جنگ های ایران و روس: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
شوال | شوال | ||
عنوان دو سلسله از جنگهایی که بر سر [[گرجستان]] و [[قفقاز، منطقه|قفقاز]] میان دو کشور [[ایران]] و [[روسیه]] درگرفت که به شکست ایران و انعقاد دو قرارداد معروف [[گلستان، عهدنامه|گلستان]] و [[ترکمان چای، عهدنامه|ترکمنچای]] انجامید و متعاقب آن، ایران سرزمین قفقاز را به روسیه واگذار کرد. این جنگها به دو دوره تقسیم میشود: 1) دورۀ اول (1218ـ1228ق) با اعلام تحتالحمایگی هراکلیوس دوم، امیر گرجستان، و پرنس گرگینخان به دربار تزاری روس، امپراتور روس [[پاول اول]] و سپس پسرش [[الکساندر اول (۱۷۷۷ـ۱۸۲۵)|الکساندر اول]] با اعزام سپاهی به فرماندهی سیسیانوف به اشغال شهرهای قفقاز پرداختند که برخی از حکّام ایرانی، با آنها همکاری و شهرها را تسلیم سپاه روس کردند. فرماندهی سپاه ایران را [[عباس میرزا قاجار]]، ولیعهد برعهده داشت و [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلیشاه]] نیز خود دوبار از [[ارس، رودخانه|ارس]] گذشت و به کمک عباس میرزا شتافت. در نیمۀ جنگ، به درخواست شاه و ولیعهد، علمای بزرگ شیعۀ [[عراق]] و ایران فتاوی جهاد بر ضد روسها اعلام کردند. در طی این مرحله از جنگ شکست و پیروزی از آن دو طرف بود. با آغاز حملۀ بزرگ [[ناپلیون اول|ناپلئون]] به روسیه، [[انگلستان]] و روسیه اتحادی بر ضد ناپلئون تشکیل دادند و روسیه درصدد برآمد تا هرچه زودتر جنگ را با ایران پایان بخشد. از اینرو، طی توافقی پنهانی، افسران انگلیس توپخانۀ ایران، نافرمانی و سپاه ایران را ترک کردند و همزمان سپاه روس نیز در محل [[اصلاندوز]] به سپاه عباس میرزا شبیخون زد که موجب عقبنشینی و پراکندگی و شکست سپاه ایران شد. سرانجام با وساطت سر ویلیام گور اوزلی، سفیر انگلیس در ایران، عهدنامۀ گلستان بین دو کشور با شتاب تمام به امضا رسید (9 شوال 1228ق). | عنوان دو سلسله از جنگهایی که بر سر [[گرجستان]] و [[قفقاز، منطقه|قفقاز]] میان دو کشور [[ایران]] و [[روسیه]] درگرفت که به شکست ایران و انعقاد دو قرارداد معروف [[گلستان، عهدنامه|گلستان]] و [[ترکمان چای، عهدنامه|ترکمنچای]] انجامید و متعاقب آن، ایران سرزمین قفقاز را به روسیه واگذار کرد. این جنگها به دو دوره تقسیم میشود: 1) دورۀ اول (1218ـ1228ق) با اعلام تحتالحمایگی هراکلیوس دوم، امیر گرجستان، و پرنس گرگینخان به دربار تزاری روس، امپراتور روس [[پاول اول]] و سپس پسرش [[الکساندر اول (۱۷۷۷ـ۱۸۲۵)|الکساندر اول]] با اعزام سپاهی به فرماندهی سیسیانوف به اشغال شهرهای قفقاز پرداختند که برخی از حکّام ایرانی، با آنها همکاری و شهرها را تسلیم سپاه روس کردند. فرماندهی سپاه ایران را [[عباس میرزا قاجار]]، ولیعهد برعهده داشت و [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلیشاه]] نیز خود دوبار از [[ارس، رودخانه|ارس]] گذشت و به کمک عباس میرزا شتافت. در نیمۀ جنگ، به درخواست شاه و ولیعهد، علمای بزرگ شیعۀ [[عراق]] و ایران فتاوی جهاد بر ضد روسها