کارول لمبارد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
(نام اصلی: جین آلیسش پیترز<ref><bdi>Jane Alice Peters</bdi></ref>) مشهورترین و پردرآمدترین بازیگر زن هالیوود در اواخر دهۀ 1930 و اوائل دهۀ 1940م. علاوه بر زیبایی استثنایی و جذابیت‌های ظاهری، عمدۀ شهرت او به خاطر حضور پررنگش در کمدی‌های اسکروبال<ref>Screwball</ref> دهۀ 1930م هالیوود بود. | (نام اصلی: جین آلیسش پیترز<ref><bdi>Jane Alice Peters</bdi></ref>) مشهورترین و پردرآمدترین بازیگر زن هالیوود در اواخر دهۀ 1930 و اوائل دهۀ 1940م. علاوه بر زیبایی استثنایی و جذابیت‌های ظاهری، عمدۀ شهرت او به خاطر حضور پررنگش در کمدی‌های اسکروبال<ref>Screwball</ref> دهۀ 1930م هالیوود بود. | ||
کارول از شش‌سالگی در کالیفرنیا بزرگ شد. در دوازده سالگی مشغول بازی [[بیس بال|بیسبال]] در خیابان بود که آلن دوان<ref>Allan Dwan</ref>، کارگردان پیشگام، او را کشف کرد و نقشی در فیلم ''یک جنایت کامل''<ref>''A Perfect Crime''</ref> (1921م) به او داد. پس از اتمام تحصیلات متوسطه در سال ۱۹۲۵م، دوباره به سینما روی آورد. [[فاکس قرن بیستم|فاکس]] با او قرارداد بست و نامش را به کارول لومبارد تغییر داد. نقش قهرمان زن موطلایی متعارف را در چند فیلم عادی بازی کرد؛ از جمله در دو فیلم مقابل باک جونز<ref>Buck Jones</ref>، ستارۀ فیلم‌های وسترنِ آن دوره. یک تصادف اتومبیل باعث شد فاکس قرارداد او را فسخ کند. سپس به گروه [[سنت، مک (۱۸۸۰ـ۱۹۶۰)|مک سِنِت]] پیوست و در شمار زیادی کمدی‌ِ بزن‌بکوبِ<ref>Slapstick</ref> دو حلقه‌ای مقابل کمدین‌هایی مثل اندی کلاید<ref>Andy Clyde</ref> و چستر کانکلین<ref>Chester Conklin</ref> ظاهر شد. همچنین در این دوره زمان‌بندی را به خوبی آموخت که جزیی اساسی از تکنیک بازیگری‌اش در سال‌های بعد بود. پس از مدتی سرگردانی میان نقش‌های مختلف، در ۱۹۳۰م قراردادی هفت‌ساله با [[پارامونت، استودیوهای|پارامونت]] امضا کرد و در آنجا بود که فرصتی واقعی برای پرورش استعدادهای کمیک خود در فیلم‌هایی مثل دمدمی‌مزاج<ref>''Fast and Loose''</ref> (1930م) و ''مرد دنیادیده''<ref>''Man of the World''</ref> (1931م) پیدا کرد. در همین سال‌ها با هم‌بازی‌اش [[پاول، ویلیام (۱۸۹۲ـ۱۹۸۴)|ویلیام پاول]] (از ۱۹۳۱ - ۱۹۳۳)، ازدواج کرد. همچنان نقش موطلایی متعارف را در شماری فیلم‌های کم‌اهمیت بازی کرد تا سرانجام بهترین فرصت برای نمایش قابلیت‌هایش به عنوان ستارۀ زن باهوش، بذله‌گو و پرانرژی را در ''قرن بیستم''<ref>''Twentieth Century''</ref> (1934م) به دست آورد. این آغاز رشته‌ای از کمدی‌های اسکروبال کلاسیک بود که او را به عنوان کمدینی تراز اول به اوج رساندند: ''مرد من گادفری''<ref>''My Man Godfrey''</ref> (1936م) که برای آن نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد، ''چیزی مقدس نیست''<ref>''Nothing Sacred'' </ref> (1937م) و سرانجام شاید بهترین نقشش در آخرین کارش ''بودن یا نبودن''<ref>''To Be or Not to Be''</ref> (1942م). | کارول از شش‌سالگی در کالیفرنیا بزرگ شد. در دوازده سالگی مشغول بازی [[بیس بال|بیسبال]] در خیابان بود که آلن دوان<ref>Allan Dwan</ref>، کارگردان پیشگام، او را کشف کرد و نقشی در فیلم ''یک جنایت کامل''<ref>''A Perfect Crime''</ref> (1921م) به او داد. پس از اتمام تحصیلات متوسطه در سال ۱۹۲۵م، دوباره