مساژه ، آندره (۱۸۵۳ـ۱۹۲۹): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات =در ۱۸۷۶ برای یک سمفونی و یک کانتات برندۀ دو جایزه | ||
|آثار =بیاتریس (۱۹۱۴)؛ مامور کوچک (۱۹۲۱) | |آثار =بیاتریس (۱۹۱۴)؛ مامور کوچک (۱۹۲۱)، عاشقانه (۱۹۲۶)، باله‌های دو کبوتر (۱۸۸۶) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =موسیقی | |گروه مقاله =موسیقی | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
مِساژه، آندره (۱۸۵۳ـ۱۹۲۹)(Messager, Andre)<br> | |||
[[پرونده: 38268100.jpg | بندانگشتی| | [[پرونده: 38268100.jpg | بندانگشتی|آندره مساژه]] | ||
آهنگساز و رهبر ارکستر فرانسوی. ضمن ساختن اپراهای سبک، مانند ''دختر اهل بِئارن''<ref>''La Béarnaise''</ref> (۱۸۸۵) و ''ورونیک''<ref>''Véronique''</ref> (۱۸۹۸)، رهبر برجستۀ آثار موتسارت و واگنر<ref>Wagner </ref>، و | آهنگساز و رهبر ارکستر فرانسوی. ضمن ساختن اپراهای سبک، مانند ''دختر اهل بِئارن''<ref>''La Béarnaise''</ref> (۱۸۸۵) و ''ورونیک''<ref>''Véronique''</ref> (۱۸۹۸)، رهبر برجستۀ آثار [[موتسارت، ولفگانگ آمادیوس (۱۷۵۶ـ۱۷۹۱)|موتسارت]] و [[واگنر، ریشارد (۱۸۱۳ـ۱۸۸۳)|واگنر]]<ref>Wagner </ref>، و [[پیانو]]<nowiki/>نوازی حرفه‌ای نیز بود. مساژه در مدرسۀ نیدِرمیر<ref>Niedermeyer </ref> در [[پاریس، شهر|پاریس]] زیرنظر [[فوره، گابریل (۱۸۴۵ـ۱۹۲۴)|فوره]]<ref>Fauré </ref> و [[سن ـ سانس ، کامی (۱۸۳۵ـ۱۹۲۱)|سن ـ سانس]]<ref>Saint-Saëns </ref> تحصیل کرد. در ۱۸۷۶ برای یک سمفونی و یک کانتات برندۀ دو جایزه شد. ابتدا رهبر ارکستر اپرا کمیک<ref>Opéra-Comique </ref> و بعد در ۱۸۹۸ مدیر آن شد. از ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۶ مدیریت هنری اپرای [[کاونت گاردن]]<ref>Covent-Garden </ref>، [[لندن (انگلستان)|لندن]]، را برعهده داشت و از ۱۹۰۱ تا ۱۹۱۳ مشترکاً مدیر اپرای پاریس بود. همسرش هوپ تِمپل<ref>Hope Temple </ref> (داتی دِیویس<ref>Dotie Davies </ref>، ۱۸۵۹ـ۱۹۳۸)، آهنگساز ایرلندی، از شاگردان خودش بود. مساژه در ۱۹۰۲ نخستین اجرای ''پلئاس و ملیزاند''<ref>''Pelléas et Mélisande''</ref> اثر [[دبوسی، کلود (۱۸۶۲ـ۱۹۱۸)|دبوسی]]<ref>Debussy </ref> را رهبری کرد. ازجمله آثار اوست: ''چکاوک معبد''<ref>''La fauvette du Temple'' </ref> (۱۸۸۵)، ''شهروند کاله''<ref>''Le bourgeois de Calais''</ref> (۱۸۸۷)، ''ایزولین''<ref>''Isoline''</ref> (۱۸۸۸)، ''شوهرِ ملکه''<ref>''Le mari de la reine'' </ref> (۱۸۸۹)، ''مادام کریزانتِم''<ref>''Madame Chrysanthème'' </ref> (از روی رمان پیِر لوتی<ref>Pierre loti </ref>، ۱۸۹۳)، ''شوالیۀ آرمِنتال''<ref>''Le chevalier d’Harmental'' </ref> (۱۸۹۶)، ''نان‌های کوچولو''<ref>''Les p’tites Michu'' </ref> (۱۸۹۷)، ''اژدهایان امپراتریس''<ref>''Les dragons de L’impératrice'' </ref> (۱۹۰۵)، ''بئاتریس''<ref>''Béatrice'' </ref> (۱۹۱۴)، ''مأمور کوچک''<ref>''La Petite fonctionnaire''</ref> (۱۹۲۱)، ''عشق پشت نقاب''<ref>''L’amour masqué'' </ref>، ''عاشقانه''<ref>''Passionnement'' </ref> (۱۹۲۶)؛ و باله‌های ''دو کبوتر''<ref>''Les deux pigeons'' </ref> (۱۸۸۶)، ''اسکاراموش''<ref>''Scaramouche''</ref> (۱۸۹۱)، ''شوالیه در گلزار''<ref>''Le chevalier aux fleurs''</ref> (۱۸۹۷). | ||
