سانگالو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:25064300-4.jpg|بندانگشتی|کاخ فارنزه، ساخته شده توسط آنتونیو جامبرتی دا سانگالو]]
سانگالو (Sangallo)
سانگالو (Sangallo)


[[File:25064300-1.jpg|thumb|کاخ فارنزه، ساخته شده توسط آنتونيو جامبرتي دا سانْگالو]][[File:25064300.jpg|thumb|کاخ فارنزه، ساخته شده توسط آنتونيو جامبرتي دا سانْگالو]]
خانواده‌ای از معماران و نقاشان ایتالیایی. نام اصلی آنان جامبرتی<ref>Giamberti</ref> بود. برجسته‌ترین اعضای آن عبارت بودند از جولیانو جامبرتی<ref>Giuliano Giamberti </ref> (۱۴۴۵ـ۱۵۱۶م)، برادرش آنتونیو سانگالو<ref>Antonio Sangallo</ref> (۱۴۵۵ـ۱۵۳۴م)، و برادرزادۀ آنان، آنتونیو جامبرتی دا سانگالو<ref>Antonio Giamberti da Sangallo</ref> (۱۴۸۳ـ۱۵۴۶م) که همگی در [[فلورانس]]<ref>Florence </ref> به‌دنیا آمدند. نخستین کار جولیانو جامبرتی، رواق<ref>cloister </ref> کلیسای سانتا مادالنا د پاتسی<ref>Santa Maddalena de Pazzi </ref> در فلورانس (۱۴۹۰ـ۱۴۹۵م) بود. پس از آن به‌دستور [[مدیچی، لورنتسو د (۱۴۴۹ـ۱۴۹۲م)|لورنتسو دِ مدیچی]]<ref>Lorenzo de Medici </ref>، دیر بزرگی در نزدیکی دروازۀ سان گالو<ref>San Gallo </ref> بنا کرد و نام «دا سان گالو» از همان زمان روی آن ماند (این دیر در دوران محاصرۀ ۱۵۳۰م تخریب شد). در میان کارهای متعدد دیگرش، کاخی در [[ساوونا، شهر|ساوونا]]<ref>Savona </ref> برای کاردینال دلّا رووِرِه<ref>Cardinal della Rovere </ref> (که اکنون به دیر سانتا کیارا<ref>Santa Chiara </ref> تبدیل شده است)، و کاخ‌های گوندی<ref>Gondi </ref> و [[استروتسی، برناردو (۱۵۸۱ـ۱۶۴۴)|استروتسی]]<ref>Strozzi </ref> در فلورانس درخور ذکرند. شاهکار او سانتا ماریا دله کارچری<ref>  Santa Maria delle Carceri</ref>، در [[پراتو]]<ref>Prato</ref> (۱۴۸۵ـ۱۴۹۱م)، نخستین کلیسای سبک رنسانس<ref>Renaissance</ref> با پلان صلیب یونانی است. برادر جولیانو، آنتونیو سانگالو، ضمن بازدید از رُم، تحت حمایت [[الکساندر ششم (۱۴۳۱م ـ۱۵۰۳)|الکساندر ششم]] قرار گرفت. تبدیل آرامگاه هادریانوس<ref>Hadrian</ref> به دژ، از طرح‌های او بود؛ شکل فعلی این آرامگاه حاصل کار اوست که از آن پس قلعۀ سنت آنجلو<ref>St Angelo </ref> نام گرفت. دوک والنتینو<ref>Duke of Valentino</ref>، آنتونیو را به‌استخدام خود درآورد تا دژ چیویتا کاستلانا<ref>Civita Castellana</ref> را بنا کند، و پس از آن به ساخت دژ مونتفیاسکونه<ref>Montefiascone</ref> بپردازد. آنتونیو چندین کلیسا، ازجمله کلیسای سان بیاجو<ref>S Biagio</ref> در مونتپولچانو<ref>Montepulciano</ref> را بنا کرد. آنتونیو جامبرتی دا سانگالوی جوان در رُم شاگرد عموی خود بود، و او نیز [[برامانته]]<ref>Bramante</ref> را مربی و حامی خود یافت. کاخ فارنزه<ref>Farnese Palace</ref> (۱۵۳۴ـ۱۵۴۶م) شاهکار اوست. در میان کارهای دیگرش، طرح تکمیل [[سان پیترو، کلیسای جامع|کلیسای سان پیِترو]]<ref>St Peter</ref> شایان ذکر است که پس از مرگ [[پروتسی، بالداساره تومازو (۱۴۸۱م ـ۱۵۳۶)|بالداسّاره پروتسی]]<ref>Baldassare Peruzzi</ref> در ۱۵۳۶م، معمار ارشد آن شد.
 
