طالقان، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
طالقان، شهرستان (County) Taleqan | طالقان، شهرستان (County) Taleqan | ||
شمالی‌ترین شهرستان استان البرز، در مرکز نواحی شمالی ایران، با مرکزیت اداری شهر طالقان. معنای این کلمه و وجه تسمیه‌اش نامعلوم است. اگرچه در منابع پیش از اسلام نامی از طالقان نیامده، اما بنا بر شواهدی (خاصه ویژگی‌های طبیعی و جغرافیایی)، مسلم است که از هزاره‌های پیش از میلاد، سکونتگاه جوامع روستایی آریایی و پیش از آریایی‌ها بوده است. گمان می‌رود که آبادی‌های این منطقه در این دوره‌ها (دوره‌های باستانی و تاریخی) تا زمان اسلام، جزو قلمرو آماردها و کادوسیان و سپس تحت حکمرانی فرمانروایان محلی یا دست‌نشاندگان شاهان ایرانی در سرزمین‌های طبرستان، دیلم و گیلان بوده است. در اواخر دورۀ ساسانیان، این منطقه جزو قلمرو اسپهبدان بود. | شمالی‌ترین شهرستان استان البرز، در مرکز نواحی شمالی ایران، با مرکزیت اداری شهر طالقان. معنای این کلمه و وجه تسمیه‌اش نامعلوم است. اگرچه در منابع پیش از اسلام نامی از طالقان نیامده، اما بنا بر شواهدی (خاصه به دلیل ویژگی‌های طبیعی و جغرافیایی)، مسلم است که از هزاره‌های پیش از میلاد، سکونتگاه جوامع روستایی آریایی و پیش از آریایی‌ها بوده است. گمان می‌رود که آبادی‌های این منطقه در این دوره‌ها (دوره‌های باستانی و تاریخی) تا زمان اسلام، جزو قلمرو آماردها و کادوسیان و سپس تحت حکمرانی فرمانروایان محلی یا دست‌نشاندگان شاهان ایرانی در سرزمین‌های طبرستان، دیلم و گیلان بوده است. در اواخر دورۀ ساسانیان، این منطقه جزو قلمرو اسپهبدان بود. نخستین بار در زمان علویان طبرستان و در میانۀ سدۀ 3ق است که نام طالقان در منابع ذکر شده است. در این دوره و پس از حدود 250سال پس از ورود اسلام به ایران، مردم این منطقه با پذیرفتن حکومت و امامت زیدیه قبول اسلام کردند. دو سده پس از این و در دورۀ سلجوقیان، طالقان به دلیل مجاورت با الموت و مرکز قدرت اسماعیلیان، در مرکز رویدادها و کشمکش‌های سیاسی دولتمردان بود. | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۵
طالقان، شهرستان (County) Taleqan
شمالی‌ترین شهرستان استان البرز، در مرکز نواحی شمالی ایران، با مرکزیت اداری شهر طالقان. معنای این کلمه و وجه تسمیه‌اش نامعلوم است. اگرچه در منابع پیش از اسلام نامی از طالقان نیامده، اما بنا بر شواهدی (خاصه به دلیل ویژگی‌های طبیعی و جغرافیایی)، مسلم است که از هزاره‌های پیش از میلاد، سکونتگاه جوامع روستایی آریایی و پیش از آریایی‌ها بوده است. گمان می‌رود که آبادی‌های این منطقه در این دوره‌ها (دوره‌های باستانی و تاریخی) تا زمان اسلام، جزو قلمرو آماردها و کادوسیان و سپس تحت حکمرانی فرمانروایان محلی یا دست‌نشاندگان شاهان ایرانی در سرزمین‌های طبرستان، دیلم و گیلان بوده است. در اواخر دورۀ ساسانیان، این منطقه جزو قلمرو اسپهبدان بود. نخستین بار در زمان علویان طبرستان و در میانۀ سدۀ 3ق است که نام طالقان در منابع ذکر شده است. در این دوره و پس از حدود 250سال پس از ورود اسلام به ایران، مردم این منطقه با پذیرفتن حکومت و امامت زیدیه قبول اسلام کردند. دو سده پس از این و در دورۀ سلجوقیان، طالقان به دلیل مجاورت با الموت و مرکز قدرت اسماعیلیان، در مرکز رویدادها و کشمکش‌های سیاسی دولتمردان بود.