حاج آقا رضا رفیع: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
(با نام اصلی: رضا شریعت‌زاده گیلانی، و ملقب به قائم مقام‌الملک) از رجال سیاسی ایران در دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]]. از نمايندگان مجلس شورای ملی ايران در دورۀ پهلوی اول بود. در دوره‌های پنجم، ششم، چهاردهم،‌ پانزدهم، شانزدهم و هفدهم به نمايندگی از [[تالش]] و كرگانرود و در دوره‌های هفتم و پانزدهم از طرف [[بندر انزلی، شهر|بندر انزلی]] (بندر پهلوی سابق) به مجلس راه يافت. وی در ادوار دوم و سوم مجلس سنا نیز سناتور شد.   
(با نام اصلی: رضا شریعت‌زاده گیلانی، و ملقب به قائم مقام‌الملک) از رجال سیاسی ایران در دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]]. از نمايندگان مجلس شورای ملی ايران در دورۀ پهلوی اول بود. در دوره‌های پنجم، ششم، چهاردهم،‌ پانزدهم، شانزدهم و هفدهم به نمايندگی از [[تالش]] و كرگانرود و در دوره‌های هفتم و پانزدهم از طرف [[بندر انزلی، شهر|بندر انزلی]] (بندر پهلوی سابق) به مجلس راه يافت. وی در ادوار دوم و سوم مجلس سنا نیز سناتور شد.   


او فرزند حاج ملا محمدمهدی شریعتمدار (روحانی معروف و صاحب نفوذ، و مالک معروف گیلان) بود. تحصیلات مقدماتی و سطح را در گیلان به پایان رساند و مدتی هم دروس خارج گرفت و تحصيلاتش را تا حدود اجتهاد ادامه داد. در کسوت طلبگی، در جرگۀ ملازمان رضاشاه قرار گرفت. تا ابتدای سلطنت رضاشاه معمم بود، اما در اين دوره عمامه از سر برگرفت و لباس شخصی بر تن كرد .در 1296ش به تهران رفت و وابستۀ افتخاری سفارت روسيه شد. او در بیشتر مواقع طرف مشورت و نظرخواهی رضا شاه قرار می‌گرفت. در دورۀ رضا شاه از پيشگامان اجرای طرح لباس متحد‌الشكل بود و پس از تشکیل قشون متحدالشکل، به سمت مشاور سیاسی رئیس قشون رضاخان منصوب شد.   
او فرزند حاج ملا محمدمهدی شریعتمدار (روحانی معروف و صاحب نفوذ، و مالک معروف گیلان) بود. تحصیلات مقدماتی و سطح را در گیلان به پایان رساند و مدتی هم دروس خارج گرفت و تحصيلاتش را تا حدود اجتهاد ادامه داد. در کسوت طلبگی، در جرگۀ ملازمان رضاشاه قرار گرفت. تا ابتدای سلطنت رضاشاه معمم بود، اما در اين دوره عمامه از سر برداشت و لباس شخصی به تن كرد .در 1296ش به تهران رفت و وابستۀ افتخاری سفارت روسيه شد. او در بیشتر مواقع طرف مشورت و نظرخواهی رضا شاه قرار می‌گرفت. در دورۀ رضا شاه از پيشگامان اجرای طرح لباس متحد‌الشكل بود و پس از تشکیل قشون متحدالشکل، به سمت مشاور سیاسی رئیس قشون رضاخان منصوب شد.   


او که زبان روسی را به خوبی می‌دانست، مدتی در تهران قنسول افتخاری سفارت روس و رابط با وزارت امور خارجه بود. به دوستی با دولت روسیه مشهور بود و یک روز مورد سوء‌قصد قرار گرفت، اما جان به سلامت برد. در اواخر دورۀ سلطنت رضا شاه مغضوب شد و پس از کودتای اسفند ۱۲۹۹ش مدتی به زندان افتاد، اما بنا به دلایلی و به ویژه وساطت برادر حاج آقا رضا، که در آن زمان از روحانیون بانفوذ [[نجف]] بود، رضا شاه از کشتن‌اش صرف‌نظر کرد و کمی بعد و پس از شهريور 1320ش از زندان آزاد شد.     
او که زبان روسی را به خوبی می‌دانست، مدتی در تهران قنسول افتخاری سفارت روس و رابط با وزارت امور خارجه بود. به دوستی با دولت روسیه مشهور بود و یک روز مورد سوء‌قصد قرار گرفت، اما جان به سلامت برد. در اواخر دورۀ سلطنت رضا شاه مغضوب شد و پس از کودتای اسفند ۱۲۹۹ش مدتی به زندان افتاد، اما بنا به دلایلی و به ویژه وساطت برادر حاج آقا رضا، که در آن زمان از روحانیون بانفوذ [[نجف]] بود، رضا شاه از کشتن‌اش صرف‌نظر کرد و کمی بعد و پس از شهريور 1320ش از زندان آزاد شد.     

نسخهٔ ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۱۶

حاج آقا رضا رفیع (رشت 1268 - تهران 1342ش)

(با نام اصلی: رضا شریعت‌زاده گیلانی، و ملقب به قائم مقام‌الملک) از رجال سیاسی ایران در دورۀ قاجار و پهلوی. از نمايندگان مجلس شورای ملی ايران در دورۀ پهلوی اول بود. در دوره‌های پنجم، ششم، چهاردهم،‌ پانزدهم، شانزدهم و هفدهم به نمايندگی از تالش و كرگانرود و در دوره‌های هفتم و پانزدهم از طرف بندر انزلی (بندر پهلوی سابق) به مجلس راه يافت. وی در ادوار دوم و سوم مجلس سنا نیز سناتور شد.

او فرزند حاج ملا محمدمهدی شریعتمدار (روحانی معروف و صاحب نفوذ، و مالک معروف گیلان) بود. تحصیلات مقدماتی و سطح را در گیلان به پایان رساند و مدتی هم دروس خارج گرفت و تحصيلاتش را تا حدود اجتهاد ادامه داد. در کسوت طلبگی، در جرگۀ ملازمان رضاشاه قرار گرفت. تا ابتدای سلطنت رضاشاه معمم بود، اما در اين دوره عمامه از سر برداشت و لباس شخصی به تن كرد .در 1296ش به تهران رفت و وابستۀ افتخاری سفارت روسيه شد. او در بیشتر مواقع طرف مشورت و نظرخواهی رضا شاه قرار می‌گرفت. در دورۀ رضا شاه از پيشگامان اجرای طرح لباس متحد‌الشكل بود و پس از تشکیل قشون متحدالشکل، به سمت مشاور سیاسی رئیس قشون رضاخان منصوب شد.

او که زبان روسی را به خوبی می‌دانست، مدتی در تهران قنسول افتخاری سفارت روس و رابط با وزارت امور خارجه بود. به دوستی با دولت روسیه مشهور بود و یک روز مورد سوء‌قصد قرار گرفت، اما جان به سلامت برد. در اواخر دورۀ سلطنت رضا شاه مغضوب شد و پس از کودتای اسفند ۱۲۹۹ش مدتی به زندان افتاد، اما بنا به دلایلی و به ویژه وساطت برادر حاج آقا رضا، که در آن زمان از روحانیون بانفوذ نجف بود، رضا شاه از کشتن‌اش صرف‌نظر کرد و کمی بعد و پس از شهريور 1320ش از زندان آزاد شد.

او که از مخالفان اجرای قانون اصلاحات ارضی بود، در اواخر عمر خانه‌نشین شد. کتاب خاطرات او به کوشش خسرو معتضد (مورخ ایرانی) منتشر شده است.