اسپارک، موریل (۱۹۳۸ـ۲۰۰۶م): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ اسپارک، موریل (1918) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به اسپارک، موریل (۱۹۳۸ـ۲۰۰۶م) منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۵
موریل اسْپارک Muriel Spark | |
---|---|
زادروز |
ادینبورگ 1918م |
درگذشت | فلورانس 2006م |
محل زندگی | ایتالیا |
ملیت | اسكاتلندی |
شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
شغل و تخصص های دیگر | سردبیر مجلۀ بررسی شعر |
آثار | عهد شباب دوشیزه جین برودی (۱۹۶۱)؛ تسلّیبخشان و پیردختران کمبضاعت (۱۹۶۳)؛ دعای مرگ، دروازهی مَندِلباوْم (۱۹۶۵)؛ صندلی راننده (۱۹۷۰)؛ بسیار دور از کنزینگتون (۱۹۸۸)؛ دعای مرگ (۱۹۵۹)؛ مقالات (۱۹۹۰)؛ واقعیتها و رؤیاها (۱۹۹۶)؛ شراکت در جرم (۲۰۰۰) |
جوایز و افتخارات | نشان افتخاری امپراتوری بریتانیا (۱۹۹۳)، جايزۀ ادبیات بریتانیا (۱۹۹۷) |
اسْپارک، موریِل (۱۹۳۸ـ۲۰۰۶م) (Spark, Muriel)
(نام اصلی: موریل سارا کمبِرگ[۱]) رماننویس اسکاتلندی. اسپارک در اوایل کار خود شعر، نقد، و زندگینامه مینوشت، ولی پس از برندهشدن در ۱۹۵۱م در مسابقهی داستان کوتاه مجلهی آبزرور[۲] و گرویدن به مذهب کاتولیک در ۱۹۵۴م، به نوشتن آثار داستانی تشویق شد. بیشتر شخصیتهای داستانهای او گویی وصلههایی ناجورند؛ مثل شخصیتهای اصلی داستانهای تسلّیبخشان[۳] (۱۹۵۷م) (نخستین رمان او)، عهد شباب دوشیزه جین برودی[۴] (۱۹۶۱م) و بسیار دور از کنزینگتون[۵] (۱۹۸۸م). طنزهای تلختری را در کتابهای دعای مرگ[۶] (۱۹۵۹م)، مقالات[۷] (۱۹۹۰م) و واقعیتها و رؤیاها[۸] (۱۹۹۶م) نوشته است. مجموعه اشعار[۹] او در ۱۹۶۷م و مجموعه داستان[۱۰]های او در ۱۹۹۴م بهچاپ رسید. رمان او با نام شراکت در جرم[۱۱] در ۲۰۰۰م منتشر شد. نخستین رمانهای او نظیر تسلّیبخشان و پیردختران کمبضاعت[۱۲] (۱۹۶۳م)، خیالپردازیهای غمانگیز و در عین حال آمیخته به شوخطبعی است؛ رمانهای بعدی او نظیر دعای مرگ، دروازهی مَندِلباوْم[۱۳] (۱۹۶۵م) و صندلی راننده[۱۴] (۱۹۷۰م) درونمایههای عمیقتری دارند. در ۱۹۹۳م نشان افتخاری امپراتوری بریتانیا را دریافت کرد. اسپارک در ادینبورگ زاده شد، مدتی در رُدِزیادی جنوبی (زیمبابوه کنونی) زندگی کرد و طی جنگ جهانی دوم در ادارهی اطلاعات سیاسی لندن مشغول به کار شد. از ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹م سردبیر مجلهی بررسی شعر بود. نخستین اثر چاپ شدهی او شرح حال نقادانهی مِری شِلی (۱۹۵۱م) بود. در کتاب تاریخچهی شغلی (۱۹۹۲م)، زندگینامهی شخصی خود را تا ۱۹۵۷ نوشته است. اسپارک در ۱۹۹۷م برندهی جایزهی ادبیات بریتانیا شد. در سال ۱۹۶۷م به ایتالیا مهاجرت کرد و در سال ۲۰۰۶م در فلورانس درگذشت.