جورج سی. اسکات: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
جورج سی. اسکات (ویرجینیا ۱۸ اکتبر ۱۹۲۷ - کالیفرنیا ۲۲ سپتامبر ۱۹۹۹م)  George C. Scott
جورج سی. اسکات (ویرجینیا ۱۸ اکتبر ۱۹۲۷ - کالیفرنیا ۲۲ سپتامبر ۱۹۹۹م)  George C. Scott
[[پرونده:209020706020.jpg|بندانگشتی|جورج سی. اسکات]]
[[پرونده:209020706020.jpg|بندانگشتی|جورج سی. اسکات]]
[[پرونده:2042172262.jpg|بندانگشتی|اسکات در نقش ژنرال پاتن در فیلم پاتن]]
(نام کامل: جورج کمبل اسکات<ref>George Campbell Scott </ref>) بازیگر و کارگردان امریکاییِ برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول مرد، از ستارگان دهه‌های 1960 و 1970م هالیوود. تحصیلاتش را در دانشگاه میزوری<ref>University of Missouri</ref> در رشتۀ روزنامه‌نگاری به پایان برد. چهار سال در خدمت نیروی دریایی بود. کارش را با تئاتر آغاز کرد و خیلی زود به برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> و تلویزیون راه یافت. در سال ۱۹۵۹م، برای نخستین بار جلوی دوربین رفت. با ''پاتن''<ref>''Patton''</ref> (1970م) در زمرۀ بازیگران درجه اول سینمای آمریکا درآمد؛ در حالی که از پذیرش جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول برای این فیلم خودداری کرد. در تلویزیون نیز فعالیت داشت و از پذیرش جایزۀ امی<ref>Emmy Award</ref> برای ''بها''<ref>''The Price''</ref> (۱۹۷1م) نیز خودداری کرد. اسکات طی دهۀ ۱۹۸۰م نقش‌های قابل توجه فاگین<ref>Fagin</ref> در ''اولیور توییست''<ref>''Oliver Twist''</ref> (1982م) و اسکروج<ref>Scrooge</ref> در ''سرود کریسمس''<ref>''A Christmas Carol''</ref> (1984م) را در فیلم‌های تلویزیونی بازی کرد.   
(نام کامل: جورج کمبل اسکات<ref>George Campbell Scott </ref>) بازیگر و کارگردان امریکاییِ برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول مرد، از ستارگان دهه‌های 1960 و 1970م هالیوود. تحصیلاتش را در دانشگاه میزوری<ref>University of Missouri</ref> در رشتۀ روزنامه‌نگاری به پایان برد. چهار سال در خدمت نیروی دریایی بود. کارش را با تئاتر آغاز کرد و خیلی زود به برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> و تلویزیون راه یافت. در سال ۱۹۵۹م، برای نخستین بار جلوی دوربین رفت. با ''پاتن''<ref>''Patton''</ref> (1970م) در زمرۀ بازیگران درجه اول سینمای آمریکا درآمد؛ در حالی که از پذیرش جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول برای این فیلم خودداری کرد. در تلویزیون نیز فعالیت داشت و از پذیرش جایزۀ امی<ref>Emmy Award</ref> برای ''بها''<ref>''The Price''</ref> (۱۹۷1م) نیز خودداری کرد. اسکات طی دهۀ ۱۹۸۰م نقش‌های قابل توجه فاگین<ref>Fagin</ref> در ''اولیور توییست''<ref>''Oliver Twist''</ref> (1982م) و اسکروج<ref>Scrooge</ref> در ''سرود کریسمس''<ref>''A Christmas Carol''</ref> (1984م) را در فیلم‌های تلویزیونی بازی کرد.   


