تبدیل شد. یکی از دیوارنگاره‌های چیمابوئه و یکی از آثار جوتو، که از بزرگ‌ترین آثار هنری ایتالیا محسوب می‌شوند، پس از سقوط از ارتقاع ۲۲متری تکه‌تکه شدند و به سایر آثار نیز آسیب شدیدی رسید. در مجموع حدود ۵۶ متر مربع از نقاشی‌های روی سقف ویران شد.