اعلام کردند. در طی این مرحله از جنگ شکست و پیروزی از آن دو طرف بود. با آغاز حملۀ بزرگ [[ناپلیون اول|ناپلئون]] به روسیه، [[انگلستان]] و روسیه اتحادی بر ضد ناپلئون تشکیل دادند و روسیه درصدد برآمد تا هرچه زودتر جنگ را با ایران پایان بخشد. از اینرو، طی توافقی پنهانی، افسران انگلیس توپخانۀ ایران، نافرمانی و سپاه ایران را ترک کردند و همزمان سپاه روس نیز در محل [[اصلاندوز]] به سپاه عباس میرزا شبیخون زد که موجب عقبنشینی و پراکندگی و شکست سپاه ایران شد. سرانجام با وساطت سر ویلیام گور اوزلی، سفیر انگلیس در ایران، عهدنامۀ گلستان بین دو کشور با شتاب تمام به امضا رسید (9 شوال 1228ق). [[شفیع مازندرانی|میرزا شفیع مازندرانی]]، صدراعظم و میرزا ابوالحسنخان ایلچی، وزیر خارجه به نمایندگی از ایران، این قرارداد را امضا کردند. بدین ترتیب این دوره از جنگها پایان یافت. | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از حکومت صفویه تا قاجار]] | [[رده:ایران از حکومت صفویه تا قاجار]] | ||
[[رده:تاریخ جهان]] | [[رده:تاریخ جهان]] | ||
[[رده:روسیه و شوروی]] | [[رده:روسیه و شوروی]] |
نسخهٔ ۲۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۵
جنگهای ایران و روس (Iran and Russia wars)
شوال عنوان دو سلسله از جنگهایی که بر سر گرجستان و قفقاز میان دو کشور ایران و روسیه درگرفت که به شکست ایران و انعقاد دو قرارداد معروف گلستان و ترکمنچای انجامید و متعاقب آن، ایران سرزمین قفقاز را به روسیه واگذار کرد. این جنگها به دو دوره تقسیم میشود: 1) دورۀ اول (1218ـ1228ق) با اعلام تحتالحمایگی هراکلیوس دوم، امیر گرجستان، و پرنس گرگینخان به دربار تزاری روس، امپراتور روس پاول اول و سپس پسرش الکساندر اول با اعزام سپاهی به فرماندهی سیسیانوف به اشغال شهرهای قفقاز پرداختند که برخی از حکّام ایرانی، با آنها همکاری و شهرها را تسلیم سپاه روس کردند. فرماندهی سپاه ایران را عباس میرزا قاجار، ولیعهد برعهده داشت و فتحعلیشاه نیز خود دوبار از ارس گذشت و به کمک عباس میرزا شتافت. در نیمۀ جنگ، به درخواست شاه و ولیعهد، علمای بزرگ شیعۀ عراق و ایران فتاوی جهاد بر ضد روسها اعلام کردند. در طی این مرحله از جنگ شکست و پیروزی از آن دو طرف بود. با آغاز حملۀ بزرگ ناپلئون به روسیه، انگلستان و روسیه اتحادی بر ضد ناپلئون تشکیل دادند و روسیه درصدد برآمد تا هرچه زودتر جنگ را با ایران پایان بخشد. از اینرو، طی توافقی پنهانی، افسران انگلیس توپخانۀ ایران، نافرمانی و سپاه ایران را ترک کردند و همزمان سپاه روس نیز در محل اصلاندوز به سپاه عباس میرزا شبیخون زد که موجب عقبنشینی و پراکندگی و شکست سپاه ایران شد. سرانجام با وساطت سر ویلیام گور اوزلی، سفیر انگلیس در ایران، عهدنامۀ گلستان بین دو کشور با شتاب تمام به امضا رسید (9 شوال 1228ق). میرزا شفیع مازندرانی، صدراعظم و میرزا ابوالحسنخان ایلچی، وزیر خارجه به نمایندگی از ایران، این قرارداد را امضا کردند. بدین ترتیب این دوره از جنگها پایان یافت.