اسکات را بیشتر به دلیل روحیۀ ستیزه‌جویش بازیگری مشکل می‌دانستند. او حتی پیش از آنکه برندۀ اسکار شود با ابراز نفرت نسبت به این مراسم از قبول آن سر باز زده بود؛ اما برخلاف دست‌اندرکاران صنعت سینما مطبوعاتی‌ها او را بسیار تحسین می‌کردند و می‌گفتند شخصیت قوی، باهوش غریزی و نیرومند او بر پرده، هم در نقش‌های اول و هم در نقش‌های دوم امکان هر نوع ایرادگیری را از مخاطب سلب می‌کند. با اینکه با کارگردانان بزرگ کار کرد، اما هرگز نگذاشت در تیپی کلیشه شود. او همواره روحیۀ مستقل خود را حفظ کرد و در نهایتِ حرفه‌ای بودن اجراهایی اصیل به دست داد. در نقش شخصیت‌های منحصربه‌فرد و بی‌نظیر، قدرتمند و عصبی (که می‌توان او را به دلیل همین بروز ناگهانی خشم، مرد عصبانی نامید)، حیرت‌انگیز بود که یکی از بهترین نمونه‌های آن نقش «ژنرال پاتن» در فیلم ''پاتن'' است. در عین حال قادر بود لطافت و ملایمتی باشکوه و عمیق از خود نشان دهد (''روز دولفین''<ref>''The Day of the Dolphin''</ref>/ 1967م). همچنین در نقش کمدی ژنرال دیوانۀ ''دکتر استرنج‌لاو''<ref>''Dr. Strangelove''</ref> (1964م) درخشان و به‌یادماندنی بود. بازی او در نقش راچستر<ref>Rochester</ref> خشن با قلبی مهربان در ''جین ایر''<ref>''Jane Eyre''</ref> (1970م) نیز کاملاً با بازی [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]] در همین نقش در نسخۀ رابرت استیونسون<ref>Robert Stevenson</ref> (۱۹۴۴م) نه تنها قابل مقایسه که شاید از برخی جهات برتر است. فیلم‌ و نمایش‌هایی که او کارگردانی کرده است نیز اغلب از سوی منتقدان با تحسین روبه‌رو شده‌اند. او از دهۀ ۱۹۸۰م به بعد عملاً نقش مهمی در سینما ایفا نکرد و بیشتر در تلویزیون موفق بود. چهار همسرش، کارولین هیوز<ref>Carolyn Hughes</ref> (از ۱۹۵۱ - ۱۹۵5م)، پاتریشا رید<ref>Patricia Reed</ref> (از ۱۹۵5 - ۱۹۶۰)، کالین دوهرست<ref>Colleen Dewhurst</ref> (از ۱۹۶۰ - ۱۹۶۵ و ۱۹۶۷ - ۱۹۷۲) و تریش ون دیویر<ref>Trish Van Devere</ref> (از ۱۹۷۲ تا زمان مرگ اسکات در ۱۹۹۹)، و دو پسرش دوون اسکات<ref>Devon Scott</ref> و کمبل اسکات<ref>Campbell Scott</ref> نیز بازیگر بوده‌اند. اسکات در دورۀ سی‌وچهارم مراسم اسکار نامزد دریافت جایزۀ بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و در دوره‌های چهل‌وسوم و چهل‌وچهارم اسکار نیز نامزد دریافت جایزۀ بهترین بازیگر نقش اصلی مرد بود.     
اسکات را بیشتر به دلیل روحیۀ ستیزه‌جویش بازیگری مشکل می‌دانستند. او حتی پیش از آنکه برندۀ اسکار شود با ابراز نفرت نسبت به این مراسم از قبول آن سر باز زده بود؛ اما برخلاف دست‌اندرکاران صنعت سینما مطبوعاتی‌ها او را بسیار تحسین می‌کردند و می‌گفتند شخصیت قوی، باهوش غریزی و نیرومند او بر پرده، هم در نقش‌های اول و هم در نقش‌های دوم امکان هر نوع ایرادگیری را از مخاطب سلب می‌کند. با اینکه با کارگردانان بزرگ کار کرد، اما هرگز نگذاشت در تیپی کلیشه شود. او همواره روحیۀ مستقل خود را حفظ کرد و در نهایتِ حرفه‌ای بودن اجراهایی اصیل به دست داد. در نقش شخصیت‌های منحصربه‌فرد و بی‌نظیر، قدرتمند و عصبی (که می‌توان او را به دلیل همین بروز ناگهانی خشم، مرد عصبانی نامید)، حیرت‌انگیز بود که یکی از بهترین نمونه‌های آن نقش «ژنرال پاتن» در فیلم ''پاتن'' است. در عین حال قادر بود لطافت و ملایمتی باشکوه و عمیق از خود نشان دهد (''روز دولفین''<ref>''The Day of the Dolphin''</ref>/ 1967م). همچنین در نقش کمدی ژنرال دیوانۀ ''دکتر استرنج‌لاو''<ref>''Dr. Strangelove''</ref> (1964م) درخشان و به‌یادماندنی بود. بازی او در نقش راچستر<ref>Rochester</ref> خشن با قلبی مهربان در ''جین ایر''<ref>''Jane Eyre''</ref> (1970م) نیز با بازی [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]] در همین نقش در نسخۀ رابرت استیونسون<ref>Robert Stevenson</ref> (۱۹۴۴م) نه تنها قابل مقایسه که شاید از برخی جهات برتر است. فیلم‌ و نمایش‌هایی که او کارگردانی کرده است نیز اغلب از سوی منتقدان با تحسین روبه‌رو شده‌اند. او از دهۀ ۱۹۸۰م به بعد عملاً نقش مهمی در سینما ایفا نکرد و بیشتر در تلویزیون موفق بود. چهار همسرش، کارولین هیوز<ref>Carolyn Hughes</ref> (از ۱۹۵۱ - ۱۹۵5م)، پاتریشا رید<ref>Patricia Reed</ref> (از ۱۹۵5 - ۱۹۶۰)، کالین دوهرست<ref>Colleen Dewhurst</ref> (از ۱۹۶۰ - ۱۹۶۵ و ۱۹۶۷ - ۱۹۷۲) و تریش ون دیویر<ref>Trish Van Devere</ref> (از ۱۹۷۲ تا زمان مرگ اسکات در ۱۹۹۹)، و دو پسرش دوون اسکات<ref>Devon Scott</ref> و کمبل اسکات<ref>Campbell Scott</ref> نیز بازیگر بوده‌اند. اسکات در دورۀ سی‌وچهارم مراسم اسکار نامزد دریافت جایزۀ بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و در دوره‌های چهل‌وسوم و چهل‌وچهارم اسکار نیز نامزد دریافت جایزۀ بهترین بازیگر نقش اصلی مرد بود.     
 
