برج رادکان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
برج رادکان<br/> [[File:12176200.jpg|thumb|برج رادکان]] | برج رادکان<br/> | ||
[[File:12176200-1.jpg|thumb]](یا: میل رادکان) نام دو برج آرامگاهی: | |||
[[File:12176200.jpg|thumb|برج رادکان شرقی]] | |||
[[File:12176200-1.jpg|thumb]](یا: میل رادکان) نام دو برج آرامگاهی: | |||
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:گلستان]] [[Category:معماری]] [[Category:ابنیه سنتی ایران]] | # رادکان غربی، در بخش علیای رود نکا و ۲۰کیلومتری جنوب غربی گرگان بازمانده از ابتدای قرن ۵ق. برجی مدور و آجری با ارتفاع ۳۵ متر با گبند مخروطی است که بر روی یک پایۀ مرتفع گچ‌بری شده است. بر بدنۀ آن کتیبه‌ای کوفی نصب شده است و محل دفن ابوجعفر محمد بن وندرین باوندی از اسپهبدان طبرستان، متوفی در ۴۱۱ق است. | ||
# رادکان شرقی، در ۸۵کیلومتری غرب [[مشهد، شهر|مشهد]] و سه‌کیلومتری [[رادکان]]. برجی گرد و آجری با گنبد مخروطی به ارتفاع ۲۵متر است که نمای خارجی آن تا ارتفاع ۲.۵متری دوازده‌ضلعی و از آن‌جا تا زیر گنبد ۳۶ ترک به‌صورت نیمه‌ستون است. در فاصله گنبد و بدنه کتیبه‌ای نیمه فروریخته باقی است. به قرن‌های ۶ و ۷ق تعلق دارد و بنایی با کاربرد علمی بوده که برای گاه‌شماری و اخترشناسی به کار می‌رفته است. پیش‌تر همۀ پژوهشگران و مستشرقان آن را بنایی آرامگاهی می‌پنداشته‌اند. این اثر در سال 1310ش در زمرۀ آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. | |||
---- | |||
<br /> <!--12176200--> | |||
[[Category:جغرافیای ایران]] | |||
[[Category:گلستان]] | |||
[[Category:معماری]] | |||
[[Category:ابنیه سنتی ایران]] | |||
نسخهٔ ۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۶
برج رادکان
(یا: میل رادکان) نام دو برج آرامگاهی:
- رادکان غربی، در بخش علیای رود نکا و ۲۰کیلومتری جنوب غربی گرگان بازمانده از ابتدای قرن ۵ق. برجی مدور و آجری با ارتفاع ۳۵ متر با گبند مخروطی است که بر روی یک پایۀ مرتفع گچ‌بری شده است. بر بدنۀ آن کتیبه‌ای کوفی نصب شده است و محل دفن ابوجعفر محمد بن وندرین باوندی از اسپهبدان طبرستان، متوفی در ۴۱۱ق است.
- رادکان شرقی، در ۸۵کیلومتری غرب مشهد و سه‌کیلومتری رادکان. برجی گرد و آجری با گنبد مخروطی به ارتفاع ۲۵متر است که نمای خارجی آن تا ارتفاع ۲.۵متری دوازده‌ضلعی و از آن‌جا تا زیر گنبد ۳۶ ترک به‌صورت نیمه‌ستون است. در فاصله گنبد و بدنه کتیبه‌ای نیمه فروریخته باقی است. به قرن‌های ۶ و ۷ق تعلق دارد و بنایی با کاربرد علمی بوده که برای گاه‌شماری و اخترشناسی به کار می‌رفته است. پیش‌تر همۀ پژوهشگران و مستشرقان آن را بنایی آرامگاهی می‌پنداشته‌اند. این اثر در سال 1310ش در زمرۀ آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.