خانواده‌ای از معماران و نقاشان ایتالیایی. نام اصلی آنان جامبرتی<ref>Giamberti</ref>&nbsp;بود. برجسته‌ترین اعضای آن عبارت بودند از جولیانو جامبرتی<ref>Giuliano Giamberti </ref>&nbsp;(۱۴۴۵ـ۱۵۱۶م)، برادرش آنتونیو سانگالو<ref>Antonio Sangallo</ref>&nbsp;(۱۴۵۵ـ۱۵۳۴م)، و برادرزادۀ آنان، آنتونیو جامبرتی دا سانگالو<ref>Antonio Giamberti da Sangallo</ref>&nbsp;(۱۴۸۳ـ۱۵۴۶م) که همگی در [[فلورانس]]<ref>Florence </ref>&nbsp;به‌دنیا آمدند. نخستین کار جولیانو جامبرتی، رواق<ref>cloister </ref>&nbsp;کلیسای سانتا مادالنا د پاتسی<ref>Santa Maddalena de Pazzi </ref>&nbsp;در فلورانس (۱۴۹۰ـ۱۴۹۵م) بود. پس از آن به‌دستور [[مدیچی، لورنتسو د (۱۴۴۹ـ۱۴۹۲م)|لورنتسو دِ مدیچی]]<ref>Lorenzo de Medici </ref>، دیر بزرگی در نزدیکی دروازۀ سان گالو<ref>San Gallo </ref>&nbsp;بنا کرد و نام «دا سان گالو» از همان زمان روی آن ماند (این دیر در دوران محاصرۀ ۱۵۳۰ تخریب شد). در میان کارهای متعدد دیگرش، کاخی در [[ساوونا، شهر|ساوونا]]<ref>Savona </ref>&nbsp;برای کاردینال دلّا رووِرِه<ref>Cardinal della Rovere </ref>&nbsp;(که اکنون به دیر سانتا کیارا<ref>Santa Chiara </ref>&nbsp;تبدیل شده است)، و کاخ‌های گوندی<ref>Gondi </ref>&nbsp;و استروتسی<ref>Strozzi </ref>&nbsp;در فلورانس درخور ذکرند. شاهکار او سانتا ماریا دله کارچری<ref>  Santa Maria delle Carceri</ref>، در [[پراتو]]<ref>Prato</ref>&nbsp;(۱۴۸۵ـ۱۴۹۱م)، نخستین کلیسای سبک رنسانس<ref>Renaissance</ref>&nbsp;با پلان صلیب یونانی است. برادر جولیانو، آنتونیو سانگالو، ضمن بازدید از رُم، تحت حمایت [[الکساندر ششم (۱۴۳۱م ـ۱۵۰۳)|الکساندر ششم]] قرار گرفت. تبدیل آرامگاه هادریانوس<ref>Hadrian</ref>&nbsp;به دژ، از طرح‌های او بود؛ شکل فعلی این آرامگاه حاصل کار اوست که از آن پس قلعۀ سنت آنجلو<ref>St Angelo </ref>&nbsp;نام گرفت. دوک والنتینو<ref>Duke of Valentino</ref>، آنتونیو را به‌استخدام خود درآورد تا دژ چیویتا کاستلانا<ref>Civita Castellana</ref>&nbsp;را بنا کند، و پس از آن به ساخت دژ مونتفیاسکونه<ref>Montefiascone</ref>&nbsp;بپردازد. آنتونیو چندین کلیسا، ازجمله کلیسای سان بیاجو<ref>S Biagio</ref>&nbsp;در مونتپولچانو<ref>Montepulciano</ref>&nbsp;را بنا کرد. آنتونیو جامبرتی دا سانگالوی جوان در رُم شاگرد عموی خود بود، و او نیز [[برامانته]]<ref>Bramante</ref>&nbsp;را مربی و حامی خود یافت. کاخ فارنزه<ref>Farnese Palace</ref>&nbsp;(۱۵۳۴ـ۱۵۴۶) شاهکار اوست. در میان کارهای دیگرش، طرح تکمیل کلیسای سان پیِترو<ref>St Peter</ref>&nbsp;شایان ذکر است که پس از مرگ بالداسّاره پروتسی<ref>Baldassare Peruzzi</ref>&nbsp;در ۱۵۳۶، معمار ارشد آن شد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۹

