آذربایجان غربی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
[[File:10065000.jpg|thumb]] | [[File:10065000.jpg|thumb]] | ||
استان ایرانی، از شمال به ارمنستان و جمهوری آذربایجان و استان آذربایجان | استان ایرانی، از شمال به [[ارمنستان]] و [[آذربایجان، جمهوری|جمهوری آذربایجان]] و استان [[آذربایجان شرقی]]، از شرق به استان آذربایجان شرقی و دریاچۀ [[ارومیه، دریاچه|ارومیه]] و استان [[زنجان، استان|زنجان]]، از جنوب به استان [[کردستان، استان|کردستان]]، و از غرب به کشورهای [[عراق]] و [[ترکیه]] محدود است. استان مزبور سرزمینی کوهستانی است که رو به غرب بر ارتفاع کوه‌های آن افزوده می‌شود و در مرز ترکیه به حداکثر ارتفاع خود می‌رسد و برعکس، سواحل دریاچۀ ارومیه کم‌ارتفاع‌ترین نواحی آن را تشکیل می‌دهند. کوه [[برده رش|برده‌رش]]، واقع در جنوب غربی ارومیه با ارتفاع ۳,۶۰۸ متر، مرتفع‌ترین نقطۀ آن است و کوه‌های [[دالامپر]] (۳,۴۰۰ متر)، ساری‌دامش (۳,۰۹۷ متر)، ملک هلان (۳,۰۹۴ متر)، چلیکان شیخ بایزید (۲,۷۱۰ متر)، ترجان (۲,۶۱۸ متر)، و قانلی‌بابا (۲,۵۰۳ متر) از دیگر کوه‌های مرتفع آن محسوب می‌شوند. آذربایجان غربی از پرآب‌ترین استان‌های ایران است و رودخانه‌های آن غیر از [[ارس، رودخانه|ارس]]، [[سیمینه رود|سیمینه‌رود]]، [[زرینه رود|زرینه‌رود]]، و رودخانۀ [[مهاباد، رودخانه|مهاباد]] از همین ارتفاعات سرچشمه می‌گیرند و با شیب تند به دریاچۀ ارومیه می‌ریزند. دیگر رودهای مهم این استان عبارت‌اند از گدارچای، [[باراندوزچای|باراندوز]]، [[نازلوچای|نازلو]]، [[شهرچای]]، زولاچای، [[زنگمار]] و [[قتورچای|قتور (قطور)چای]]؛ رود اخیر بخشی از مرز این استان با استان آذربایجان شرقی را تشکیل می‌دهد. اقلیم این استان در نواحی شرقی و سواحل دریاچۀ ارومیه معتدل مایل به سرد و در نواحی کوهستانی غربی سرد و نسبتاً پرباران است. آذربایجان غربی با ۲,۸۷۳,۴۵۹ نفر (۱۳۸۵) جمعیت از چهارده شهرستان و ۳۶ بخش با مرکزیت اداری شهر ارومیه تشکیل شده است و مهم‌ترین شهرهای آن عبارت‌اند از [[خوی، شهر|خوی]]، [[ماکو، شهر|ماکو]]، [[مهاباد، شهر|مهاباد]]، [[میاندوآب، شهر|میاندوآب]]، [[سلماس، شهر|سلماس]]، [[سردشت، شهر (آذربایجان غربی)|سردشت]]، [[نقده، شهر|نقده]]، [[شاهین دژ، شهر|شاهین‌دژ]]، و [[تکاب، شهر|تکاب]]. فعالیت‌های اقتصادی این استان عمدتاً بر محور کشاورزی استوار است و مهم‌ترین فرآورده‌های کشاورزی آن عبارت‌اند از [[گندم]]، جو، [[حبوبات]]، خشکبار، انواع میوه به‌ویژه انگور و [[سیب]]، [[سبزیجات]]، محصولات جالیزی، [[آفتابگردان]]، [[ذرت]]، [[توتون]]، و [[تنباکو]]. از مهم‌ترین فرآورده‌های دامی آن است: [[لبنیات]]، [[گوشت]] قرمز، و مرغ. [[آهن]]، [[زغال سنگ|زغال‌سنگ]]، املاح شیمیایی، و سنگ‌های ساختمانی و تزیینی از منابع زیرزمینی آن محسوب می‌شوند. فرآورده‌های صنعتی این استان عبارت‌اند از [[قالیبافی|قالیبافی]]، زرگری، نقره‌سازی، صنایع چوبی، نساجی، تولید نوشابه‌های غیرالکلی، شربت‌های کنسانتره و شیرینی‌‌جات. افزون بر این، صنعت توریسم نیز بخشی از فعالیت‌های اقتصادی آن است. | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۱۰
| آذربایجان غربی | |
|---|---|
| کشور | ایران |
| جمعیت | ۲,۸۷۳,۴۵۹ نفر (۱۳۸۵ش) |
| موقعیت | جنوب ارمنستان و جمهوری آذربایجان و استان آذربایجان شرقی، غرب استان آذربایجان شرقی و دریاچۀ ارومیه و استان زنجان، شمال استان کردستان، و شرق عراق و ترکیه |
