بردسیر، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بَرْدْسیر، شهر <br> | بَرْدْسیر، شهر <br> | ||
<p>(نام سابق: قلعۀ مشیز) شهری در [[کرمان، استان|استان کرمان]] و مرکز اداری [[بردسیر، شهرستان|شهرستان بَردسیر]]. با ارتفاع ۲,۰۴۰متر، در منطقه‌ای کوهستانی، در ۸۱۴کیلومتری جنوب شرقی تهران و ۶۳کیلومتری جنوب غربی کرمان، سر راه کرمان به سیرجان، قرار دارد. جمعیت آن 25,152نفر | <p>(نام سابق: قلعۀ مشیز) شهری در [[کرمان، استان|استان کرمان]] و مرکز اداری [[بردسیر، شهرستان|شهرستان بَردسیر]]. با ارتفاع ۲,۰۴۰متر، در منطقه‌ای کوهستانی، در ۸۱۴کیلومتری جنوب شرقی تهران و ۶۳کیلومتری جنوب غربی کرمان، سر راه کرمان به سیرجان، قرار دارد. جمعیت آن 25,152نفر (۱۳9۵ش) و گویش مردم آن فارسی با گویش کرمانی است. بَردسیر از مرتفع‌ترین شهرهای ایران است و بقعۀ جالبی با نام مقبرۀ سید محمد دارد که از نظر هنری بسیار ارزشمند است. اقلیم این شهر معتدل و خشک است. </p> | ||
<p></p> | <p></p> | ||
<p>'''تاریخچه'''</p> | <p>'''تاریخچه'''</p> | ||
نسخهٔ ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۳
بَرْدْسیر، شهر
(نام سابق: قلعۀ مشیز) شهری در استان کرمان و مرکز اداری شهرستان بَردسیر. با ارتفاع ۲,۰۴۰متر، در منطقه‌ای کوهستانی، در ۸۱۴کیلومتری جنوب شرقی تهران و ۶۳کیلومتری جنوب غربی کرمان، سر راه کرمان به سیرجان، قرار دارد. جمعیت آن 25,152نفر (۱۳9۵ش) و گویش مردم آن فارسی با گویش کرمانی است. بَردسیر از مرتفع‌ترین شهرهای ایران است و بقعۀ جالبی با نام مقبرۀ سید محمد دارد که از نظر هنری بسیار ارزشمند است. اقلیم این شهر معتدل و خشک است.
تاریخچه
اردشیر اول ساسانی این شهر را بنا کرد و آن را بِه‌اردشیر نامید. در پاره‌ای از مدارک، نام باستانی آن را گُوارْدْشیر یا گُواشیر ذکر کرده‌اند. با فروپاشی امپراتوری ساسانی و تسلط اعراب به ایران، بَردسیر نام گرفت.