باتاویا، جمهوری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
باتاویا، جمهوری (Batavian Republic) | باتاویا، جمهوری (Batavian Republic) | ||
نامی که فرانسویها در ۱۷۹۵ به [[هلند]]<ref name=":0">Netherland</ref> دادند. این جمهوری تا زمان تأسیس پادشاهی هلند (۱۸۱۴)، در پایان [[جنگ های ناپلیونی|جنگهای ناپلئونی]]<ref name=":1"> | نامی که فرانسویها در ۱۷۹۵ به [[هلند]]<ref name=":0">Netherland</ref> دادند. این جمهوری تا زمان تأسیس پادشاهی هلند (۱۸۱۴)، در پایان [[جنگ های ناپلیونی|جنگهای ناپلئونی]]<ref name=":1">French Revolutionary Army</ref>، برقرار بود. | ||
در اوایل 1795، مداخله جمهوری فرانسه منجر به سقوط جمهوری قدیمی هلند شد. جمهوری جدید از حمایت گسترده مردم هلند بهره برد و محصول یک انقلاب واقعی مردمی بود. با این حال، با حمایت مسلحانه ارتش انقلابی فرانسه<ref name=":1" /> تأسیس شد. سیاست این کشور عمیقاً تحت تأثیر فرانسویها بود. با این وجود، فرآیند ایجاد یک قانون اساسی مکتوب هلند عمدتاً توسط عوامل سیاسی داخلی و نه تحت تأثیر فرانسه هدایت می شد تا اینکه ناپلئون دولت هلند را مجبور کرد که برادرش، لوئی بناپارت<ref name=":0" />، را به عنوان پادشاه بپذیرد | در اوایل 1795، مداخله جمهوری فرانسه منجر به سقوط جمهوری قدیمی هلند شد. جمهوری جدید از حمایت گسترده مردم هلند بهره برد و محصول یک انقلاب واقعی مردمی بود. با این حال، با حمایت مسلحانه ارتش انقلابی فرانسه<ref name=":1" /> تأسیس شد. سیاست این کشور عمیقاً تحت تأثیر فرانسویها بود. با این وجود، فرآیند ایجاد یک قانون اساسی مکتوب هلند عمدتاً توسط عوامل سیاسی داخلی و نه تحت تأثیر فرانسه هدایت می شد تا اینکه ناپلئون دولت هلند را مجبور کرد که برادرش، لوئی بناپارت<ref name=":0" />، را به عنوان پادشاه بپذیرد |
نسخهٔ ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۱
باتاویا، جمهوری (Batavian Republic)
نامی که فرانسویها در ۱۷۹۵ به هلند[۱] دادند. این جمهوری تا زمان تأسیس پادشاهی هلند (۱۸۱۴)، در پایان جنگهای ناپلئونی[۲]، برقرار بود.
در اوایل 1795، مداخله جمهوری فرانسه منجر به سقوط جمهوری قدیمی هلند شد. جمهوری جدید از حمایت گسترده مردم هلند بهره برد و محصول یک انقلاب واقعی مردمی بود. با این حال، با حمایت مسلحانه ارتش انقلابی فرانسه[۲] تأسیس شد. سیاست این کشور عمیقاً تحت تأثیر فرانسویها بود. با این وجود، فرآیند ایجاد یک قانون اساسی مکتوب هلند عمدتاً توسط عوامل سیاسی داخلی و نه تحت تأثیر فرانسه هدایت می شد تا اینکه ناپلئون دولت هلند را مجبور کرد که برادرش، لوئی بناپارت[۱]، را به عنوان پادشاه بپذیرد