جودی هالیدی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
هالیدی در سال ۱۹۴۴م به خدمت [[فاکس قرن بیستم]] درآمد و چند نقش کوتاه را در فیلم‌های هالیوودی ایفا کرد. در ۱۹۴۵م برای نخستین بار در نیویورک روی صحنه رفت. در ''دندۀ آدم''<ref>''Adam's Rib''</ref> (1949م) رشتۀ کار را از دست [[هپبورن، کاترین (۱۹۰۹ـ۲۰۰۳)|کاترین هپبورن]] و [[تریسی، اسپنسر (۱۹۰۰ـ ۱۹۶۷)|اسپنسر تریسی]] خارج کرد و بازی منحصربه‌فردی ارائه داد. پس از آن در ''چشم و گوش بسته''<ref>''Born Yesterday''</ref> (1950م) به جای جین آرتور<ref>Jean Arthur</ref> بازی کرد. بازی او در کنار [[برودریک کرافورد]] (در نقش بیلی داون<ref>Billie Dawn</ref>) در این فیلم برای او بسیار موفقیت‌آمیز بود. اما به دلیل گرایش‌هایش به فعالیت‌های آزادی‌خواهانه، فیلم به عنوان یک کار تبلیغاتی برای [[کمونیسم]] مورد انتقاد قرار گرفت. در ۱۹۵۲م برای ادای توضیح مقابل «کمیتۀ بررسی فعالیت‌های ضدآمریکایی مجلس<ref>House Un-American Activities Committee</ref>» فراخوانده شد. پیش از آن طرف قرارداد [[کلمبیا پیکچرز]] بود. با بازی در ''اهل ازدواج''<ref>''The Marrying Kind''</ref> (1952م) درامی در مورد مسائل اجتماعی و مشکلات طبقۀ کارگر ثابت کرد که توانایی بازی در نقش‌های متعدد و متفاوتی را از کمدی تا درام دارد. با ایفای نقش فیلم بعدی‌اش، ''باید برای تو اتفاق بیفتد''<ref>''It Should Happen to You''</ref> (1954م)، پروندۀ کاری‌اش در فیلم‌هایی که در فهرست سیاه جای می‌گرفتند بسته شد. بازی در این فیلم را به خاطر موقعیت سیاسی بی‌طرفانۀ فیلمنامه‌اش پذیرفت و شخصیت کاملاً متفاوتی را ارائه داد. در سال‌های ۱۹۵۴ و ۱۹۵۵م در تلویزیون نیز فعالیت داشت. با داشتن هفت فیلم کاملاً موفق در کارنامه و درخششی خیره‌کننده، به طور کاملاً ناگهانی بر اثر ابتلا به سرطان سینه درگذشت. | هالیدی در سال ۱۹۴۴م به خدمت [[فاکس قرن بیستم]] درآمد و چند نقش کوتاه را در فیلم‌های هالیوودی ایفا کرد. در ۱۹۴۵م برای نخستین بار در نیویورک روی صحنه رفت. در ''دندۀ آدم''<ref>''Adam's Rib''</ref> (1949م) رشتۀ کار را از دست [[هپبورن، کاترین (۱۹۰۹ـ۲۰۰۳)|کاترین هپبورن]] و [[تریسی، اسپنسر (۱۹۰۰ـ ۱۹۶۷)|اسپنسر تریسی]] خارج کرد و بازی منحصربه‌فردی ارائه داد. پس از آن در ''چشم و گوش بسته''<ref>''Born Yesterday''</ref> (1950م) به جای جین آرتور<ref>Jean Arthur</ref> بازی کرد. بازی او در کنار [[برودریک کرافورد]] (در نقش بیلی داون<ref>Billie Dawn</ref>) در این فیلم برای او بسیار موفقیت‌آمیز بود. اما به دلیل گرایش‌هایش به فعالیت‌های آزادی‌خواهانه، فیلم به عنوان یک کار تبلیغاتی برای [[کمونیسم]] مورد انتقاد قرار گرفت. در ۱۹۵۲م برای ادای توضیح مقابل «کمیتۀ بررسی فعالیت‌های ضدآمریکایی مجلس<ref>House Un-American Activities Committee</ref>» فراخوانده شد. پیش از آن طرف قرارداد [[کلمبیا پیکچرز]] بود. با بازی در ''اهل ازدواج''<ref>''The Marrying Kind''</ref> (1952م) درامی در مورد مسائل اجتماعی و مشکلات طبقۀ کارگر ثابت کرد که توانایی بازی در نقش‌های متعدد و متفاوتی را از کمدی تا درام دارد. با ایفای نقش فیلم بعدی‌اش، ''باید برای تو اتفاق بیفتد''<ref>''It Should Happen to You''</ref> (1954م)، پروندۀ کاری‌اش در فیلم‌هایی که در فهرست سیاه جای می‌گرفتند بسته شد. بازی در این فیلم را به خاطر موقعیت سیاسی بی‌طرفانۀ فیلمنامه‌اش پذیرفت و شخصیت کاملاً متفاوتی را ارائه داد. در سال‌های ۱۹۵۴ و ۱۹۵۵م در تلویزیون نیز فعالیت داشت. با داشتن هفت فیلم کاملاً موفق در کارنامه و درخششی خیره‌کننده، به طور کاملاً ناگهانی بر اثر ابتلا به سرطان سینه درگذشت. | ||
