آنجلیکو، فرا (ح ۱۴۰۰ـ۱۴۵۵م): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
آنجلیکو، فرا (ح ۱۴۰۰ـ۱۴۵۵م)(Angelico, Fra)<br> | آنجلیکو، فرا (ح ۱۴۰۰ـ۱۴۵۵م)(Angelico, Fra)<br> | ||
[[پرونده: 10245400.jpg | بندانگشتی|ديوارنگاره صدقه‌دادن قديس لورنس در کاخ واتيکان، اثر فرا آنجليکو]]نقاش ایتالیایی. در سلک راهبان [[فلورانس]]<ref>Florence</ref> بود، و صحنه‌های دینی<ref>religious scenes</ref> را تصویر می‌کرد. مجموعه دیوارنگاره<ref>fresco</ref>هایش در دیر مَرقُس قدیس<ref>monastery of San Marco</ref>، فلورانس، از مشهورترین آثار اوست که از ۱۴۳۶م به بعد، ساخته شده‌اند. شماری نقاشی محرابی<ref>altarpiece</ref> نیز اجرا کرد که سنجیدگی و لطافت خط و رنگ آن‌ها کم‌نظیرند. فرا آنجلیکو حدود ۱۴۲۰م به فرقۀ دومینیکیان<ref>Dominican order</ref> پیوست. پس از گذراندن دورۀ نوآموزی، نقش‌آفرینی صحنه‌های دینی و نقاشی‌های محرابی را برعهده گرفت. بسیاری از نقاشی‌هایش با قطعه نقاشی‌های کوچک‌تر پامحرابی<ref>predella</ref> با تصاویری از وقایع زندگی قدیسان همراه‌اند. تصاویر مرکزی بسیار پُرتزیین‌اند، و در آن‌ها رنگ‌های خالص و درخشان، و مطلاکاری‌ها جلب‌نظر می‌کنند؛ حال آن‌که صحنه‌های قاب‌بندی‌های پامحرابی، ساده‌تر و بی‌پیرایه‌تر، اما زنده و پرجنب‌وجوش‌اند. همین بی‌پیرایگی و سادگی در دیوارنگاره‌های حجره‌های کلیسای مرقس قدیس نیز دیده می‌شود. دیوارنگاره‌های بعدیِ فرا آنجلیکو پیچیده‌تر و پرتفصیل‌ترند، ازجمله ''صحنه‌هایی از زندگی مسیح''<ref>''Scenes from the Life of Christ''</ref> (کلیسای جامع اورویِتو<ref>Orvieto Cathedral</ref>) و صحنه‌هایی از مصایب [[استفانوس، قدیس ( ـ۳۶م)|قدیس استفان]] و قدیس لورنس<ref>''Scenes from the Lives of St Stephen and Lawrence''</ref> (دهۀ ۱۴۴۰م، نمازخانۀ نیکلاس پنجم<ref>Nicholas V</ref>، کاخ [[واتیکان]]<ref>Vatican Palace</ref>). از ۱۴۴۹م، به ریاست دیر فی‌یزوله<ref>Fiesole</ref> در نزدیکی فلورانس، منصوب شد، و در آن‌جا «آنجلیکو» به‌معنای «فرشته سیرت» لقب گرفت.<br><!--10245400--> | [[پرونده: 10245400.jpg | بندانگشتی|ديوارنگاره صدقه‌دادن قديس لورنس در کاخ واتيکان، اثر فرا آنجليکو]]نقاش ایتالیایی. در سلک راهبان [[فلورانس]]<ref>Florence</ref> بود، و صحنه‌های دینی<ref>religious scenes</ref> را تصویر می‌کرد. مجموعه دیوارنگاره<ref>fresco</ref>هایش در دیر مَرقُس قدیس<ref>monastery of San Marco</ref>، فلورانس، از مشهورترین آثار اوست که از ۱۴۳۶م به بعد، ساخته شده‌اند. شماری نقاشی محرابی<ref>altarpiece</ref> نیز اجرا کرد که سنجیدگی و لطافت خط و رنگ آن‌ها کم‌نظیرند. فرا آنجلیکو حدود ۱۴۲۰م به فرقۀ [[دومینیکی، فرقه|دومینیکیان]]<ref>Dominican order</ref> پیوست. پس از گذراندن دورۀ نوآموزی، نقش‌آفرینی صحنه‌های دینی و نقاشی‌های محرابی را برعهده گرفت. بسیاری از نقاشی‌هایش با قطعه نقاشی‌های