محسن پور، احمد (قائم‌شهر ۱۳۲۴ش-۱۳۹۴ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=احمد محسن‌پور|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=قائم‌شهر ۱۳۲۴ش|تاریخ مرگ=۱۳۹۴ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نوازنده کمانچه، پژوهشگر و آهنگ‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=مؤسسه فرهنگی و هنری «فرهنگخانه»|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
محسن‌پور، احمد (قائم‌شهر ۱۳۲۴ش-۱۳۹۴ش) | |||
[[پرونده:محسن‌پور، احمد.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|احمد محسن‌پور]] | [[پرونده:محسن‌پور، احمد.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|احمد محسن‌پور]] | ||
نوازندۀ [[کمانچه]]، پژوهشگر و آهنگ‌ساز. از کودکی نواختن کمانچه و لـله‌وا (نی) را آغاز کرد؛ چند سال به نواختن [[ویولن]] رو آورد و دوباره به نواختن کمانچه پرداخت. از مشهورترین شخصیت‌های موسیقی مازندران است. علاوه بر نوازندگی، سال‌های بسیاری را به پژوهش در موسیقی مازندران گذراند و تاکنون آثار بسیاری از او منتشر شده که بخشی از این آثار دربرگیرندۀ نمونه‌های بازسازی‌شده از موسیقی مازندران است. از ۱۳۶۴، با همکاری تنی چند از هنرمندان مازندران، مؤسسۀ فرهنگی و هنری «فرهنگخانه» را تشکیل داد و به ترویج موسیقی و پرورش هنرجویان در مازندران همت گماشت. | نوازندۀ [[کمانچه]]، پژوهشگر و آهنگ‌ساز. از کودکی نواختن کمانچه و لـله‌وا (نی) را آغاز کرد؛ چند سال به نواختن [[ویولن]] رو آورد و دوباره به نواختن کمانچه پرداخت. از مشهورترین شخصیت‌های موسیقی مازندران است. علاوه بر نوازندگی، سال‌های بسیاری را به پژوهش در موسیقی مازندران گذراند و تاکنون آثار بسیاری از او منتشر شده که بخشی از این آثار دربرگیرندۀ نمونه‌های بازسازی‌شده از موسیقی مازندران است. از ۱۳۶۴، با همکاری تنی چند از هنرمندان مازندران، مؤسسۀ فرهنگی و هنری «فرهنگخانه» را تشکیل داد و به ترویج موسیقی و پرورش هنرجویان در مازندران همت گماشت. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۴۵
| احمد محسن‌پور | |
|---|---|
| زادروز |
قائم‌شهر ۱۳۲۴ش |
| درگذشت | ۱۳۹۴ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده کمانچه، پژوهشگر و آهنگ‌ساز |
| گروه مقاله | موسیقی |
محسن‌پور، احمد (قائم‌شهر ۱۳۲۴ش-۱۳۹۴ش)
نوازندۀ کمانچه، پژوهشگر و آهنگ‌ساز. از کودکی نواختن کمانچه و لـله‌وا (نی) را آغاز کرد؛ چند سال به نواختن ویولن رو آورد و دوباره به نواختن کمانچه پرداخت. از مشهورترین شخصیت‌های موسیقی مازندران است. علاوه بر نوازندگی، سال‌های بسیاری را به پژوهش در موسیقی مازندران گذراند و تاکنون آثار بسیاری از او منتشر شده که بخشی از این آثار دربرگیرندۀ نمونه‌های بازسازی‌شده از موسیقی مازندران است. از ۱۳۶۴، با همکاری تنی چند از هنرمندان مازندران، مؤسسۀ فرهنگی و هنری «فرهنگخانه» را تشکیل داد و به ترویج موسیقی و پرورش هنرجویان در مازندران همت گماشت.