کارگردانی: ''باغ دکتر کوک''<ref>''Dr. Cook's Garden''</ref> (فیلم - 1971م)؛ ''همۀ فرزندان خداوند بال دارند''<ref>''All God's Chillun Got Wings''</ref> (نمایشنامه نوشتۀ [[اونیل، یوجین (۱۸۸۸ـ۱۹۵۳)|یوجین اونیل]]- 1975م)؛ ''خندۀ آماده''<ref>''Present Laughter''</ref> (نمایش - 1982م)؛ ''طراحی برای زندگی''<ref>''Design for Living''</ref> (نمایش - 1984م).       
 
'''برخی از آثار سینمایی'''   
 
* ''تشریح یک قتل''<ref><bdi>''Anatomy of a Murder''</bdi></ref> (اوتو پرمینگر<ref>Otto Preminger</ref> - 1959)
* ''بیلیاردباز''<ref><bdi>''The Hustler''</bdi></ref> (رابرت راسن<ref>Robert Rossen</ref> - ۱۹۶۱)
* ''فهرست آدریان مسنجر''<ref><bdi>''The List of Adrian Messenger''</bdi></ref> ([[هیوستون، جان (۱۹۰۶ـ۱۹۸۷)|جان هیوستون]] - ۱۹۶۳)
* ''دکتر استرنج‌لاو'' ([[کوبریک، استنلی (۱۹۲۸ـ۱۹۹۹)|استنلی کوبریک]] - 1964)
* ''کتاب آفرینش''<ref><bdi>''The Bible: In the Beginning''</bdi></ref> (جان هیوستون - ۱۹۶۶)
* ''پاتن'' (فرانکلین جی. شافنر<ref>Franklin J. Schaffner</ref> - 1970)
* ''بیمارستان''<ref><bdi>''The Hospital''</bdi></ref> (آرتور هیلر<ref>Arthur Hiller</ref> - ۱۹۷۱)
* ''فیلم فیلم''<ref><bdi>''Movie Movie''</bdi></ref> ([[دانن، استنلی (۱۹۲۴)|استنلی دانن]] - ۱۹۷۸)
* ''فرمول''<ref><bdi>''The Formula''</bdi></ref> (جان جی. آویلدسن<ref>John G. Avildsen</ref> - ۱۹۸۰)
* ''شیپور خاموشی''<ref><bdi>''Taps''</bdi></ref> (هارولد بکر<ref><bdi>Harold Becker</bdi></ref> - 1981)
* ''آتش‌افروز''<ref><bdi>''Firestarter''</bdi></ref> (مارک ال. لستر<ref>Mark L. Lester</ref> - 1984)
* ''جن‌گیر ۳''<ref><bdi>''Exorcist III''</bdi></ref> (ویلیام پیتر بلتی<ref>William Peter Blatty</ref> - ۱۹۹۰)
* ''گلوریا''<ref><bdi>''Gloria''</bdi></ref> ([[لومت، سیدنی (۱۹۲۴ـ ۲۰۱۱)|سیدنی لومت]] - ۱۹۹۹)


