جرالدین پیج: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۸

جرالدین پیج (میزوری ۲۲ نوامبر ۱۹۲۴ - نیویورک ۱۳ ژوئن ۱۹۸۷م) Geraldine Page

(نام کامل: جرالدین سو پیج^[۱]) بازیگر امریکاییِ برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن. به عنوان یک هنرمند درجه‌یک سبک بازیگری متد^[۲]، برای حدود چهار دهه فعالیت در تئاتر 4 بار نامزد جایزۀ تونی و برای حدود سه دهه فعالیت در سینما و تلویزیون، جز جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و نامزدی‌های متعدد، یک جایزۀ بفتا^[۳]، دو جایزۀ امی ساعات پربیننده^[۴] و دو جایزۀ گلدن گلوب^[۵] دریافت کرد. پیج طی دورۀ فعالیتش بدون وقفه بر روی صحنه رفت و در حدود 35 نمایش در نقش‌های اصلی ظاهر شد. همچنین وی طی حدود 30 سال حضور در سینما و تلویزیون در حدود 30 فیلم سینمایی و نزدیک به 40 فیلم و مجموعه و نمایش تلویزیونی نقش‌آفرینی کرد.

پدرش پزشک بود. جرالدین در مؤسسۀ هنر شیکاگو^[۶] زیر نظر یوتا هیگن^[۷] و در نیویورک تحت نظر لی استراسبرگ تحصیل کرد و آموزش دید. از 17سالگی روی صحنه می‌رفت. در تئاتر با نمایش‌های تنسی ویلیامز (از جمله تابستان و دود^[۸] و پرندۀ شیرین جوانی^[۹]) به شهرت رسید. در سینما نیز ابتدا با نسخه‌های سینمایی آثار ویلیامز مورد توجه قرار گرفت. خیلی زود در زمرۀ بازیگران درجه‌اول و محترم هالیوود^[۱۰] درآمد، اما هیچ‌گاه ستاره نشد. بازیگری غیرمتعارف، بی‌تکلف و شهودی بود و اغلب نقش‌هایش را با وسواس انتخاب می‌کرد. برای هوندو^[۱۱] (نقش دوم)، تابستان و دود (نقش اول)، پرندۀ شیرین جوانی (نقش اول)، تو اکنون پسر بزرگی هستی^[۱۲] (نقش دوم)، پیت و تیلی^[۱۳] (نقش دوم)، صحنه‌های داخلی^[۱۴] (نقش اول)، و پاپ روستای گرینویچ^[۱۵] (نقش دوم) نامزد دریافت اسکار بود و سرانجام در سال 1985م این جایزه را برای سفر به بانتیفول^[۱۶] (به (نقش اول) از آن خود کرد.

همسر سوم پیج، ریپ تورن^[۱۷] (از ۱۹۶۱ تا زمان مرگ پیج)، بازیگر است. پیش از آنکه برای یک اجرای برادویِ نمایش روح سرخوش^[۱۸] (به کارگردانی نوئل کوارد^[۱۹]) روی صحنه برود، بر اثر سکتۀ قلبی در خانه‌اش درگذشت.

↑ Geraldine Sue Page
↑ Method acting
↑ British Academy Film Awards
↑ Primetime Emmy Award
↑ Golden Globe Award
↑ Art Institute of Chicago
↑ Uta Hagen
↑ Summer and Smoke
↑ Sweet Bird of Youth
↑ Hollywood
↑ Hondo
↑ You're a Big Boy Now
↑ Pete 'n' Tillie
↑ Interiors
↑ The Pope of Greenwich Village
↑ The Trip to Bountiful
↑ Rip Torn
↑ Blithe Spirit
↑ Noël Coward