کاخ فارنزه، ساخته شده توسط آنتونیو جامبرتی دا سانگالو

سانگالو (Sangallo)

خانواده‌ای از معماران و نقاشان ایتالیایی. نام اصلی آنان جامبرتی[۱] بود. برجسته‌ترین اعضای آن عبارت بودند از جولیانو جامبرتی[۲] (۱۴۴۵ـ۱۵۱۶م)، برادرش آنتونیو سانگالو[۳] (۱۴۵۵ـ۱۵۳۴م)، و برادرزادۀ آنان، آنتونیو جامبرتی دا سانگالو[۴] (۱۴۸۳ـ۱۵۴۶م) که همگی در فلورانس[۵] به‌دنیا آمدند. نخستین کار جولیانو جامبرتی، رواق[۶] کلیسای سانتا مادالنا د پاتسی[۷] در فلورانس (۱۴۹۰ـ۱۴۹۵م) بود. پس از آن به‌دستور لورنتسو دِ مدیچی[۸]، دیر بزرگی در نزدیکی دروازۀ سان گالو[۹] بنا کرد و نام «دا سان گالو» از همان زمان روی آن ماند (این دیر در دوران محاصرۀ ۱۵۳۰م تخریب شد). در میان کارهای متعدد دیگرش، کاخی در ساوونا[۱۰] برای کاردینال دلّا رووِرِه[۱۱] (که اکنون به دیر سانتا کیارا[۱۲] تبدیل شده است)، و کاخ‌های گوندی[۱۳] و استروتسی[۱۴] در فلورانس درخور ذکرند. شاهکار او سانتا ماریا دله کارچری[۱۵]، در پراتو[۱۶] (۱۴۸۵ـ۱۴۹۱م)، نخستین کلیسای سبک رنسانس[۱۷] با پلان صلیب یونانی است. برادر جولیانو، آنتونیو سانگالو، ضمن بازدید از رُم، تحت حمایت الکساندر ششم قرار گرفت. تبدیل آرامگاه هادریانوس[۱۸] به دژ، از طرح‌های او بود؛ شکل فعلی این آرامگاه حاصل کار اوست که از آن پس قلعۀ سنت آنجلو[۱۹] نام گرفت. دوک والنتینو[۲۰]، آنتونیو را به‌استخدام خود درآورد تا دژ چیویتا کاستلانا[۲۱] را بنا کند، و پس از آن به ساخت دژ مونتفیاسکونه[۲۲] بپردازد. آنتونیو چندین کلیسا، ازجمله کلیسای سان بیاجو[۲۳] در مونتپولچانو[۲۴] را بنا کرد. آنتونیو جامبرتی دا سانگالوی جوان در رُم شاگرد عموی خود بود، و او نیز برامانته[۲۵] را مربی و حامی خود یافت. کاخ فارنزه[۲۶] (۱۵۳۴ـ۱۵۴۶م) شاهکار اوست. در میان کارهای دیگرش، طرح تکمیل کلیسای سان پیِترو[۲۷] شایان ذکر است که پس از مرگ بالداسّاره پروتسی[۲۸] در ۱۵۳۶م، معمار ارشد آن شد.

 


  1. Giamberti
  2. Giuliano Giamberti
  3. Antonio Sangallo
  4. Antonio Giamberti da Sangallo
  5. Florence
  6. cloister
  7. Santa Maddalena de Pazzi
  8. Lorenzo de Medici
  9. San Gallo
  10. Savona
  11. Cardinal della Rovere
  12. Santa Chiara
  13. Gondi
  14. Strozzi
  15.   Santa Maria delle Carceri
  16. Prato
  17. Renaissance
  18. Hadrian
  19. St Angelo
  20. Duke of Valentino
  21. Civita Castellana
  22. Montefiascone
  23. S Biagio
  24. Montepulciano
  25. Bramante
  26. Farnese Palace
  27. St Peter
  28. Baldassare Peruzzi