کارگردانی: ''باغ دکتر کوک''<ref>''Dr. Cook's Garden''</ref> (فیلم - 1971م)؛ ''همۀ فرزندان خداوند بال دارند''<ref>''All God's Chillun Got Wings''</ref> (نمایشنامه نوشتۀ [[اونیل، یوجین (۱۸۸۸ـ۱۹۵۳)|یوجین اونیل]]- 1975م)؛ ''خندۀ آماده''<ref>''Present Laughter''</ref> (نمایش - 1982م)؛ ''طراحی برای زندگی''<ref>''Design for Living''</ref> (نمایش - 1984م).   
----
----


نسخهٔ ‏۱۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۰

جورج سی. اسکات (ویرجینیا ۱۸ اکتبر ۱۹۲۷ - کالیفرنیا ۲۲ سپتامبر ۱۹۹۹م) George C. Scott

جورج سی. اسکات
اسکات در نقش ژنرال پاتن در فیلم پاتن

(نام کامل: جورج کمبل اسکات[۱]) بازیگر و کارگردان امریکاییِ برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد، از ستارگان دهه‌های 1960 و 1970م هالیوود. تحصیلاتش را در دانشگاه میزوری[۲] در رشتۀ روزنامه‌نگاری به پایان برد. چهار سال در خدمت نیروی دریایی بود. کارش را با تئاتر آغاز کرد و خیلی زود به برادوی[۳] و تلویزیون راه یافت. در سال ۱۹۵۹م، برای نخستین بار جلوی دوربین رفت. با پاتن[۴] (1970م) در زمرۀ بازیگران درجه اول سینمای آمریکا درآمد؛ در حالی که از پذیرش جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول برای این فیلم خودداری کرد. در تلویزیون نیز فعالیت داشت و از پذیرش جایزۀ امی[۵] برای بها[۶] (۱۹۷1م) نیز خودداری کرد. اسکات طی دهۀ ۱۹۸۰م نقش‌های قابل توجه فاگین[۷] در اولیور توییست[۸] (1982م) و اسکروج[۹] در سرود کریسمس[۱۰] (1984م) را در فیلم‌های تلویزیونی بازی کرد.

