آلوی، ژوزف (۱۸۲۷ـ۱۹۱۷): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
آلِوی، ژوزِف ( | |||
آلِوی، ژوزِف (۱۸۲۷ـ۱۹۱۷م)(Halévy, Joseph) | |||
خاورشناس یهودی فرانسوی. به تبعیت [[فرانسه]]<ref>France</ref> درآمد. در رشتۀ [[سامی، زبان های|زبانهای سامی]]<ref>Semitic languages</ref>، کتیبهخوانی و [[باستان شناسی|باستانشناسی]]<ref>archaeology</ref> تحصیل کرد. در ۱۸۶۸م برای مطالعه در قوم فلاشا (یهودیان حبشه) به [[اتیوپی]]<ref>Ethiopia</ref> رفت. سپس برای اکتشاف کتیبههای سبایی به جنوب [[عربستان سعودی|عربستان]] و [[یمن]] سفر کرد. در این سفر، ۶۸۶ کتیبۀ سبایی و حِمیری به دست آورد و آنها را خواند. در ۱۸۷۹م، کتابدار انجمن آسیایی [[پاریس، شهر|پاریس]]<ref>Paris</ref> شد. در ۱۸۹۳م، مجلۀ ''کتیبهشناسی سامی و تاریخ باستان'' را بنیاد نهاد. مدعی بود که قوم سومری وجود نداشته و نوشتههای منسوب به سومریها همان نوشتههای بابلی است که به رمز نوشته شده است. از آثار اوست: ''گزارش هیئت باستانشناسی اعزامی به یمن''<ref>''Mission archéologique dans le Yemen''</ref> (۱۸۷۲م)؛ ''سفر به نجران''<ref>''Voyage au Nedjrân''</ref> (۱۸۷۳م)؛ ''جنگ کتیبهشناسی و باستانشناسی سامی''<ref>''Mélanges d'épigraphie et d'archéologie sémitiques''</ref> (پاریس، ۱۸۷۴م)؛ ''آیا زبان اکدی تورانی است''<ref>''؟La Prétendue Langue d'Accad, Est-Elle Touranienne''</ref> (پاریس، ۱۸۷۵م)؛ ''تحقیقات باستانی دربارۀ خاستگاه تمدن بابلی''<ref>''Recherches critiques sur l'origine de la civilisation babylonienn''</ref> (۱۸۷۶م)؛ ''مطالعات انجیلی'' (۱۹۰۵م)؛ ''همسانی سومریشناسی'' (پاریس، ۱۹۰۷م). | خاورشناس یهودی فرانسوی. به تبعیت [[فرانسه]]<ref>France</ref> درآمد. در رشتۀ [[سامی، زبان های|زبانهای سامی]]<ref>Semitic languages</ref>، کتیبهخوانی و [[باستان شناسی|باستانشناسی]]<ref>archaeology</ref> تحصیل کرد. در ۱۸۶۸م برای مطالعه در قوم فلاشا (یهودیان حبشه) به [[اتیوپی]]<ref>Ethiopia</ref> رفت. سپس برای اکتشاف کتیبههای سبایی به جنوب [[عربستان سعودی|عربستان]] و [[یمن]] سفر کرد. در این سفر، ۶۸۶ کتیبۀ سبایی و حِمیری به دست آورد و آنها را خواند. در ۱۸۷۹م، کتابدار انجمن آسیایی [[پاریس، شهر|پاریس]]<ref>Paris</ref> شد. در ۱۸۹۳م، مجلۀ ''کتیبهشناسی سامی و تاریخ باستان'' را بنیاد نهاد. مدعی بود که قوم سومری وجود نداشته و نوشتههای منسوب به سومریها همان نوشتههای بابلی است که به رمز نوشته شده است. از آثار اوست: ''گزارش هیئت باستانشناسی اعزامی به یمن''<ref>''Mission archéologique dans le Yemen''</ref> (۱۸۷۲م)؛ ''سفر به نجران''<ref>''Voyage au Nedjrân''</ref> (۱۸۷۳م)؛ ''جنگ کتیبهشناسی و باستانشناسی سامی''<ref>''Mélanges d'épigraphie et d'archéologie sémitiques''</ref> (پاریس، ۱۸۷۴م)؛ ''آیا زبان اکدی تورانی است''<ref>''؟La Prétendue Langue d'Accad, Est-Elle Touranienne''</ref> (پاریس، ۱۸۷۵م)؛ ''تحقیقات باستانی دربارۀ خاستگاه تمدن بابلی''<ref>''Recherches critiques sur l'origine de la civilisation babylonienn''</ref> (۱۸۷۶م)؛ ''مطالعات انجیلی'' (۱۹۰۵م)؛ ''همسانی سومریشناسی'' (پاریس، ۱۹۰۷م). |
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۸
ژوزف آلوی Joseph Halévy | |
---|---|
زادروز |
۱۸۲۷م |
درگذشت | ۱۹۱۷م |
ملیت | فرانسوی |
شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
آثار | گزارش هیئت باستانشناسی اعزامی به یمن (۱۸۷۲م)؛ سفر به نجران (۱۸۷۳م)؛ جنگ کتیبهشناسی و باستانشناسی سامی (پاریس، ۱۸۷۴م)؛ آیا زبان اکدی تورانی است (پاریس، ۱۸۷۵م)؛ تحقیقات باستانی دربارۀ خاستگاه تمدن بابلی (۱۸۷۶م)؛ مطالعات انجیلی (۱۹۰۵م)؛ همسانی سومریشناسی (پاریس، ۱۹۰۷م) |
آلِوی، ژوزِف (۱۸۲۷ـ۱۹۱۷م)(Halévy, Joseph)
خاورشناس یهودی فرانسوی. به تبعیت فرانسه[۱] درآمد. در رشتۀ زبانهای سامی[۲]، کتیبهخوانی و باستانشناسی[۳] تحصیل کرد. در ۱۸۶۸م برای مطالعه در قوم فلاشا (یهودیان حبشه) به اتیوپی[۴] رفت. سپس برای اکتشاف کتیبههای سبایی به جنوب عربستان و یمن سفر کرد. در این سفر، ۶۸۶ کتیبۀ سبایی و حِمیری به دست آورد و آنها را خواند. در ۱۸۷۹م، کتابدار انجمن آسیایی پاریس[۵] شد. در ۱۸۹۳م، مجلۀ کتیبهشناسی سامی و تاریخ باستان را بنیاد نهاد. مدعی بود که قوم سومری وجود نداشته و نوشتههای منسوب به سومریها همان نوشتههای بابلی است که به رمز نوشته شده است. از آثار اوست: گزارش هیئت باستانشناسی اعزامی به یمن[۶] (۱۸۷۲م)؛ سفر به نجران[۷] (۱۸۷۳م)؛ جنگ کتیبهشناسی و باستانشناسی سامی[۸] (پاریس، ۱۸۷۴م)؛ آیا زبان اکدی تورانی است[۹] (پاریس، ۱۸۷۵م)؛ تحقیقات باستانی دربارۀ خاستگاه تمدن بابلی[۱۰] (۱۸۷۶م)؛ مطالعات انجیلی (۱۹۰۵م)؛ همسانی سومریشناسی (پاریس، ۱۹۰۷م).