عطاء جنگوک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
نوازنده‌ی تار و [[سه تار|سه‌تار]] و پژوهشگر ایرانی موسیقی. نواختن تار و سه‌تار را در نوجوانی، نزد [[محمدحسن عذاری]] (استاد و نوازنده‌ی برجسته‌ی ایرانی)، در [[تبریز، شهر|تبریز]] شروع کرد. از سال ۱۳۵۱، همزمان در دانشگاه و [[هنرستان موسیقی ملی]] از آموزش‌های [[علی اکبر شهنازی|علی‌اکبر شهنازی]]، [[نورعلی برومند]]، [[حبیب الله صالحی|حبیب‌الله صالحی]] و [[داریوش صفوت]] بهره‌مند شد. از ابتدای تأسیس مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی سنتی، به مدیریت داریوش صفوت، به این مرکز دعوت شد که حاصلش چندین کنسرت و چند نوار با صدای [[پریسا]] و [[رضوی سروستانی، سیدنورالدین (شیراز ۱۳۱۲ـ تهران ۱۳۷۹ش)|رضوی سروستانی]] (به همراهی [[بهاری، علی اصغر (تهران ۱۲۸۶ـ ۱۳۷۶ش)|علی‌اصغر بهاری]]) بوده است. | نوازنده‌ی تار و [[سه تار|سه‌تار]] و پژوهشگر ایرانی موسیقی. نواختن تار و سه‌تار را در نوجوانی، نزد [[محمدحسن عذاری]] (استاد و نوازنده‌ی برجسته‌ی ایرانی)، در [[تبریز، شهر|تبریز]] شروع کرد. از سال ۱۳۵۱، همزمان در دانشگاه و [[هنرستان موسیقی ملی]] از آموزش‌های [[علی اکبر شهنازی|علی‌اکبر شهنازی]]، [[نورعلی برومند]]، [[حبیب الله صالحی|حبیب‌الله صالحی]] و [[داریوش صفوت]] بهره‌مند شد. از ابتدای تأسیس مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی سنتی، به مدیریت داریوش صفوت، به این مرکز دعوت شد که حاصلش چندین کنسرت و چند نوار با صدای [[پریسا]] و [[رضوی سروستانی، سیدنورالدین (شیراز ۱۳۱۲ـ تهران ۱۳۷۹ش)|رضوی سروستانی]] (به همراهی [[بهاری، علی اصغر (تهران ۱۲۸۶ـ ۱۳۷۶ش)|علی‌اصغر بهاری]]) بوده است. | ||
جنگوک که (جز دوره‌ی کوتاه تدریس تار و سه‌تار در کانون چنگ) تا سال 1375 در استخدام مرکز حفظ و اشاعه بوده، در همان سال‌های نخست از آموزش اساتیدی چون [[سعید هرمزی]]، [[یوسف فروتن]]، [[علی اصغر بهاری (تهران ۱۲۸۶ـ ۱۳۷۶ش)|علی‌اصغر بهاری]] و [[بیگجه خانی، غلامحسین (تبریز | جنگوک که (جز دوره‌ی کوتاه تدریس تار و سه‌تار در کانون چنگ) تا سال 1375 در استخدام مرکز حفظ و اشاعه بوده، در همان سال‌های نخست از آموزش اساتیدی چون [[سعید هرمزی]]، [[یوسف فروتن]]، [[علی اصغر بهاری (تهران ۱۲۸۶ـ ۱۳۷۶ش)|علی‌اصغر بهاری]] و [[بیگجه خانی، غلامحسین (تبریز ۱۲۹۷ـ تهران ۱۳۶۶ش)|بیگجه‌خانی]] نیز بهره‌مند می‌شود. او همچنین در ابتدای انقلاب اسلامی چندین سرود انقلابی نیز ساخته که از آن جمله می‌توان ''دشمن ما...'' را نام برد. جنگوک که فارغ‌التحصیل رشته‌ی موسیقی از [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکده‌ی هنرهای زیبا]] بود، تلاش‌های زیادی برای حفظ و احیای موسیقی بختیاری انجام داده است. شروع پژوهش او در زمینه‌ی موسیقی محلی، از سال 1358 بوده که نهایتاً در سال 1362 آلبومی را با نام ''پرستاره'' با همکاری [[مرتضی اعیان]]، آذرسینا، [[مسعود شناسا|شناسا]] و [[شفیعیان، رضا (تهران ۱۳۲۰ش)|شفیعیان]] منتشر می‌کند. از دیگر آثار او می‌توان به آلبوم‌های تک‌نوازی سه‌تار ''نوای بی نهفت'' (در دستگاه نوا)؛ ''چشم به راه'' (به خوانندگی [[ناظری، شهرام (کرمانشاه ۱۳۲۹ش)|شهرام ناظری]])؛ ''همسایه'' (به خوانندگی [[افتخاری، علیرضا (اصفهان ۱۳۳۵ش)|علیرضا افتخاری]])؛ ''سرو و ماه'' (به خوانندگی بهرام باجلان)، ''نوروز'' (تک‌نوازی سه‌تار) و ''یار کدیم'' (موسیقی [[بندرعباس، شهرستان|بندرعباس]]) اشاره کرد. از جنگوک به عنوان یکی از بهترین مدرسان تار و سه‌تار نام برده می‌شود که شیوه‌ی نوازندگی و ردیف‌های علی‌اکبر شهنازی را به خوبی تدریس می‌کرده. از او کتاب بیست ترانه‌ی محلی فارس (با همکاری [[محمدرضا درویشی]]) نیز در زمینه‌ی فولکلور منتشر شده است. علاوه بر این، دو کتاب ''سوز و ساز'' و ''گشایش'' نیز از تألیفات اوست که برای آموزش تار و سه‌تار تهیه شده‌اند. | ||
