آریوس: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آریوس (ح ۲۵۰ـ۳۳۶م)(Arius)<br/> کشیش مصری. پایه‌گذار بدعتی در دین مسیحیت با نام آریانیسم<ref>Arianism</ref>، و منکر الوهیت کامل عیسی مسیح بود. در لیبی به‌دنیا آمد و در اسکندریه کشیش شد (۳۱۱م). چون در ۳۱۸م تکفیرش کردند، به فلسطین گریخت، ولی به‌سبب نشر عقایدش کنستانتین<ref>Constantine</ref>/قسطنطین، امپراتور روم، شورای نیقیه<ref>Nicaea</ref> | آریوس (ح ۲۵۰ـ۳۳۶م)(Arius)<br/> کشیش مصری. پایه‌گذار بدعتی در دین [[مسیحیت]] با نام [[آریانیسم]]<ref>Arianism</ref>، و منکر الوهیت کامل [[عیسی]] مسیح بود. در [[لیبی]] به‌دنیا آمد و در [[اسکندریه]] کشیش شد (۳۱۱م). چون در ۳۱۸م تکفیرش کردند، به [[فلسطین]] گریخت، ولی به‌سبب نشر عقایدش کنستانتین<ref>Constantine</ref>/قسطنطین، امپراتور روم، [[نیقیه، شورای|شورای نیقیه]]<ref>Nicaea</ref> را برای ختم غائله تشکیل داد (۳۲۵م). شورا آریوس و طرفدارانش را محکوم و تبعید کرد. او اتحاد ذات پسر با پدر را در اقانیم ثلاثه انکار کرد، هرچند معتقد بود خدا پیش از خلقت کائنات پسر خود عیسی را خلق کرده و سپس به واسطۀ او کائنات را آفریده است. زمانی‌‌که آریوس تکفیر شد، اسقف‌های بسیاری جانب او را گرفتند؛ در رأس آنان [[ایوسبیوس|ائوسبیوس]]<ref>Eusebius</ref>، اسقفِ [[نیکومدیا|نیکومِدیا]]<ref>Nicomedia</ref> و هم‌شاگردی او در [[انطاکیه]]<ref>Antioch</ref>، بود. آریوس مُبلّغی زبردست بود و در اثری با نام ''ضیافت''<ref>Thalia</ref> آرای خود را در قالب تصنیف مطرح کرد. [[آتاناسیوس قدیس|آتاناسیوس]]<ref>Athanasius</ref>، [[شماس|شمّاس]]<ref>deacon</ref> وقت اسکندریه، در رأس هواداران این عقیدۀ سنّتی بود که تأکید داشت پسر با پدر «هم‌ذات» (هوموئوسیوس<ref>homoousios</ref>) است و لذا این واژه کانون مبارزه شد. برمبنای اعتقادنامۀ سنّتی نیقیه آریوس محکوم و به [[ایلیریا]]<ref>Illyria</ref> تبعید شد، اما با حمایت‌های پیگیرانۀ ائوسبیوس بازگشت (۳۳۰م) و به حضور شخص امپراتور بار یافت. قسطنطین نتوانست آتاناسیوس را که در آن زمان اسقف اسکندریه بود راضی کند که آریوس را به کرسی پیشین خود بازگرداند و در ۳۳۵م او را به گُل<ref>Gaul</ref> تبعید کرد. سرانجام اَلکساندر، اسقف قسطنطنیه، با اکراه رضایت داد که آریوس از دست او [[عشای ربانی]] را تناول کند (۳۳۶م)، ولی آریوس پیش از مراسم ناگهان ناخوش شد و درگذشت.<br/> | ||
----[[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:مسیحیت – اشخاص و عناوین]] | ----[[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:مسیحیت – اشخاص و عناوین]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۲۱
آریوس (ح ۲۵۰ـ۳۳۶م)(Arius)
کشیش مصری. پایه‌گذار بدعتی در دین مسیحیت با نام آریانیسم[۱]، و منکر الوهیت کامل عیسی مسیح بود. در لیبی به‌دنیا آمد و در اسکندریه کشیش شد (۳۱۱م). چون در ۳۱۸م تکفیرش کردند، به فلسطین گریخت، ولی به‌سبب نشر عقایدش کنستانتین[۲]/قسطنطین، امپراتور روم، شورای نیقیه[۳] را برای ختم غائله تشکیل داد (۳۲۵م). شورا آریوس و طرفدارانش را محکوم و تبعید کرد. او اتحاد ذات پسر با پدر را در اقانیم ثلاثه انکار کرد، هرچند معتقد بود خدا پیش از خلقت کائنات پسر خود عیسی را خلق کرده و سپس به واسطۀ او کائنات را آفریده است. زمانی‌‌که آریوس تکفیر شد، اسقف‌های بسیاری جانب او را گرفتند؛ در رأس آنان ائوسبیوس[۴]، اسقفِ نیکومِدیا[۵] و هم‌شاگردی او در انطاکیه[۶]، بود. آریوس مُبلّغی زبردست بود و در اثری با نام ضیافت[۷] آرای خود را در قالب تصنیف مطرح کرد. آتاناسیوس[۸]، شمّاس[۹] وقت اسکندریه، در رأس هواداران این عقیدۀ سنّتی بود که تأکید داشت پسر با پدر «هم‌ذات» (هوموئوسیوس[۱۰]) است و لذا این واژه کانون مبارزه شد. برمبنای اعتقادنامۀ سنّتی نیقیه آریوس محکوم و به ایلیریا[۱۱] تبعید شد، اما با حمایت‌های پیگیرانۀ ائوسبیوس بازگشت (۳۳۰م) و به حضور شخص امپراتور بار یافت. قسطنطین نتوانست آتاناسیوس را که در آن زمان اسقف اسکندریه بود راضی کند که آریوس را به کرسی پیشین خود بازگرداند و در ۳۳۵م او را به گُل[۱۲] تبعید کرد. سرانجام اَلکساندر، اسقف قسطنطنیه، با اکراه رضایت داد که آریوس از دست او عشای ربانی را تناول کند (۳۳۶م)، ولی آریوس پیش از مراسم ناگهان ناخوش شد و درگذشت.