پرش به محتوا

آشتیان، سعید (قم ۱۳۵۲ش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =استقلال قم
|باشگاه =استقلال قم
}}[[File:10135400.jpg|thumb|سعید آشتیان]]کاراته‌کار ایرانی. از ۱۳۶۴ش زیر نظر سید علی خلیلی در [[استقلال، باشگاه|باشگاه استقلال]] [[قم، شهر|قم]] تمرین کرد. در ۱۳۶۸ش عضو تیم ملی کاراته ایران شد و سال‌ها کاپیتان این تیم بوده است. در کارنامۀ او سه مدال برنز مسابقات قهرمانی جهان ([[هلند]]، ۱۹۹۳ش ـ [[آلمان]]، ۱۹۹۵م و آلمان، ۲۰۰۰م)، مدال طلای جام ستارگان جهان ([[ایتالیا]]، ۱۹۹۷م)، سه مدال طلای قهرمانی جهان در رشتۀ شیتوریو، مدال برنز قهرمانی دانشجویان جهان ([[فرانسه]]، ۱۳۷۷ش)، کسب عنوان ستاره مسابقات و کاپ بهترین «مبارزه‌گر» و عضویت در تیم منتخب دو قاره [[آسیا، قاره|آسیا]] و [[اقیانوسیه]] (در رقابت‌های قهرمانی جهان)، دو مدال طلا و یک نقره قهرمانی آسیا ([[تایوان]]، ۱۳۷۲ش و [[فیلیپین]]، ۱۳۷۴ش)، مدال نقرۀ بازی‌های آسیایی ([[هیروشیما، عشق من|هیروشیما]]، ۱۹۹۴م) یک مدال طلا و دو مدال نقره و یک مدال برنز از مسابقات قهرمانی آسیا و اقیانوسیه ([[نیوزیلند]]، ۱۹۹۱م؛ [[مالزی]] ۱۹۹۶م)، مدال طلای غرب آسیا ([[تهران، شهر|تهران]] ۱۳۷۶ش) دو مدال طلا، شش مدال نقره و هشت مدال برنز از تورنمنت‌های [[ترکیه]]، ایتالیا، [[فنلاند]]، فرانسه، [[اوکراین|اکراین]] (از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۲ش) و سه مدال طلا و سه برنز از تورنمنت‌های ایران (از ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۲ش) و ۳۰ مدال طلا و نقره و برنز از مسابقات قهرمانی کشور دیده می‌شود. آشتیان که دورۀ فوق لیسانس تربیت بدنی و علوم ورزشی را در [[دانشگاه تهران]] ‌گذراند. از ۱۳۷۵ش به‌عنوان مربی تیم‌های ملی نوجوانان، جوانان و امید کاراته ایران انتخاب و تیم ایران را در هر سه ردۀ سنی اولین دورۀ رقابت‌های جهانی ([[افریقای جنوبی، جمهوری|افریقای جنوبی]] ۱۹۹۶م) قهرمان کرد. آشتیان در ۱۳۷۵ش به‌عنوان مربی نمونه کاراته برگزیده شد.
}}[[File:10135400.jpg|thumb|سعید آشتیان]]کاراته‌کار ایرانی. از ۱۳۶۴ش زیر نظر سید علی خلیلی در باشگاه استقلال [[قم، شهر|قم]] تمرین کرد. در ۱۳۶۸ش عضو تیم ملی کاراته ایران شد و سال‌ها کاپیتان این تیم بوده است. در کارنامۀ او سه مدال برنز مسابقات قهرمانی جهان ([[هلند]]، ۱۹۹۳ش ـ [[آلمان]]، ۱۹۹۵م و آلمان، ۲۰۰۰م)، مدال طلای جام ستارگان جهان ([[ایتالیا]]، ۱۹۹۷م)، سه مدال طلای قهرمانی جهان در رشتۀ شیتوریو، مدال برنز قهرمانی دانشجویان جهان ([[فرانسه]]، ۱۳۷۷ش)، کسب عنوان ستاره مسابقات و کاپ بهترین «مبارزه‌گر» و عضویت در تیم منتخب دو قاره [[آسیا، قاره|آسیا]] و [[اقیانوسیه]] (در رقابت‌های قهرمانی جهان)، دو مدال طلا و یک نقره قهرمانی آسیا ([[تایوان]]، ۱۳۷۲ش و [[فیلیپین]]، ۱۳۷۴ش)، مدال نقرۀ بازی‌های آسیایی ([[هیروشیما، عشق من|هیروشیما]]، ۱۹۹۴م) یک مدال طلا و دو مدال نقره و یک مدال برنز از مسابقات قهرمانی آسیا و اقیانوسیه ([[نیوزیلند]]، ۱۹۹۱م؛ [[مالزی]] ۱۹۹۶م)، مدال طلای غرب آسیا ([[تهران، شهر|تهران]] ۱۳۷۶ش) دو مدال طلا، شش مدال نقره و هشت مدال برنز از تورنمنت‌های [[ترکیه]]، ایتالیا، [[فنلاند]]، فرانسه، [[اوکراین|اکراین]] (از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۲ش) و سه مدال طلا و سه برنز از تورنمنت‌های ایران (از ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۲ش) و ۳۰ مدال طلا و نقره و برنز از مسابقات قهرمانی کشور دیده می‌شود. آشتیان که دورۀ فوق لیسانس تربیت بدنی و علوم ورزشی را در [[دانشگاه تهران]] ‌گذراند. از ۱۳۷۵ش به‌عنوان مربی تیم‌های ملی نوجوانان، جوانان و امید کاراته ایران انتخاب و تیم ایران را در هر سه ردۀ سنی اولین دورۀ رقابت‌های جهانی ([[افریقای جنوبی، جمهوری|افریقای جنوبی]] ۱۹۹۶م) قهرمان کرد. آشتیان در ۱۳۷۵ش به‌عنوان مربی نمونه کاراته برگزیده شد.
----
----


سرویراستار، ویراستار
۳۶٬۷۴۱

ویرایش