| مرکز | ارومیه |
| تعداد شهرستان‌ها | ۱۴ |
| تعداد بخش ها | ۳۶ |
| شهرهای مهم | خوی، ماکو، مهاباد، میاندوآب، سلماس، سردشت، نقده، شاهین‌دژ، و تکاب |
| کوه‌های استان | برده‌رش (۳,۶۰۸ متر)، دالامپر (۳,۴۰۰ متر)، ساری‌دامش (۳,۰۹۷ متر)، ملک هلان (۳,۰۹۴ متر)، چلیکان شیخ بایزید (۲,۷۱۰ متر)، ترجان (۲,۶۱۸ متر)، و قانلی‌بابا (۲,۵۰۳ متر) |
| رودهای استان | شهرچای، زولاچای، زنگمار و قتور (قطور)چای |
| اقلیم | نواحی شرقی و سواحل دریاچۀ ارومیه معتدل مایل به سرد - نواحی کوهستانی غربی سرد و نسبتاً پرباران |
| تولیدات و صنایع مهم | فرآورده‌های کشاورزی: گندم، جو، حبوبات، خشکبار، انواع میوه به‌ویژه انگور و سیب، سبزیجات، محصولات جالیزی، آفتابگردان، ذرت، توتون، و تنباکو - فرآورده‌های دامی: لبنیات، گوشت قرمز، و مرغ - منابع زیرزمینی: آهن، زغال‌سنگ، املاح شیمیایی، و سنگ‌های ساختمانی و تزیینی - فرآورده‌های صنعتی: قالیبافی، زرگری، نقره‌سازی، صنایع چوبی، نساجی، تولید نوشابه‌های غیرالکلی، شربت‌های کنسانتره و شیرینی‌‌جات - صنعت توریسم |
آذربایجان غربی West Azerbaijan (province)
استان ایرانی، از شمال به ارمنستان و جمهوری آذربایجان و استان آذربایجان شرقی، از شرق به استان آذربایجان شرقی و دریاچۀ ارومیه و استان زنجان، از جنوب به استان کردستان، و از غرب به کشورهای عراق و ترکیه محدود است. استان مزبور سرزمینی کوهستانی است که رو به غرب بر ارتفاع کوه‌های آن افزوده می‌شود و در مرز ترکیه به حداکثر ارتفاع خود می‌رسد و برعکس، سواحل دریاچۀ ارومیه کم‌ارتفاع‌ترین نواحی آن را تشکیل می‌دهند. کوه برده‌رش، واقع در جنوب غربی ارومیه با ارتفاع ۳,۶۰۸ متر، مرتفع‌ترین نقطۀ آن است و کوه‌های دالامپر (۳,۴۰۰ متر)، ساری‌دامش (۳,۰۹۷ متر)، ملک هلان (۳,۰۹۴ متر)، چلیکان شیخ بایزید (۲,۷۱۰ متر)، ترجان (۲,۶۱۸ متر)، و قانلی‌بابا (۲,۵۰۳ متر) از دیگر کوه‌های مرتفع آن محسوب می‌شوند. آذربایجان غربی از پرآب‌ترین استان‌های ایران است و رودخانه‌های آن غیر از ارس، سیمینه‌رود، زرینه‌رود، و رودخانۀ مهاباد از همین ارتفاعات سرچشمه می‌گیرند و با شیب تند به دریاچۀ ارومیه می‌ریزند. دیگر رودهای مهم این استان عبارت‌اند از گدارچای، باراندوز، نازلو، شهرچای، زولاچای، زنگمار و قتور (قطور)چای؛ رود اخیر بخشی از مرز این استان با استان آذربایجان شرقی را تشکیل می‌دهد. اقلیم این استان در نواحی شرقی و سواحل دریاچۀ ارومیه معتدل مایل به سرد و در نواحی کوهستانی غربی سرد و نسبتاً پرباران است. آذربایجان غربی با ۲,۸۷۳,۴۵۹ نفر (۱۳۸۵) جمعیت از چهارده شهرستان و ۳۶ بخش با مرکزیت اداری شهر ارومیه تشکیل شده است و مهم‌ترین شهرهای آن عبارت‌اند از خوی، ماکو، مهاباد، میاندوآب، سلماس، سردشت، نقده، شاهین‌دژ، و تکاب. فعالیت‌های اقتصادی این استان عمدتاً بر محور کشاورزی استوار است و مهم‌ترین فرآورده‌های کشاورزی آن عبارت‌اند از گندم، جو، حبوبات، خشکبار، انواع میوه به‌ویژه انگور و سیب، سبزیجات، محصولات جالیزی، آفتابگردان، ذرت، توتون، و تنباکو. از مهم‌ترین فرآورده‌های دامی آن است: لبنیات، گوشت قرمز، و مرغ. آهن، زغال‌سنگ، املاح شیمیایی، و سنگ‌های ساختمانی و تزیینی از منابع زیرزمینی آن محسوب می‌شوند. فرآورده‌های صنعتی این استان عبارت‌اند از قالیبافی، زرگری، نقره‌سازی، صنایع چوبی، نساجی، تولید نوشابه‌های غیرالکلی، شربت‌های کنسانتره و شیرینی‌‌جات. افزون بر این، صنعت توریسم نیز بخشی از فعالیت‌های اقتصادی آن است.