آتشکده باکو: تفاوت میان نسخه‌ها

| سازنده =

| زمان ساخت =ساسانيان

}}

بنایی است به شکل چهارطاقی که از چهار سو باز است و در میانۀ بنا، آتشدانی است که سوخت آن طبیعی است و از منابع طبیعی [[نفت]] و [[گاز]] [[باکو]] سرچشمه می‌گیرد؛ از این‌رو، آتشی است کهن و تاریخی که نزد ایرانیان باستان مقدس بوده است. آتشکدۀ باکو را آتشکدۀ سوراخانی یا سوراخ‌خانه نیز گویند که در شبه‌جزیرۀ [[آبشوران]] در کنارۀ [[خزر، دریای|دریای خزر]] قرار دارد. سوراخ‌خانه چندین‌بار بازسازی شده است. پس از آن‌که آتشکدۀ باکو را پارسیان مهاجر از [[هندوستان]] در اواخر قرن ۱۹م بازسازی کردند، در ۱۹۲۰ و درخلال رخدادهای [[انقلاب روسیه (۱۹۱۷)|انقلاب روسیه]] به‌کلّی ویران شد و سپس به شکل قدیم بازسازی شد. از آتشکدۀ دوران ساسانی اثری برجا نمانده است. میرزا [[فراهانی، میرزا محمد حسین|محمدحسین خان فراهانی]]، که در سفرنامۀ خود این آتشکده را توصیف کرده است، اشاره می‌کند که پارسیان هندوستان و زردشتیان ایران به زیارت آن‌جا می‌رفتند. فراهانی از آخرین کسانی است که این آتشکده را به شکل قدیم آن دیده است.

<br /> <!--10037700-->