حامی، احمد (تهران ۱۲۸۶ـ۱۳۷۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =هوشنگ اعتضاد
|عنوان =احمد حامی
|نام =
|نام =
|نام دیگر=
|نام دیگر=
خط ۶: خط ۶:
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=
|زادروز=اصفهان ۱۳۱۵ش
|زادروز=تهران ۱۲۸۶ش
|تاریخ مرگ=
|تاریخ مرگ=۱۳۷۵ش
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=مدرسه عالی هنرهای زیبای پاریس
|تحصیلات و محل تحصیل=دبیرستان دارالفنون، برلین و زوریخ رشتۀ ساختمان
| شغل و تخصص اصلی =معمار
| شغل و تخصص اصلی =مهندس و پژوهشگر
|شغل و تخصص های دیگر=شهرساز
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =
|سمت =سمت ریاست راه استان
تدریس در دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =
|آثار =راه‌سازی از روی زمین تا زیر چرخ غلطان؛ آسفالت؛ مصالح ساختمانی؛ راه‌های ایران؛ خط فارسی
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =معماری
|گروه مقاله =معماری
|دوره =
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|فعالیت های مهم =از پایه‌گذاران مهندسی راه‌و‌ساختمان
بنیادگذاران ساختمان کنونی دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران
|رشته =
|رشته =
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
خط ۵۶: خط ۵۸:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>مهندس و پژوهشگر ایرانی و از پایه‌گذاران مهندسی راه‌و‌ساختمان در ایران. پس از دریافت مدرک دیپلم از دبیرستان دارالفنون تهران، از طرف دولت برای ادامۀ تحصیل به اروپا رفت و تحصیلات دانشگاهی خود را در برلین و زوریخ ادامه داد و در رشتۀ ساختمان مدرک مهندسی گرفت. در ۱۳۱۵ش به ایران بازگشت و کار خود را در وزارت راه، در سمت ریاست راه استان، آغاز کرد و همزمان به تدریس در دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران که تازه تأسیس شده بود، پرداخت. او از بنیادگذاران ساختمان کنونی دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران است. پس از پنج سال تدریس در دانشکدۀ فنی به مقام استادی رسید و تا ۱۳۶۲ که بازنشسته شد، به‌مدت ۴۷ سال در آن دانشکده تدریس کرد. در وزارت راه نیز مدت‌ها معاونت آن وزارتخانه را بر‌عهده داشت و در ۱۳۲۷ به سازمان برنامه رفت و جزو پایه‌گذاران آن بود. او در خلال خدمات دانشگاهی‌اش، به‌جز دانشگاه تهران، در پلی‌تکنیک تهران (امیرکبیر کنونی)، دانشگاه تبریز و دانشگاه اصفهان تدریس کرده و علاوه بر رشتۀ تخصصی خود، در زمینۀ تاریخ ایران و زبان فارسی نیز پژوهش کرده است. از ‌آثار اوست: ''راه‌سازی از روی زمین تا زیر چرخ غلطان''؛ ''آسفالت''؛ ''مصالح ساختمانی''؛'' راه‌های ایران؛ خط فارسی''. </p>
}}<p>مهندس و پژوهشگر ایرانی و از پایه‌گذاران مهندسی راه‌و‌ساختمان در ایران. پس از دریافت مدرک دیپلم از دبیرستان [[دارالفنون]] تهران، از طرف دولت برای ادامۀ تحصیل به اروپا رفت و تحصیلات دانشگاهی خود را در [[برلین]] و [[زوریخ، شهر|زوریخ]] ادامه داد و در رشتۀ ساختمان مدرک مهندسی گرفت. در ۱۳۱۵ش به ایران بازگشت و کار خود را در وزارت راه، در سمت ریاست راه استان، آغاز کرد و همزمان به تدریس در دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران که تازه تأسیس شده بود، پرداخت. او از بنیادگذاران ساختمان کنونی دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران است. پس از پنج سال تدریس در دانشکدۀ فنی به مقام استادی رسید و تا ۱۳۶۲ که بازنشسته شد، به‌مدت ۴۷ سال در آن دانشکده تدریس کرد. در وزارت راه نیز مدت‌ها معاونت آن وزارتخانه را بر‌عهده داشت و در ۱۳۲۷ به سازمان برنامه رفت و جزو پایه‌گذاران آن بود. او در خلال خدمات دانشگاهی‌اش، به‌جز [[دانشگاه تهران]]، در پلی‌تکنیک تهران (امیرکبیر کنونی)، [[دانشگاه تبریز]] و دانشگاه اصفهان تدریس کرده و علاوه بر رشتۀ تخصصی خود، در زمینۀ تاریخ ایران و زبان فارسی نیز پژوهش کرده است. از ‌آثار اوست: ''راه‌سازی از روی زمین تا زیر چرخ غلطان''؛ ''آسفالت''؛ ''مصالح ساختمانی''؛'' راه‌های ایران؛ خط فارسی''. </p>
<br><!--18015300-->
<br><!--18015300-->
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]

