برج شمس تبریز: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
برج شمسِ تبریز <br> | برج شمسِ تبریز <br> | ||
برجی گرد، در محلهٔ امامزاده سید بهلول در شمال غربی [[خوی، شهر|شهر خوی]]. بازماندۀ کاخی است که [[اسماعیل صفوی اول|شاه اسماعیل اول صفوی]] در کنار آرامگاه [[شمس تبریزی، محمد ( ـ ۶۴۵ق یا پس از آن)|شمس تبریزی]] در باغی سرسبز و خرم مشهور به باغ شاه ساخته بود. | برجی گرد، در محلهٔ امامزاده سید بهلول در شمال غربی [[خوی، شهر|شهر خوی]]. بازماندۀ کاخی است که [[اسماعیل صفوی اول|شاه اسماعیل اول صفوی]] در کنار آرامگاه [[شمس تبریزی، محمد ( ـ ۶۴۵ق یا پس از آن)|شمس تبریزی]] در باغی سرسبز و خرم مشهور به باغ شاه ساخته بود. امروزه این برج در محوطه‌ای شامل همین برج، مزار و بنای یادبود شمس تبریزی (مجموعاً موسوم به آرامگاه شمس تبریزی) واقع است. بعضی آن را از دورۀ [[آق قویونلوها|آق‌قویونلو]] یا [[قراقویونلو]] دانسته‌اند. در دروازۀ غربی کاخ سه مناره ۱۴.۵متری آجری بود و لابه‌لای آجرهای آن به رسم آن زمان صدها شاخ آهوی شکارشده کار گذاشته شده بود. دو منار از این سه منار در دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] ویران شد. معروف است که در میان منارها گنبدی از طلا وجود داشت. در گذشته آرامگاه را متعلق به امیرجعفر شمس‌الملوک ممدوح [[خاقانی شروانی|خاقانی]] می‌دانستند و به همین سبب دبیرستانی را که در کنار آن ساخته شده است، شمس‌الملوک نامیده‌اند. در دهه‌های اخیر عده‌ای از پژوهشگران، خاصه [[موحد، محمدعلی (تبریز ۱۳۰۳ش)|محمدعلی موحد]]، با استناد به روایت‌های تاریخی مزار مجاور این مناره را متعلق به شمس تبریزی می‌دانند. بنای مناره در سال ۱۳۵۲ش با شمارهٔ ۹۶۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۹
برج شمسِ تبریز
برجی گرد، در محلهٔ امامزاده سید بهلول در شمال غربی شهر خوی. بازماندۀ کاخی است که شاه اسماعیل اول صفوی در کنار آرامگاه شمس تبریزی در باغی سرسبز و خرم مشهور به باغ شاه ساخته بود. امروزه این برج در محوطه‌ای شامل همین برج، مزار و بنای یادبود شمس تبریزی (مجموعاً موسوم به آرامگاه شمس تبریزی) واقع است. بعضی آن را از دورۀ آق‌قویونلو یا قراقویونلو دانسته‌اند. در دروازۀ غربی کاخ سه مناره ۱۴.۵متری آجری بود و لابه‌لای آجرهای آن به رسم آن زمان صدها شاخ آهوی شکارشده کار گذاشته شده بود. دو منار از این سه منار در دورۀ قاجار ویران شد. معروف است که در میان منارها گنبدی از طلا وجود داشت. در گذشته آرامگاه را متعلق به امیرجعفر شمس‌الملوک ممدوح خاقانی می‌دانستند و به همین سبب دبیرستانی را که در کنار آن ساخته شده است، شمس‌الملوک نامیده‌اند. در دهه‌های اخیر عده‌ای از پژوهشگران، خاصه محمدعلی موحد، با استناد به روایت‌های تاریخی مزار مجاور این مناره را متعلق به شمس تبریزی می‌دانند. بنای مناره در سال ۱۳۵۲ش با شمارهٔ ۹۶۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.