بدره، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
واقع در [[ایلام، استان|استان ایلام]]، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش هندمینی<ref>Hendmini</ref> با مرکزیت اداری [[بدره، شهر|شهر بدره]]. بدره از سال 1347 تا سال 1350ش شهرستان و دارای فرمانداری بود. در پایان این دوره از شهرستان به بخش تنزل پیدا کرد و در تقسیمات جدید به عنوان یکی از بخش‌های [[دره شهر، شهرستان|دره‌شهر]] به آن شهرستان الحاق شد. در اواخر خرداد ۱۳۹۲ مجدداً از شهرستان مذکور جدا گردید و به شهرستان ارتقاء یافت. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان بدره 15,614نفر است؛ براساس اطلاعات مرکز آمار ایران، بیشتر از 72درصد این جمعیت روستانشین و حدود 27درصد شهرنشینند. این شهرستان که به عنوان کوچک‌ترین شهرستان استان ایلام در نواحی شرقی آن واقع است، شامل پنج دهستان به نام‌های دوستان، علیشروان، زارنگوش<ref>Zarangush</ref>، هندمینی و کلم<ref>Kolm</ref>، و دو شهرِ بدره و چشمه شیرین (تأسیسِ سال 1398ش) می‌شود. این شهرستان از شمال با شهرستان سیروان، از غرب با شهرستان‌های [[ایلام، شهرستان|ایلام]]، ملکشاهی و [[دهلران، شهرستان|دهلران]]، از جنوب با شهرستان‌های [[آبدانان، شهرستان|آبدانان]] و دره‌شهر و از شرق با [[کوهدشت، شهرستان|شهرستان کوهدشت]] [[لرستان|استان لرستان]] محدود می‌شود. | واقع در [[ایلام، استان|استان ایلام]]، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش هندمینی<ref>Hendmini</ref> با مرکزیت اداری [[بدره، شهر|شهر بدره]]. بدره از سال 1347 تا سال 1350ش شهرستان و دارای فرمانداری بود. در پایان این دوره از شهرستان به بخش تنزل پیدا کرد و در تقسیمات جدید به عنوان یکی از بخش‌های [[دره شهر، شهرستان|دره‌شهر]] به آن شهرستان الحاق شد. در اواخر خرداد ۱۳۹۲ مجدداً از شهرستان مذکور جدا گردید و به شهرستان ارتقاء یافت. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان بدره 15,614نفر است؛ براساس اطلاعات مرکز آمار ایران، بیشتر از 72درصد این جمعیت روستانشین و حدود 27درصد شهرنشینند. این شهرستان که به عنوان کوچک‌ترین شهرستان استان ایلام در نواحی شرقی آن واقع است، شامل پنج دهستان به نام‌های دوستان، علیشروان، زارنگوش<ref>Zarangush</ref>، هندمینی و کلم<ref>Kolm</ref>، و دو شهرِ بدره و چشمه شیرین (تأسیسِ سال 1398ش) می‌شود. این شهرستان از شمال با شهرستان سیروان، از غرب با شهرستان‌های [[ایلام، شهرستان|ایلام]]، ملکشاهی و [[دهلران، شهرستان|دهلران]]، از جنوب با شهرستان‌های [[آبدانان، شهرستان|آبدانان]] و دره‌شهر و از شرق با [[کوهدشت، شهرستان|شهرستان کوهدشت]] [[لرستان|استان لرستان]] محدود می‌شود. | ||
بیشتر مردم بخش مرکزی شهرستان به زبان کردی و اهالی بخش هندمینی به گویش‌های لری و لکی سخن می‌گویند. مردم این شهرستان شیعۀ دوازده‌امامی و شغل بیشتر آنها دامداری و کشاورزی است. این شهرستان با ارتفاع متوسط حدود ۱,۱۰۰متر، در دامنۀ بخش شمالی کوهستان کبیرکوه که بخشی از رشته‌کوه زاگرس است قرار گرفته است و با وجود عوارض گوناگون طبیعی (چون دریاچه، رودخانه، کوه‌های مرتفع، | بیشتر مردم بخش مرکزی شهرستان به زبان کردی و اهالی بخش هندمینی به گویش‌های کردی کلهری، لری و لکی سخن می‌گویند. مردم این شهرستان شیعۀ دوازده‌امامی و شغل بیشتر آنها دامداری و کشاورزی است. این شهرستان با ارتفاع متوسط حدود ۱,۱۰۰متر، در دامنۀ بخش شمالی کوهستان [[کبیرکوه]] که بخشی از رشته‌کوه [[زاگرس، کوهستان|زاگرس]] است قرار گرفته است و با وجود عوارض گوناگون طبیعی (چون مراتع، جنگل‌های بلوط، دریاچه، رودخانه، کوه‌های مرتفع، آبشار، آبگیر، تنگه