اسکات را بیشتر به دلیل روحیۀ ستیزه‌جویش بازیگری مشکل می‌دانستند. او حتی پیش از آنکه برندۀ اسکار شود با ابراز نفرت نسبت به این مراسم از قبول آن سر باز زده بود؛ اما برخلاف دست‌اندرکاران صنعت سینما مطبوعاتی‌ها او را بسیار تحسین می‌کردند و می‌گفتند شخصیت قوی، باهوش غریزی و نیرومند او بر پرده، هم در نقش‌های اول و هم در نقش‌های دوم امکان هر نوع ایرادگیری را از مخاطب سلب می‌کند. با اینکه با کارگردانان بزرگ کار کرد، اما هرگز نگذاشت در تیپی کلیشه شود. او همواره روحیۀ مستقل خود را حفظ کرد و در نهایتِ حرفه‌ای بودن اجراهایی اصیل به دست داد. در نقش شخصیت‌های منحصربه‌فرد و بی‌نظیر، قدرتمند و عصبی (که می‌توان او را به دلیل همین بروز ناگهانی خشم، مرد عصبانی نامید)، حیرت‌انگیز بود که یکی از بهترین نمونه‌های آن نقش «ژنرال پاتن» در فیلم پاتن است. در عین حال قادر بود لطافت و ملایمتی باشکوه و عمیق از خود نشان دهد (روز دولفین[۱۱]/ 1967م). همچنین در نقش کمدی ژنرال دیوانۀ دکتر استرنج‌لاو[۱۲] (1964م) درخشان و به‌یادماندنی بود. بازی او در نقش راچستر[۱۳] خشن با قلبی مهربان در جین ایر[۱۴] (1970م) نیز با بازی اورسون ولز در همین نقش در نسخۀ رابرت استیونسون[۱۵] (۱۹۴۴م) نه تنها قابل مقایسه که شاید از برخی جهات برتر است. فیلم‌ و نمایش‌هایی که او کارگردانی کرده است نیز اغلب از سوی منتقدان با تحسین روبه‌رو شده‌اند. او از دهۀ ۱۹۸۰م به بعد عملاً نقش مهمی در سینما ایفا نکرد و بیشتر در تلویزیون موفق بود. چهار همسرش، کارولین هیوز[۱۶] (از ۱۹۵۱ - ۱۹۵5م)، پاتریشا رید[۱۷] (از ۱۹۵5 - ۱۹۶۰)، کالین دوهرست[۱۸] (از ۱۹۶۰ - ۱۹۶۵ و ۱۹۶۷ - ۱۹۷۲) و تریش ون دیویر[۱۹] (از ۱۹۷۲ تا زمان مرگ اسکات در ۱۹۹۹)، و دو پسرش دوون اسکات[۲۰] و کمبل اسکات[۲۱] نیز بازیگر بوده‌اند. اسکات در دورۀ سی‌وچهارم مراسم اسکار نامزد دریافت جایزۀ بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و در دوره‌های چهل‌وسوم و چهل‌وچهارم اسکار نیز نامزد دریافت جایزۀ بهترین بازیگر نقش اصلی مرد بود.

کارگردانی: باغ دکتر کوک[۲۲] (فیلم - 1971م)؛ همۀ فرزندان خداوند بال دارند[۲۳] (نمایشنامه نوشتۀ یوجین اونیل- 1975م)؛ خندۀ آماده[۲۴] (نمایش - 1982م)؛ طراحی برای زندگی[۲۵] (نمایش - 1984م).

برخی از آثار سینمایی

  1. ↑ George Campbell Scott
  2. ↑ University of Missouri
  3. ↑ Broadway Theatre
  4. ↑ Patton
  5. ↑ Emmy Award
  6. ↑ The Price
  7. ↑ Fagin
  8. ↑ Oliver Twist
  9. ↑ Scrooge
  10. ↑ A Christmas Carol
  11. ↑ The Day of the Dolphin
  12. ↑ Dr. Strangelove
  13. ↑ Rochester
  14. ↑ Jane Eyre
  15. ↑ Robert Stevenson
  16. ↑ Carolyn Hughes
  17. ↑ Patricia Reed
  18. ↑ Colleen Dewhurst
  19. ↑ Trish Van Devere
  20. ↑ Devon Scott
  21. ↑ Campbell Scott
  22. ↑ Dr. Cook's Garden
  23. ↑ All God's Chillun Got Wings
  24. ↑ Present Laughter
  25. ↑ Design for Living
  26. ↑ Anatomy of a Murder
  27. ↑ Otto Preminger
  28. ↑ The Hustler
  29. ↑ Robert Rossen
  30. ↑ The List of Adrian Messenger
  31. ↑ The Bible: In the Beginning
  32. ↑ Franklin J. Schaffner
  33. ↑ The Hospital
  34. ↑ Arthur Hiller
  35. ↑ Movie Movie
  36. ↑ The Formula
  37. ↑ John G. Avildsen
  38. ↑ Taps
  39. ↑ Harold Becker
  40. ↑ Firestarter
  41. ↑ Mark L. Lester
  42. ↑ Exorcist III
  43. ↑ William Peter Blatty
  44. ↑ Gloria
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=جورج_سی._اسکات&oldid=2010179445»