رمزی، آلن (۱۷۱۳ـ۱۷۸۴): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۸: خط ۲۸:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
رَمزی، آلن (۱۷۱۳ـ۱۷۸۴)  
رَمزی، آلن (۱۷۱۳ـ۱۷۸۴م) (Ramsay, Allan)<br /> [[پرونده:Ramsay, Allan.jpg|بندانگشتی|تک‌چهره همسر نقاش]]


(Ramsay, Allan)<br />
[[پرونده:Ramsay, Allan.jpg|بندانگشتی|تک‌چهره همسر نقاش]]




نقاش اسکاتلندی. نقاشی را در [[ادینبورگ]]<ref>Edinburgh
نقاش اسکاتلندی. نقاشی را در [[ادینبورگ]]<ref>Edinburgh
</ref> و سپس در [[ایتالیا]] آموخت، و آنگاه در [[لندن (انگلستان)|لندن]] اقامت گزید. در این شهر از کامیاب‌ترین تک‌چهره‌سازان روزگار خویش شد، و زیبایی و ظرافت آثارش تحسین بسیاری برانگیخت. در ۱۷۶۰ نقاش [[جورج سوم]] شد، و در حیات ادبی و فکری لندن نقش فعّالی ایفا کرد. تک‌چهره‌سازی‌هایش از زنان، در زمرۀ برترین آثارش برشمرده می‌شوند، همچون شاهکارش، تابلوی ''همسر نقاش''<ref>Artist’s Wife</ref> (۱۷۵۵؛ نگارخانۀ ملی اسکاتلند<ref> National Gallery of Scotland</ref>، ادینبورگ)، که تصویری است از همسر دومش، مارگارت لینزی<ref> Margaret Lindsay</ref>. برخلاف نقاش معاصر جوان‌ترش [[رینولدز، جاشوا (۱۷۲۳ـ۱۷۹۲)|جاشوا رِینولدز]]<ref> Joshua Reynolds</ref>، بیش از ابهت، به متانت مدل‌هایش توجه داشت، و ظرافت باروکِ<ref> baroque</ref> برگرفته از اتودهایش در ناپل و رم را در آثار آغازینش منعکس ساخت، و از سولیمنا<ref> Solimena</ref> و باتونی<ref> Batoni </ref> الگو گرفت. سپس مجذوب لطافت سبک [[روکوکو]]<ref>rococo </ref>ی فرانسوی آثار [[ناتیه، ژان مارک (۱۶۸۵ـ۱۷۶۶)|ناتیه]]<ref>Nattier </ref>، پرونو<ref>Perronneau </ref>، و کانتن دو لا تور<ref>Quentin de la Tour </ref> شد. از دهۀ ۱۷۶۰، عمدۀ کارش را به دستیاران و «پرده‌سازان<ref>drapery men</ref>» خود، ازجمله جوزف وان هاکِن<ref> Joseph van Hacken</ref>، سپرد، و به علایق ادبی‌اش پرداخت، و عضو محفل دکتر جانسون<ref> Dr Johnson</ref> شد.
</ref> و سپس در [[ایتالیا]] آموخت، و آنگاه در [[لندن (انگلستان)|لندن]] اقامت گزید. در این شهر از کامیاب‌ترین تک‌چهره‌سازان روزگار خویش شد، و زیبایی و ظرافت آثارش تحسین بسیاری برانگیخت. در ۱۷۶۰م نقاش [[جورج سوم]] شد، و در حیات ادبی و فکری لندن نقش فعّالی ایفا کرد. تک‌چهره‌سازی‌هایش از زنان، در زمرۀ برترین آثارش برشمرده می‌شوند، همچون شاهکارش، تابلوی ''همسر نقاش''<ref>Artist’s Wife</ref> (۱۷۵۵م؛ نگارخانۀ ملی اسکاتلند<ref> National Gallery of Scotland</ref>، ادینبورگ)، که تصویری است از همسر دومش، مارگارت لینزی<ref> Margaret Lindsay</ref>. برخلاف نقاش معاصر جوان‌ترش [[رینولدز، جاشوا (۱۷۲۳ـ۱۷۹۲)|جاشوا رِینولدز]]<ref> Joshua Reynolds</ref>، بیش از ابهت، به متانت مدل‌هایش توجه داشت، و ظرافت باروکِ<ref> baroque</ref> برگرفته از اتودهایش در [[ناپل]] و [[رم، شهر|رم]] را در آثار آغازینش منعکس ساخت، و از [[سولیمنا، فرانچسکو (۱۶۵۷ـ۱۷۴۷)|سولیمنا]]<ref> Solimena</ref> و [[باتونی، پومپیو (۱۷۰۸ـ۱۷۸۷)|باتونی]]<ref> Batoni </ref> الگو گرفت. سپس مجذوب لطافت سبک [[روکوکو]]<ref>rococo </ref>ی فرانسوی آثار [[ناتیه، ژان مارک (۱۶۸۵ـ۱۷۶۶)|ناتیه]]<ref>Nattier </ref>، پرونو<ref>Perronneau </ref>، و کانتن دو لا تور<ref>Quentin de la Tour </ref> شد. از دهۀ ۱۷۶۰م، عمدۀ کارش را به دستیاران و «پرده‌سازان<ref>drapery men</ref>» خود، ازجمله جوزف وان هاکِن<ref> Joseph van Hacken</ref>، سپرد، و به علایق ادبی‌اش پرداخت، و عضو محفل دکتر جانسون<ref> Dr Johnson</ref> شد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۰