نسخهٔ ‏۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۱

احمد حامی
زادروز تهران ۱۲۸۶ش
درگذشت ۱۳۷۵ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دبیرستان دارالفنون، برلین و زوریخ رشتۀ ساختمان
شغل و تخصص اصلی مهندس و پژوهشگر
آثار راه‌سازی از روی زمین تا زیر چرخ غلطان؛ آسفالت؛ مصالح ساختمانی؛ راه‌های ایران؛ خط فارسی
گروه مقاله معماری

حامی، احمد (تهران ۱۲۸۶ـ۱۳۷۵ش)

حامي، احمد
احمد حامی
زادروز تهران ۱۲۸۶ش
درگذشت ۱۳۷۵ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل مدرک مهندسی در رشته ساختمان
شغل و تخصص اصلی مهندس و پژوهشگر
آثار راه سازی از روی زمین تا زیر چرخ غلطان، آسفالت، مصالح ساختمانی، راه های ایران، خط فارسی
جوایز و افتخارات از پایه گذاران مهندسی راه و ساختمان در ایران، از بنیادگذاران ساختمان کنونی دانشکده فنی دانشگاه تهران

مهندس و پژوهشگر ایرانی و از پایه‌گذاران مهندسی راه‌و‌ساختمان در ایران. پس از دریافت مدرک دیپلم از دبیرستان دارالفنون تهران، از طرف دولت برای ادامۀ تحصیل به اروپا رفت و تحصیلات دانشگاهی خود را در برلین و زوریخ ادامه داد و در رشتۀ ساختمان مدرک مهندسی گرفت. در ۱۳۱۵ش به ایران بازگشت و کار خود را در وزارت راه، در سمت ریاست راه استان، آغاز کرد و همزمان به تدریس در دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران که تازه تأسیس شده بود، پرداخت. او از بنیادگذاران ساختمان کنونی دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران است. پس از پنج سال تدریس در دانشکدۀ فنی به مقام استادی رسید و تا ۱۳۶۲ که بازنشسته شد، به‌مدت ۴۷ سال در آن دانشکده تدریس کرد. در وزارت راه نیز مدت‌ها معاونت آن وزارتخانه را بر‌عهده داشت و در ۱۳۲۷ به سازمان برنامه رفت و جزو پایه‌گذاران آن بود. او در خلال خدمات دانشگاهی‌اش، به‌جز دانشگاه تهران، در پلی‌تکنیک تهران (امیرکبیر کنونی)، دانشگاه تبریز و دانشگاه اصفهان تدریس کرده و علاوه بر رشتۀ تخصصی خود، در زمینۀ تاریخ ایران و زبان فارسی نیز پژوهش کرده است. از ‌آثار اوست: راه‌سازی از روی زمین تا زیر چرخ غلطان؛ آسفالت؛ مصالح ساختمانی؛ راه‌های ایران؛ خط فارسی.