آلئا، توماس گوتی یرس (۱۹۲۸ـ۱۹۹۶م): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ آلیا، توماس گوتی یرس (۱۹۲۸ـ۱۹۹۶) را به آلئا، توماس گوتی یرس (۱۹۲۸ـ۱۹۹۶م) منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۶
| توماس گوتی‌یرس آلئا Tomás Gutiérrez Alea | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۲۸م |
| درگذشت | ۱۹۹۶م |
| ملیت | کوبایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | حقوق |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان |
| آثار | خاطرات عقب‌ماندگی (۱۹۶۸م)؛ توت‌فرنگی و شکلات (۱۹۹۳م)؛ داستان‌های انقلاب (۱۹۶۴م)؛ مرگ یک بوروکرات (۱۹۶۶م) و خانتانامرا (۱۹۹۵م) |
| گروه مقاله | سینما |
توماس گوتی‌یّرس آلئا (۱۹۲۸ـ ۱۹۹۶م) (Alea, Tomás Gutiérrez)
کارگردان کوبایی سینما. فیلمی که برای او معروفیت جهانی به ارمغان آورد، فیلم تجربی خاطرات عقب‌ماندگی[۱] (۱۹۶۸م) بود که موشکافانه به تأثیر انقلاب بر جامعۀ کوبا پرداخت. از فیلم‌های آخرش توت‌فرنگی و شکلات[۲] (۱۹۹۳م) است. در دوران فیلم‌سازی‌اش به تناوب به ساخت آثار جدی و کمدی پرداخته است. در ۱۹۶۴م داستان‌های انقلاب[۳]، نخستین فیلم بلندش، به روی پرده آمد. ازجمله آثار متأخر اوست: مرگ یک بوروکرات[۴] (۱۹۶۶م) و خانتانامرا[۵] (۱۹۹۵م).
فیلم‌های آلیا غالباً سبکی تجربی دارند و از رئالیسم جادویی نویسندگانی همچون گابریل گارسیا مارکِز[۶] بسیار تأثیر پذیرفته‌اند. آلئا، پس از تحصیل در رشتۀ حقوق، برای آموختن فیلم‌سازی به مرکز سینمای تجربی[۷] رم وارد شد و در آن‌جا تحت تأثیر سبک فیلم‌سازی نئورئالیستی قرار گرفت. در دهۀ ۱۹۵۰م، در تولید دو فیلم مستند همکاری داشت که از جنبش انقلابی کاسترو[۸] پشتیبانی می‌کردند.