سارینن، ارو (۱۹۱۰ـ۱۹۶۱): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
سارینِن، اِرو (۱۹۱۰ـ۱۹۶۱)(Saarinen, Eero)<br/> | سارینِن، اِرو (۱۹۱۰ـ۱۹۶۱)(Saarinen, Eero)<br/> | ||
معمار امریکایی، زادۀ [[فنلاند]]. بهسبب انبوهی از طرحهای مدرنیستی متنوع و نوآورانهاش، با سازهها و شکلهای مختلف، شهرت یافت. کارهایش عبارتاند از سفارت [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]]، [[لندن (انگلستان)|لندن]] (۱۹۵۵ـ۱۹۶۱)؛ پایانۀ شرکت هواپیمایی تی دبلیو اِی<ref>TWA </ref> در فرودگاه جان اف کندی<ref>John F Kennedy Airport</ref>، [[نیویورک|نیویورک سیتی]]<ref>New York City</ref> (۱۹۵۶ـ۱۹۶۲)؛ و فرودگاه دالس<ref>Dulles Airport</ref>، [[واشینگتن دی سی|واشینگتن دیسی]]<ref>Washington, DC</ref> (۱۹۵۸ـ۱۹۶۳). نیز در چند طرح با پدرش، [[سارینن، الیل (۱۸۷۳ـ۱۹۵۰)|الیل سارینن]]<ref>Eliel Saarinen</ref> همکاری کرد. سارینن در کرکونامی<ref>Kirkkonummi </ref>، فنلاند، بهدنیا آمد، و در ۱۹۲۳ با پدرش به امریکا رفت. پیش از آن که نخستین کار مهم مستقل خود، مرکز فنی [[جنرال موتورز، شرکت|جنرال موتورز]]<ref>General Motors Technical Center</ref> ، وارن<ref>Warren </ref>، [[میشیگان، ایالت|میشیگان]] (۱۹۴۸ـ۱۹۵۵)، را شروع کند، چندین سال با پدرش کار میکرد و پس از آن سبک شخصیاش را با منحنیهای گستردۀ خاص پدید آورد که زمین هاکی ییل<ref>Yale Hockey Rink</ref> (۱۹۵۸)، و تالار کرسگ<ref>Kresge Auditorium</ref>، [[موسسه فناوری ماساچوست|مؤسسۀ فناوری ماساچوست]]<ref>Massachusetts Institute of Technology</ref>، از آن جملهاند. مبلمان نیز طراحی میکرد. | |||
| |
نسخهٔ ۲۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۳۰
ارو سارینن Eero Saarinen | |
---|---|
زادروز |
کرکونامی، فنلاند ۱۹۱۰م |
درگذشت | ۱۹۶۱م |
ملیت | امریکایی |
شغل و تخصص اصلی | معمار |
آثار | پایانۀ شرکت هواپیمایی تی دبلیو اِی، فرودگاه دالس، مرکز فنی جنرال موتورز، زمین هاکی ییل (۱۹۵۸)، تالار کرسگ |
گروه مقاله | معماری |
خویشاوندان سرشناس | الیل سارینن (پدر) |
سارینِن، اِرو (۱۹۱۰ـ۱۹۶۱)(Saarinen, Eero)
معمار امریکایی، زادۀ فنلاند. بهسبب انبوهی از طرحهای مدرنیستی متنوع و نوآورانهاش، با سازهها و شکلهای مختلف، شهرت یافت. کارهایش عبارتاند از سفارت امریکا، لندن (۱۹۵۵ـ۱۹۶۱)؛ پایانۀ شرکت هواپیمایی تی دبلیو اِی[۱] در فرودگاه جان اف کندی[۲]، نیویورک سیتی[۳] (۱۹۵۶ـ۱۹۶۲)؛ و فرودگاه دالس[۴]، واشینگتن دیسی[۵] (۱۹۵۸ـ۱۹۶۳). نیز در چند طرح با پدرش، الیل سارینن[۶] همکاری کرد. سارینن در کرکونامی[۷]، فنلاند، بهدنیا آمد، و در ۱۹۲۳ با پدرش به امریکا رفت. پیش از آن که نخستین کار مهم مستقل خود، مرکز فنی جنرال موتورز[۸] ، وارن[۹]، میشیگان (۱۹۴۸ـ۱۹۵۵)، را شروع کند، چندین سال با پدرش کار میکرد و پس از آن سبک شخصیاش را با منحنیهای گستردۀ خاص پدید آورد که زمین هاکی ییل[۱۰] (۱۹۵۸)، و تالار کرسگ[۱۱]، مؤسسۀ فناوری ماساچوست[۱۲]، از آن جملهاند. مبلمان نیز طراحی میکرد.