کوچک‌تر پامحرابی<ref>predella</ref> با تصاویری از وقایع زندگی قدیسان همراه‌اند. تصاویر مرکزی بسیار پُرتزیین‌اند، و در آن‌ها رنگ‌های خالص و درخشان، و مطلاکاری‌ها جلب‌نظر می‌کنند؛ حال آن‌که صحنه‌های قاب‌بندی‌های پامحرابی، ساده‌تر و بی‌پیرایه‌تر، اما زنده و پرجنب‌وجوش‌اند. همین بی‌پیرایگی و سادگی در دیوارنگاره‌های حجره‌های کلیسای مرقس قدیس نیز دیده می‌شود. دیوارنگاره‌های بعدیِ فرا آنجلیکو پیچیده‌تر و پرتفصیل‌ترند، ازجمله ''صحنه‌هایی از زندگی مسیح''<ref>''Scenes from the Life of Christ''</ref> (کلیسای جامع اورویِتو<ref>Orvieto Cathedral</ref>) و صحنه‌هایی از مصایب [[استفانوس، قدیس ( ـ۳۶م)|قدیس استفان]] و قدیس لورنس<ref>''Scenes from the Lives of St Stephen and Lawrence''</ref> (دهۀ ۱۴۴۰م، نمازخانۀ [[نیکلاس پنجم]]<ref>Nicholas V</ref>، کاخ [[واتیکان]]<ref>Vatican Palace</ref>). از ۱۴۴۹م، به ریاست دیر فی‌یزوله<ref>Fiesole</ref> در نزدیکی فلورانس، منصوب شد، و در آن‌جا «آنجلیکو» به‌معنای «فرشته سیرت» لقب گرفت.<br><!--10245400--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۰
| فرا آنجلیکو Fra Angelico | |
|---|---|
| زادروز |
ح ۱۴۰۰م |
| درگذشت | ۱۴۵۵م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | دیوارنگاره‌های صحنه‌هایی از زندگی مسیح (کلیسای جامع اورویِتو) و صحنه‌هایی از مصایب قدیس استفان و قدیس لورنس (دهۀ ۱۴۴۰م، نمازخانۀ نیکلاس پنجم، کاخ واتیکان) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
آنجلیکو، فرا (ح ۱۴۰۰ـ۱۴۵۵م)(Angelico, Fra)
نقاش ایتالیایی. در سلک راهبان فلورانس[۱] بود، و صحنه‌های دینی[۲] را تصویر می‌کرد. مجموعه دیوارنگاره[۳]هایش در دیر مَرقُس قدیس[۴]، فلورانس، از مشهورترین آثار اوست که از ۱۴۳۶م به بعد، ساخته شده‌اند. شماری نقاشی محرابی[۵] نیز اجرا کرد که سنجیدگی و لطافت خط و رنگ آن‌ها کم‌نظیرند. فرا آنجلیکو حدود ۱۴۲۰م به فرقۀ دومینیکیان[۶] پیوست. پس از گذراندن دورۀ نوآموزی، نقش‌آفرینی صحنه‌های دینی و نقاشی‌های محرابی را برعهده گرفت. بسیاری از نقاشی‌هایش با قطعه نقاشی‌های کوچک‌تر پامحرابی[۷] با تصاویری از وقایع زندگی قدیسان همراه‌اند. تصاویر مرکزی بسیار پُرتزیین‌اند، و در آن‌ها رنگ‌های خالص و درخشان، و مطلاکاری‌ها جلب‌نظر می‌کنند؛ حال آن‌که صحنه‌های قاب‌بندی‌های پامحرابی، ساده‌تر و بی‌پیرایه‌تر، اما زنده و پرجنب‌وجوش‌اند. همین بی‌پیرایگی و سادگی در دیوارنگاره‌های حجره‌های کلیسای مرقس قدیس نیز دیده می‌شود. دیوارنگاره‌های بعدیِ فرا آنجلیکو پیچیده‌تر و پرتفصیل‌ترند، ازجمله صحنه‌هایی از زندگی مسیح[۸] (کلیسای جامع اورویِتو[۹]) و صحنه‌هایی از مصایب قدیس استفان و قدیس لورنس[۱۰] (دهۀ ۱۴۴۰م، نمازخانۀ نیکلاس پنجم[۱۱]، کاخ واتیکان[۱۲]). از ۱۴۴۹م، به ریاست دیر فی‌یزوله[۱۳] در نزدیکی فلورانس، منصوب شد، و در آن‌جا «آنجلیکو» به‌معنای «فرشته سیرت» لقب گرفت.