جنگوک طی سال‌های پایانی عمرش، دچار بیماری قلبی شد که نهایتاً به علت سکته‌ی مغزی در بیمارستان درگذشت. | جنگوک طی سال‌های پایانی عمرش، دچار بیماری قلبی شد که نهایتاً به علت سکته‌ی مغزی در بیمارستان درگذشت. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۶
| عطاء جنگوک | |
|---|---|
| زادروز |
لار ۲۲ مهر ۱۳۲۷ش |
| درگذشت | تهران ۱ اردی‌بهشت ۱۳۸۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | رشته موسیقی، دانشکده‌ی هنرهای زیبا |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی تار و سه‌تار |
| شغل و تخصص های دیگر | پژوهشگر موسیقی |
| سبک | سنتی- محلی |
| آثار | تک‌نوازی سه‌تار نوای بی نهفت (در دستگاه نوا)؛ چشم به راه (به خوانندگی شهرام ناظری)؛ همسایه (به خوانندگی علیرضا افتخاری)؛ سرو و ماه (به خوانندگی بهرام باجلان)، نوروز (تک‌نوازی سه‌تار)؛ یار کدیم (موسیقی بندرعباس) |
| گروه مقاله | موسیقی |
عطاء جنگوک (لار ۲۲ مهر ۱۳۲۷ش- تهران ۱ اردی‌بهشت ۱۳۸۹ش)
نوازنده‌ی تار و سه‌تار و پژوهشگر ایرانی موسیقی. نواختن تار و سه‌تار را در نوجوانی، نزد محمدحسن عذاری (استاد و نوازنده‌ی برجسته‌ی ایرانی)، در تبریز شروع کرد. از سال ۱۳۵۱، همزمان در دانشگاه و هنرستان موسیقی ملی از آموزش‌های علی‌اکبر شهنازی، نورعلی برومند، حبیب‌الله صالحی و داریوش صفوت بهره‌مند شد. از ابتدای تأسیس مرکز حفظ و اشاعه‌ی موسیقی سنتی، به مدیریت داریوش صفوت، به این مرکز دعوت شد که حاصلش چندین کنسرت و چند نوار با صدای پریسا و رضوی سروستانی (به همراهی علی‌اصغر بهاری) بوده است.
جنگوک که (جز دوره‌ی کوتاه تدریس تار و سه‌تار در کانون چنگ) تا سال 1375 در استخدام مرکز حفظ و اشاعه بوده، در همان سال‌های نخست از آموزش اساتیدی چون سعید هرمزی، یوسف فروتن، علی‌اصغر بهاری و بیگجه‌خانی نیز بهره‌مند می‌شود. او همچنین در ابتدای انقلاب اسلامی چندین سرود انقلابی نیز ساخته که از آن جمله می‌توان دشمن ما... را نام برد. جنگوک که فارغ‌التحصیل رشته‌ی موسیقی از دانشکده‌ی هنرهای زیبا بود، تلاش‌های زیادی برای حفظ و احیای موسیقی بختیاری انجام داده است. شروع پژوهش او در زمینه‌ی موسیقی محلی، از سال 1358 بوده که نهایتاً در سال 1362 آلبومی را با نام پرستاره با همکاری مرتضی اعیان، آذرسینا، شناسا و شفیعیان منتشر می‌کند. از دیگر آثار او می‌توان به آلبوم‌های تک‌نوازی سه‌تار نوای بی نهفت (در دستگاه نوا)؛ چشم به راه (به خوانندگی شهرام ناظری)؛ همسایه (به خوانندگی علیرضا افتخاری)؛ سرو و ماه (به خوانندگی بهرام باجلان)، نوروز (تک‌نوازی سه‌تار) و یار کدیم (موسیقی بندرعباس) اشاره کرد. از جنگوک به عنوان یکی از بهترین مدرسان تار و سه‌تار نام برده می‌شود که شیوه‌ی نوازندگی و ردیف‌های علی‌اکبر شهنازی را به خوبی تدریس می‌کرده. از او کتاب بیست ترانه‌ی محلی فارس (با همکاری محمدرضا درویشی) نیز در زمینه‌ی فولکلور منتشر شده است. علاوه بر این، دو کتاب سوز و ساز و گشایش نیز از تألیفات اوست که برای آموزش تار و سه‌تار تهیه شده‌اند.
جنگوک طی سال‌های پایانی عمرش، دچار بیماری قلبی شد که نهایتاً به علت سکته‌ی مغزی در بیمارستان درگذشت.