آلن رمزی
Allan Ramsay
زادروز ۱۷۱۳م
درگذشت ۱۷۸۴م
ملیت اسکاتلندی
شغل و تخصص اصلی نقاش
آثار همسر نقاش (۱۷۵۵؛ نگارخانه ملی اسکاتلند، ادینبورگ)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه‌سازی جهان

رَمزی، آلن (۱۷۱۳ـ۱۷۸۴م) (Ramsay, Allan)

تک‌چهره همسر نقاش


نقاش اسکاتلندی. نقاشی را در ادینبورگ[۱] و سپس در ایتالیا آموخت، و آنگاه در لندن اقامت گزید. در این شهر از کامیاب‌ترین تک‌چهره‌سازان روزگار خویش شد، و زیبایی و ظرافت آثارش تحسین بسیاری برانگیخت. در ۱۷۶۰م نقاش جورج سوم شد، و در حیات ادبی و فکری لندن نقش فعّالی ایفا کرد. تک‌چهره‌سازی‌هایش از زنان، در زمرۀ برترین آثارش برشمرده می‌شوند، همچون شاهکارش، تابلوی همسر نقاش[۲] (۱۷۵۵م؛ نگارخانۀ ملی اسکاتلند[۳]، ادینبورگ)، که تصویری است از همسر دومش، مارگارت لینزی[۴]. برخلاف نقاش معاصر جوان‌ترش جاشوا رِینولدز[۵]، بیش از ابهت، به متانت مدل‌هایش توجه داشت، و ظرافت باروکِ[۶] برگرفته از اتودهایش در ناپل و رم را در آثار آغازینش منعکس ساخت، و از سولیمنا[۷] و باتونی[۸] الگو گرفت. سپس مجذوب لطافت سبک روکوکو[۹]ی فرانسوی آثار ناتیه[۱۰]، پرونو[۱۱]، و کانتن دو لا تور[۱۲] شد. از دهۀ ۱۷۶۰م، عمدۀ کارش را به دستیاران و «پرده‌سازان[۱۳]» خود، ازجمله جوزف وان هاکِن[۱۴]، سپرد، و به علایق ادبی‌اش پرداخت، و عضو محفل دکتر جانسون[۱۵] شد.

 


  1. Edinburgh
  2. Artist’s Wife
  3. National Gallery of Scotland
  4. Margaret Lindsay
  5. Joshua Reynolds
  6. baroque
  7. Solimena
  8. Batoni
  9. rococo
  10. Nattier
  11. Perronneau
  12. Quentin de la Tour
  13. drapery men
  14. Joseph van Hacken
  15. Dr Johnson