به سینما روی آورد. [[فاکس قرن بیستم|فاکس]] با او قرارداد بست و نامش را به کارول لومبارد تغییر داد. نقش قهرمان زن موطلایی متعارف را در چند فیلم عادی بازی کرد؛ از جمله در دو فیلم مقابل باک جونز<ref>Buck Jones</ref>، ستارۀ فیلم‌های وسترنِ آن دوره. یک تصادف اتومبیل باعث شد فاکس قرارداد او را فسخ کند. سپس به گروه [[سنت، مک (۱۸۸۰ـ۱۹۶۰)|مک سِنِت]] پیوست و در شمار زیادی کمدی‌ِ بزن‌بکوبِ<ref>Slapstick</ref> دو حلقه‌ای مقابل کمدین‌هایی مثل اندی کلاید<ref>Andy Clyde</ref> و چستر کانکلین<ref>Chester Conklin</ref> ظاهر شد. همچنین در این دوره زمان‌بندی را به خوبی آموخت که جزیی اساسی از تکنیک بازیگری‌اش در سال‌های بعد بود. پس از مدتی سرگردانی میان نقش‌های مختلف، در ۱۹۳۰م قراردادی هفت‌ساله با [[پارامونت، استودیوهای|پارامونت]] امضا کرد و در آنجا بود که فرصتی واقعی برای پرورش استعدادهای کمیک خود در فیلم‌هایی مثل دمدمی‌مزاج<ref>''Fast and Loose''</ref> (1930م) و ''مرد دنیادیده''<ref>''Man of the World''</ref> (1931م) پیدا کرد. در همین سال‌ها با هم‌بازی‌اش [[پاول، ویلیام (۱۸۹۲ـ۱۹۸۴)|ویلیام پاول]] (از ۱۹۳۱ - ۱۹۳۳)، ازدواج کرد. همچنان نقش موطلایی متعارف را در شماری فیلم‌های کم‌اهمیت بازی کرد تا سرانجام بهترین فرصت برای نمایش قابلیت‌هایش به عنوان ستارۀ زن باهوش، بذله‌گو و پرانرژی را در ''قرن بیستم''<ref>''Twentieth Century''</ref> (1934م) به دست آورد. این آغاز رشته‌ای از کمدی‌های اسکروبال کلاسیک بود که او را به عنوان کمدینی تراز اول به اوج رساندند: ''مرد من گادفری''<ref>''My Man Godfrey''</ref> (1936م) که برای آن نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد، ''چیزی مقدس نیست''<ref>''Nothing Sacred'' </ref> (1937م) و سرانجام شاید بهترین نقشش در آخرین کارش ''بودن یا نبودن''<ref>''To Be or Not to Be''</ref> (1942م). در اوج موفقیت و محبوبیت بود که در ژانویۀ ۱۹۴۲م حین برگشت از یک تور تبلیغات جنگی، در سانحۀ سقوط هواپیما کشته شد. مرگ او میلیون‌ها نفر از طرفدارانش را تکان داد و به‌ویژه لطمۀ عاطفی فقدانش تا سال‌ها بر روح شوهر دومش [[گیبل، کلارک (۱۹۰۱ـ۱۹۶۰)|کلارک گیبل]] (از ۱۹۳۹م)، حس می‌شد. [[روزولت، فرانکلین (۱۸۸۲ـ۱۹۴۵)|فرانکلین روزولت]]، رئیس جمهور وقت آمریکا در تلگرام تسلیتش برای گیبل، سخنگوی احساسات جمعی مردم شد: «... او یک ستاره است و همواره خواهد بود. ستاره‌ای که هرگز فراموشش نمی‌کنیم و همواره نسبت به او قدرشناس می‌مانیم.» رابطۀ او با گیبل موضوع فیلم ''گیبل و لومبارد''<ref>''Gable and Lombard''</ref> (ساختۀ سیدنی جی. فیوری<ref>Sidney J. Furie</ref> - ۱۹۷۶) بود که در آن [[جیل کلایبورگ]] نقش لومبارد را بر عهده داشت. | ||
---- | ---- | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:جهان - اشخاص]] | [[رده:جهان - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۲۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۶
کارول لمبارد (ایندیانا ۶ اکتبر ۱۹۰۸ – نوادا ۱۶ ژانویه ۱۹۴۲م) Carole Lombard
(نام اصلی: جین آلیسش پیترز[۱]) مشهورترین و پردرآمدترین بازیگر زن هالیوود در اواخر دهۀ 1930 و اوائل دهۀ 1940م. علاوه بر زیبایی استثنایی و جذابیت‌های ظاهری، عمدۀ شهرت او به خاطر حضور پررنگش در کمدی‌های اسکروبال[۲] دهۀ 1930م هالیوود بود.