و دره) و آثار و محوطه‌های باستانی و تاریخی، از مناطق جذاب گردشگری غرب کشور است. حدود ۸۰درصد مساحت شهرستان پوشیده از جنگل‌های انبوه بلوط است. از جملۀ مناطق جذاب و توریستی بدره به منطقۀ دربند بخش هندمینی، تنگۀ رازیانه در روستای چنارباشیِ دهستان علیشروان، آتشکده و قلعۀ روستای کلم، تنگ شداد (کافرین) در شمال شهر بدره در جادۀ ایلام به بدره، تنگۀ روستای زرانگوش، تنگۀ باستانی لارت در ۲کیلومتری جنوب شهر بدره و منطقۀ حفاظت‌شدۀ کبیرکوه می‌توان اشاره کرد. در شهرستان بدره به دلیل آب و هوای معتدل، دارا بودن اراضی کوهستانی و پست وسیع، رودخانه‌های دائمی و فصلی متعدد، گسترۀ آبی دریاچۀ سد سیمره، خاک حاصلخیز و وضعیت آبی مناسب، انواع محصولات باغی و کشاورزی (دیم و آبی) کاشت و برداشت می‌شود. مهم‌ترین تولیدات زراعی این شهرستان انواع حبوبات و غلات، صیفی‌جات و میوه‌های جالیزی، انگور، هلو و سیب است. | ||
---- | ---- | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:ایلام]] | [[رده:ایلام]] | ||
نسخهٔ ۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۳
بدره، شهرستان (County) Badreh
واقع در استان ایلام، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش هندمینی[۱] با مرکزیت اداری شهر بدره. بدره از سال 1347 تا سال 1350ش شهرستان و دارای فرمانداری بود. در پایان این دوره از شهرستان به بخش تنزل پیدا کرد و در تقسیمات جدید به عنوان یکی از بخش‌های دره‌شهر به آن شهرستان الحاق شد. در اواخر خرداد ۱۳۹۲ مجدداً از شهرستان مذکور جدا گردید و به شهرستان ارتقاء یافت. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان بدره 15,614نفر است؛ براساس اطلاعات مرکز آمار ایران، بیشتر از 72درصد این جمعیت روستانشین و حدود 27درصد شهرنشینند. این شهرستان که به عنوان کوچک‌ترین شهرستان استان ایلام در نواحی شرقی آن واقع است، شامل پنج دهستان به نام‌های دوستان، علیشروان، زارنگوش[۲]، هندمینی و کلم[۳]، و دو شهرِ بدره و چشمه شیرین (تأسیسِ سال 1398ش) می‌شود. این شهرستان از شمال با شهرستان سیروان، از غرب با شهرستان‌های ایلام، ملکشاهی و دهلران، از جنوب با شهرستان‌های آبدانان و دره‌شهر و از شرق با شهرستان کوهدشت استان لرستان محدود می‌شود.
بیشتر مردم بخش مرکزی شهرستان به زبان کردی و اهالی بخش هندمینی به گویش‌های کردی کلهری، لری و لکی سخن می‌گویند. مردم این شهرستان شیعۀ دوازده‌امامی و شغل بیشتر آنها دامداری و کشاورزی است. این شهرستان با ارتفاع متوسط حدود ۱,۱۰۰متر، در دامنۀ بخش شمالی کوهستان کبیرکوه که بخشی از رشته‌کوه زاگرس است قرار گرفته است و با وجود عوارض گوناگون طبیعی (چون مراتع، جنگل‌های بلوط، دریاچه، رودخانه، کوه‌های مرتفع، آبشار، آبگیر، تنگه و دره) و آثار و محوطه‌های باستانی و تاریخی، از مناطق جذاب گردشگری غرب کشور است. حدود ۸۰درصد مساحت شهرستان پوشیده از جنگل‌های انبوه بلوط است. از جملۀ مناطق جذاب و توریستی بدره به منطقۀ دربند بخش هندمینی، تنگۀ رازیانه در روستای چنارباشیِ دهستان علیشروان، آتشکده و قلعۀ روستای کلم، تنگ شداد (کافرین) در شمال شهر بدره در جادۀ ایلام به بدره، تنگۀ روستای زرانگوش، تنگۀ باستانی لارت در ۲کیلومتری جنوب شهر بدره و منطقۀ حفاظت‌شدۀ کبیرکوه می‌توان اشاره کرد. در شهرستان بدره به دلیل آب و هوای معتدل، دارا بودن اراضی کوهستانی و پست وسیع، رودخانه‌های دائمی و فصلی متعدد، گسترۀ آبی دریاچۀ سد سیمره، خاک حاصلخیز و وضعیت آبی مناسب، انواع محصولات باغی و کشاورزی (دیم و آبی) کاشت و برداشت می‌شود. مهم‌ترین تولیدات زراعی این شهرستان انواع حبوبات و غلات، صیفی‌جات و میوه‌های جالیزی، انگور، هلو و سیب است.