هالیدی برای فیلم ''چشم و گوش بسته'' در سال 1949م برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و جایزۀ گلدن گلوب<ref>Golden Globe Award</ref> بهترین بازیگر زن فیلم موزیکال یا کمدی و در سال 1956م برای بازی در نمایش موزیکال ''زنگ‌ها می‌زنند''<ref>''Bells Are Ringing''</ref> برندۀ [[جایزه تونی|جایزۀ تونی]] بهترین اجرای نقش اول زن در نمایش موزیکال شد. | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۲۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۴
جودی هالیدی (نیویورک ۲۱ ژوئن ۱۹۲۱ - همانجا ۷ ژوئن ۱۹۶۵م) Judy Holliday
بازیگر زن امریکایی، برندۀ جایزۀ اسکار. در آغاز نام او جودیت توویم[۱] بود. پدر و مادرش هردو از یهودیانِ با تبار روسی بودند. جودی تحصیلاتش را در دبیرستان جولیا ریچمن[۲] (در منهتن) به پایان برد. با کار در تئاتر مرکوری[۳] که توسط اورسن ولز اداره می‌شد وارد دنیای نمایش شد. از ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۴م به اتفاق بتی کامدن[۴] (بازیگر) و آدولف گرین[۵] (نوازنده) یک گروه نمایشی تشکیل داد که در کلوب‌های نیویورک و رادیو و تلویزیون برنامه اجرا می‌کردند.
هالیدی در سال ۱۹۴۴م به خدمت فاکس قرن بیستم درآمد و چند نقش کوتاه را در فیلم‌های هالیوودی ایفا کرد. در ۱۹۴۵م برای نخستین بار در نیویورک روی صحنه رفت. در دندۀ آدم[۶] (1949م) رشتۀ کار را از دست کاترین هپبورن و اسپنسر تریسی خارج کرد و بازی منحصربه‌فردی ارائه داد. پس از آن در چشم و گوش بسته[۷] (1950م) به جای جین آرتور[۸] بازی کرد. بازی او در کنار برودریک کرافورد (در نقش بیلی داون[۹]) در این فیلم برای او بسیار موفقیت‌آمیز بود. اما به دلیل گرایش‌هایش به فعالیت‌های آزادی‌خواهانه، فیلم به عنوان یک کار تبلیغاتی برای کمونیسم مورد انتقاد قرار گرفت. در ۱۹۵۲م برای ادای توضیح مقابل «کمیتۀ بررسی فعالیت‌های ضدآمریکایی مجلس[۱۰]» فراخوانده شد. پیش از آن طرف قرارداد کلمبیا پیکچرز بود. با بازی در اهل ازدواج[۱۱] (1952م) درامی در مورد مسائل اجتماعی و مشکلات طبقۀ کارگر ثابت کرد که توانایی بازی در نقش‌های متعدد و متفاوتی را از کمدی تا درام دارد. با ایفای نقش فیلم بعدی‌اش، باید برای تو اتفاق بیفتد[۱۲] (1954م)، پروندۀ کاری‌اش در فیلم‌هایی که در فهرست سیاه جای می‌گرفتند بسته شد. بازی در این فیلم را به خاطر موقعیت سیاسی بی‌طرفانۀ فیلمنامه‌اش پذیرفت و شخصیت کاملاً متفاوتی را ارائه داد. در سال‌های ۱۹۵۴ و ۱۹۵۵م در تلویزیون نیز فعالیت داشت. با داشتن هفت فیلم کاملاً موفق در کارنامه و درخششی خیره‌کننده، به طور کاملاً ناگهانی بر اثر ابتلا به سرطان سینه درگذشت.
هالیدی برای فیلم چشم و گوش بسته در سال 1949م برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و جایزۀ گلدن گلوب[۱۳] بهترین بازیگر زن فیلم موزیکال یا کمدی و در سال 1956م برای بازی در نمایش موزیکال زنگ‌ها می‌زنند[۱۴] برندۀ جایزۀ تونی بهترین اجرای نقش اول زن در نمایش موزیکال شد.