<!--38268100--> | <!--38268100--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۲
| آندره مساژه Andre Messager | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۵۳م |
| درگذشت | ۱۹۲۹م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسه نیدرمیر از پاریس |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگساز |
| آثار | بیاتریس (۱۹۱۴)؛ مامور کوچک (۱۹۲۱)، عاشقانه (۱۹۲۶)، باله‌های دو کبوتر (۱۸۸۶) |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | در ۱۸۷۶ برای یک سمفونی و یک کانتات برندۀ دو جایزه |
مِساژه، آندره (۱۸۵۳ـ۱۹۲۹)(Messager, Andre)
آهنگساز و رهبر ارکستر فرانسوی. ضمن ساختن اپراهای سبک، مانند دختر اهل بِئارن[۱] (۱۸۸۵) و ورونیک[۲] (۱۸۹۸)، رهبر برجستۀ آثار موتسارت و واگنر[۳]، و پیانونوازی حرفه‌ای نیز بود. مساژه در مدرسۀ نیدِرمیر[۴] در پاریس زیرنظر فوره[۵] و سن ـ سانس[۶] تحصیل کرد. در ۱۸۷۶ برای یک سمفونی و یک کانتات برندۀ دو جایزه شد. ابتدا رهبر ارکستر اپرا کمیک[۷] و بعد در ۱۸۹۸ مدیر آن شد. از ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۶ مدیریت هنری اپرای کاونت گاردن[۸]، لندن، را برعهده داشت و از ۱۹۰۱ تا ۱۹۱۳ مشترکاً مدیر اپرای پاریس بود. همسرش هوپ تِمپل[۹] (داتی دِیویس[۱۰]، ۱۸۵۹ـ۱۹۳۸)، آهنگساز ایرلندی، از شاگردان خودش بود. مساژه در ۱۹۰۲ نخستین اجرای پلئاس و ملیزاند[۱۱] اثر دبوسی[۱۲] را رهبری کرد. ازجمله آثار اوست: چکاوک معبد[۱۳] (۱۸۸۵)، شهروند کاله[۱۴] (۱۸۸۷)، ایزولین[۱۵] (۱۸۸۸)، شوهرِ ملکه[۱۶] (۱۸۸۹)، مادام کریزانتِم[۱۷] (از روی رمان پیِر لوتی[۱۸]، ۱۸۹۳)، شوالیۀ آرمِنتال[۱۹] (۱۸۹۶)، نان‌های کوچولو[۲۰] (۱۸۹۷)، اژدهایان امپراتریس[۲۱] (۱۹۰۵)، بئاتریس[۲۲] (۱۹۱۴)، مأمور کوچک[۲۳] (۱۹۲۱)، عشق پشت نقاب[۲۴]، عاشقانه[۲۵] (۱۹۲۶)؛ و باله‌های دو کبوتر[۲۶] (۱۸۸۶)، اسکاراموش[۲۷] (۱۸۹۱)، شوالیه در گلزار[۲۸] (۱۸۹۷).
- ↑ La Béarnaise
- ↑ Véronique
- ↑ Wagner
- ↑ Niedermeyer
- ↑ Fauré
- ↑ Saint-Saëns
- ↑ Opéra-Comique
- ↑ Covent-Garden
- ↑ Hope Temple
- ↑ Dotie Davies
- ↑ Pelléas et Mélisande
- ↑ Debussy
- ↑ La fauvette du Temple
- ↑ Le bourgeois de Calais
- ↑ Isoline
- ↑ Le mari de la reine
- ↑ Madame Chrysanthème
- ↑ Pierre loti
- ↑ Le chevalier d’Harmental
- ↑ Les p’tites Michu
- ↑ Les dragons de L’impératrice
- ↑ Béatrice
- ↑ La Petite fonctionnaire
- ↑ L’amour masqué
- ↑ Passionnement
- ↑ Les deux pigeons
- ↑ Scaramouche
- ↑ Le chevalier aux fleurs