سارینن، الیل (۱۸۷۳ـ۱۹۵۰): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:الیل سارینن.jpg|بندانگشتی|الیل سارینن]] | |||
| | |||
| | |||
سارینن، الیل (۱۸۷۳ـ۱۹۵۰)(Saarinen, Eliel) | سارینن، الیل (۱۸۷۳ـ۱۹۵۰)(Saarinen, Eliel) | ||
نسخهٔ ۲۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۳
سارینن، الیل (۱۸۷۳ـ۱۹۵۰)(Saarinen, Eliel)
معمار و شهرساز امریکایی، زادۀ فنلاند. بنیاد‌گذار مکتب رمانتیک[۱] فنلاندی بود. ایستگاه راه‌آهن هلسینکی[۲] (۱۹۰۵ـ۱۹۱۴) معروف‌ترین طراحی‌اش در اروپاست. در ۱۹۲۳ به امریکا مهاجرت کرد و با طرح‌هایش برای آکادمی هنر کرانبروک[۳]، در بلومفیلد هیلز[۴]، میشیگان (۱۹۲۶ـ۱۹۴۳)، و کرایست چرچ[۵]، مینیاپولیس[۶] (۱۹۴۹)، در آن دیار شهرت یافت. سارینن در رانتاسالمی[۷]، فنلاند، به‌دنیا آمد، و کارش را در ۱۸۹۶ آغاز کرد. پس از مطالعۀ دقیق ایستگاه‌های راه‌آهن در آلمان و انگلستان، در ۱۹۰۴ در رقابت برای طرح ایستگاه راه‌آهن هلسینکی برنده شد. سپس برای هلسینکی، بوداپست، و رِوال[۸] طرح‌های شهری پدید آورد. بناهای متعددی در امریکا طراحی کرد، که تالار موسیقی کلاین‌هانس[۹]، بوفالو[۱۰] (۱۹۳۸)؛ کلیسای کرایست ساینتیست[۱۱]، کلومبوس[۱۲]، ایندیانا؛ موزه‌ای در دموین[۱۳]، و چندین ساختمان آموزشی از آن جمله‌اند.