[1] Geraldine Sue Page

[2] Method acting

[3] British Academy Film Awards

[4] Primetime Emmy Award

[5] Golden Globe Award

[6] Art Institute of Chicago

[7] Uta Hagen

[8] Summer and Smoke

[9] Sweet Bird of Youth

[10] Hollywood

[11] Hondo

[12] You're a Big Boy Now

[13] Pete 'n' Tillie

[14] Interiors

[15] The Pope of Greenwich Village

[16] The Trip to Bountiful

[17] Rip Torn

[18] Blithe Spirit

[19] Noël Coward

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 جرالدین پیج  (میزوری ۲۲ نوامبر ۱۹۲۴ - نیویورک ۱۳ ژوئن ۱۹۸۷م) Geraldine Page
-(نام کامل: جرالدین سو پیج<ref>Geraldine Sue Page</ref>) بازیگر امریکاییِ برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول زن. برای حدود چهار دهه فعالیت در تئاتر 4 بار نامزد جایزۀ تونی و برای حدود سه دهه فعالیت در سینما و تلویزیون، جز جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و نامزدی‌های متعدد، یک جایزۀ بفتا<ref>British Academy Film Awards</ref>، دو جایزۀ امی ساعات پربیننده<ref><bdi>Primetime Emmy Award</bdi></ref> و دو جایزۀ گلدن گلوب<ref>Golden Globe Award</ref> دریافت کرد. پیج طی دورۀ فعالیتش بدون وقفه بر روی صحنه رفت و در حدود 35 نمایش در نقش‌های اصلی ظاهر شد. همچنین وی طی حدود 30 سال حضور در سینما و تلویزیون در حدود 30 فیلم سینمایی و نزدیک به 40 فیلم و مجموعه و نمایش تلویزیونی نقش‌آفرینی کرد.
+(نام کامل: جرالدین سو پیج<ref>Geraldine Sue Page</ref>) بازیگر امریکاییِ برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول زن. به عنوان یک هنرمند درجه‌یک سبک بازیگری متد<ref>Method acting</ref>، برای حدود چهار دهه فعالیت در تئاتر 4 بار نامزد جایزۀ تونی و برای حدود سه دهه فعالیت در سینما و تلویزیون، جز جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و نامزدی‌های متعدد، یک جایزۀ بفتا<ref>British Academy Film Awards</ref>، دو جایزۀ امی ساعات پربیننده<ref><bdi>Primetime Emmy Award</bdi></ref> و دو جایزۀ گلدن گلوب<ref>Golden Globe Award</ref> دریافت کرد. پیج طی دورۀ فعالیتش بدون وقفه بر روی صحنه رفت و در حدود 35 نمایش در نقش‌های اصلی ظاهر شد. همچنین وی طی حدود 30 سال حضور در سینما و تلویزیون در حدود 30 فیلم سینمایی و نزدیک به 40 فیلم و مجموعه و نمایش تلویزیونی نقش‌آفرینی کرد.
 پدرش پزشک بود. جرالدین در مؤسسۀ هنر شیکاگو<ref>Art Institute of Chicago</ref> زیر نظر یوتا هیگن<ref>Uta Hagen</ref> و در نیویورک تحت نظر [[استراسبرگ، لی (۱۹۰۱ـ۱۹۸۲)|لی استراسبرگ]] تحصیل کرد و آموزش دید. از 17سالگی روی صحنه می‌رفت. در تئاتر با نمایش‌های [[تنسی ویلیامز]] (از جمله ''تابستان و دود''<ref>''Summer and Smoke''</ref> و ''پرندۀ شیرین جوانی''<ref>''Sweet Bird of Youth''</ref>) به شهرت رسید. در سینما نیز ابتدا با نسخه‌های سینمایی آثار ویلیامز مورد توجه قرار گرفت. خیلی زود در زمرۀ بازیگران درجه‌اول و محترم هالیوود<ref>Hollywood</ref> درآمد، اما هیچ‌گاه ستاره نشد. بازیگری غیرمتعارف، بی‌تکلف و شهودی بود و اغلب نقش‌هایش را با وسواس انتخاب می‌کرد. برای ''هوندو''<ref>''Hondo''</ref> (نقش دوم)، ''تابستان و دود'' (نقش اول)، ''پرندۀ شیرین جوانی'' (نقش اول)، ''تو اکنون پسر بزرگی هستی''<ref>''You're a Big Boy Now''</ref> (نقش دوم)، ''پیت و تیلی''<ref>''Pete 'n' Tillie''</ref> (نقش دوم)، ''صحنه‌های داخلی''<ref>''Interiors''</ref> (نقش اول)، و ''پاپ روستای گرینویچ''<ref>''The Pope of Greenwich Village''</ref> (نقش دوم) نامزد دریافت اسکار بود و سرانجام در سال 1985م این جایزه را برای ''سفر به بانتیفول''<ref><bdi>''The Trip to Bountiful''</bdi></ref> (به (نقش اول) از آن خود کرد.
+همسر سوم پیج، ریپ تورن<ref>Rip Torn</ref> (از ۱۹۶۱ تا زمان مرگ پیج)، بازیگر است. پیش از آنکه برای یک اجرای برادویِ نمایش ''روح سرخوش''<ref>''Blithe Spirit''</ref> (به کارگردانی نوئل کوارد<ref>Noël Coward</ref>) روی صحنه برود، بر اثر سکتۀ قلبی در خانه‌اش درگذشت.
 ----