لیوبلیانا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
لیوبْلیانا (Ljubljana)<br/> [[File:37171800.jpg|thumb|ليوبْليانا]](به آلمانی: لایْباخ<ref>Laibach | لیوبْلیانا (Ljubljana)<br/> [[File:37171800.jpg|thumb|ليوبْليانا]](به آلمانی: لایْباخ<ref>Laibach | ||
</ref>) پایتخت و مرکز صنعتی [[اسلوونی]]، نزدیک محل تلاقی<ref> confluence</ref> رودهای لیوبلیانتیسا<ref> Ljubljanica </ref> و [[ساوا]]<ref>Sava </ref>، با ۲۵۸هزار نفر جمعیت (۲۰۰۳). پارچه، مواد شیمیایی، کاغذ، و کالاهای چرمی تولیدات آن را تشکیل می‌دهند. مرکز پژوهش‌های هسته‌ای دارد و با تونل جاده‌ای کاراوانکن<ref>Karawanken </ref> در زیر [[آلپ، کوه های|کوه‌های آلپ]] (۱۹۷۹ـ۱۹۸۳) به جنوب [[اتریش]] متصل است. اوگوستوس، امپراتور روم، در ۳۴پ‌م لیوبلیانا را بنا کرد. این شهر در ۱۸۰۹ به‌تصرّف فرانسوی‌ها درآمد و تا ۱۸۱۳ مرکز حکومتی ایالات ایلی‌ریا<ref>Illyrian Provinces</ref> (بخشی از امپراتوری ناپلئون) بود. سپس تحت سلطۀ اتریش درآمد و در ۱۹۱۸ به [[یوگسلاوی]]<ref> Yugoslavia</ref> (سابق) واگذار شد؛ اسلوونی در ۱۹۹۲ استقلال خود را به‌دست آورد. این شهر قلعه‌ای متعلق به [[قرون وسطا]]، یک کلیسای جامع، و یک دانشگاه (۱۵۹۵) دارد. | </ref>) پایتخت و مرکز صنعتی [[اسلوونی]]<ref>Slovenia</ref>، نزدیک محل تلاقی<ref> confluence</ref> رودهای لیوبلیانتیسا<ref> Ljubljanica </ref> و [[ساوا]]<ref>Sava </ref>، با ۲۵۸هزار نفر جمعیت (۲۰۰۳). پارچه، مواد شیمیایی، کاغذ، و کالاهای چرمی تولیدات آن را تشکیل می‌دهند. مرکز پژوهش‌های هسته‌ای دارد و با تونل جاده‌ای کاراوانکن<ref>Karawanken </ref> در زیر [[آلپ، کوه های|کوه‌های آلپ]] (۱۹۷۹ـ۱۹۸۳) به جنوب [[اتریش]] متصل است. اوگوستوس، امپراتور روم، در ۳۴پ‌م لیوبلیانا را بنا کرد. این شهر در ۱۸۰۹ به‌تصرّف فرانسوی‌ها درآمد و تا ۱۸۱۳ مرکز حکومتی ایالات ایلی‌ریا<ref>Illyrian Provinces</ref> (بخشی از امپراتوری ناپلئون) بود. سپس تحت سلطۀ اتریش درآمد و در ۱۹۱۸ به [[یوگسلاوی]]<ref> Yugoslavia</ref> (سابق) واگذار شد؛ اسلوونی در ۱۹۹۲ استقلال خود را به‌دست آورد. این شهر قلعه‌ای متعلق به [[قرون وسطا]]، یک کلیسای جامع، و یک دانشگاه (۱۵۹۵) دارد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۰
لیوبْلیانا (Ljubljana)
(به آلمانی: لایْباخ[۱]) پایتخت و مرکز صنعتی اسلوونی[۲]، نزدیک محل تلاقی[۳] رودهای لیوبلیانتیسا[۴] و ساوا[۵]، با ۲۵۸هزار نفر جمعیت (۲۰۰۳). پارچه، مواد شیمیایی، کاغذ، و کالاهای چرمی تولیدات آن را تشکیل می‌دهند. مرکز پژوهش‌های هسته‌ای دارد و با تونل جاده‌ای کاراوانکن[۶] در زیر کوه‌های آلپ (۱۹۷۹ـ۱۹۸۳) به جنوب اتریش متصل است. اوگوستوس، امپراتور روم، در ۳۴پ‌م لیوبلیانا را بنا کرد. این شهر در ۱۸۰۹ به‌تصرّف فرانسوی‌ها درآمد و تا ۱۸۱۳ مرکز حکومتی ایالات ایلی‌ریا[۷] (بخشی از امپراتوری ناپلئون) بود. سپس تحت سلطۀ اتریش درآمد و در ۱۹۱۸ به یوگسلاوی[۸] (سابق) واگذار شد؛ اسلوونی در ۱۹۹۲ استقلال خود را به‌دست آورد. این شهر قلعه‌ای متعلق به قرون وسطا، یک کلیسای جامع، و یک دانشگاه (۱۵۹۵) دارد.