کارول از شش‌سالگی در کالیفرنیا بزرگ شد. در دوازده سالگی مشغول بازی بیسبال در خیابان بود که آلن دوان[۳]، کارگردان پیشگام، او را کشف کرد و نقشی در فیلم یک جنایت کامل[۴] (1921م) به او داد. پس از اتمام تحصیلات متوسطه در سال ۱۹۲۵م، دوباره به سینما روی آورد. فاکس با او قرارداد بست و نامش را به کارول لومبارد تغییر داد. نقش قهرمان زن موطلایی متعارف را در چند فیلم عادی بازی کرد؛ از جمله در دو فیلم مقابل باک جونز[۵]، ستارۀ فیلم‌های وسترنِ آن دوره. یک تصادف اتومبیل باعث شد فاکس قرارداد او را فسخ کند. سپس به گروه مک سِنِت پیوست و در شمار زیادی کمدی‌ِ بزن‌بکوبِ[۶] دو حلقه‌ای مقابل کمدین‌هایی مثل اندی کلاید[۷] و چستر کانکلین[۸] ظاهر شد. همچنین در این دوره زمان‌بندی را به خوبی آموخت که جزیی اساسی از تکنیک بازیگری‌اش در سال‌های بعد بود. پس از مدتی سرگردانی میان نقش‌های مختلف، در ۱۹۳۰م قراردادی هفت‌ساله با پارامونت امضا کرد و در آنجا بود که فرصتی واقعی برای پرورش استعدادهای کمیک خود در فیلم‌هایی مثل دمدمی‌مزاج[۹] (1930م) و مرد دنیادیده[۱۰] (1931م) پیدا کرد. در همین سال‌ها با هم‌بازی‌اش ویلیام پاول (از ۱۹۳۱ - ۱۹۳۳)، ازدواج کرد. همچنان نقش موطلایی متعارف را در شماری فیلم‌های کم‌اهمیت بازی کرد تا سرانجام بهترین فرصت برای نمایش قابلیت‌هایش به عنوان ستارۀ زن باهوش، بذله‌گو و پرانرژی را در قرن بیستم[۱۱] (1934م) به دست آورد. این آغاز رشته‌ای از کمدی‌های اسکروبال کلاسیک بود که او را به عنوان کمدینی تراز اول به اوج رساندند: مرد من گادفری[۱۲] (1936م) که برای آن نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اول شد، چیزی مقدس نیست[۱۳] (1937م) و سرانجام شاید بهترین نقشش در آخرین کارش بودن یا نبودن[۱۴] (1942م). در اوج موفقیت و محبوبیت بود که در ژانویۀ ۱۹۴۲م حین برگشت از یک تور تبلیغات جنگی، در سانحۀ سقوط هواپیما کشته شد. مرگ او میلیون‌ها نفر از طرفدارانش را تکان داد و به‌ویژه لطمۀ عاطفی فقدانش تا سال‌ها بر روح شوهر دومش کلارک گیبل (از ۱۹۳۹م)، حس می‌شد. فرانکلین روزولت، رئیس جمهور وقت آمریکا در تلگرام تسلیتش برای گیبل، سخنگوی احساسات جمعی مردم شد: «... او یک ستاره است و همواره خواهد بود. ستاره‌ای که هرگز فراموشش نمی‌کنیم و همواره نسبت به او قدرشناس می‌مانیم.» رابطۀ او با گیبل موضوع فیلم گیبل و لومبارد[۱۵] (ساختۀ سیدنی جی. فیوری[۱۶] - ۱۹۷۶) بود که در آن جیل کلایبورگ نقش لومبارد را بر عهده داشت.