دیمیتروف، گریگور (1991): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042175924.jpg|بندانگشتی|گریگور دیمیتروف]] | |||
دیمیتروف، گریگور (1991) (Dimitrov, Grigor) | دیمیتروف، گریگور (1991) (Dimitrov, Grigor) | ||
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۷
دیمیتروف، گریگور (1991) (Dimitrov, Grigor)
تنیس‌باز بلغارستانی. در رده‌بندی ای‌تی‌پی[۱] (انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای جهان) رتبۀ 3 انفرادی جهان را به خود اختصاص داده که او را به بالاترین رتبۀ بازیکن بلغارستانی تاریخ تبدیل کرده است. دیمیتروف پس از کسب بزرگ‌ترین عنوان دوران حرفه‌ای خود در فینال پایان فصل ای‌تی‌پی در نوامبر 2017 به این رتبه رسید. او تا به امروز 9 عنوان انفرادی تور جهانی را به دست آورده است. دیمیتروف پیش از شروع دوران حرفه‌ای خود، دوران نوجوانی موفقی داشت، که در آن به رتبۀ 1 جهان رسید و عناوین اصلی انفرادی پسران را در مسابقات قهرمانی ویمبلدون 2008 و آزاد امریکا در 2008 به دست آورد. در اکتبر 2013 در مسابقات آزاد استکهلم، دیمیتروف اولین مرد بلغاری بود که عنوان یک نفرۀ ای‌تی‌پی را به دست آورد. دیمیتروف اولین (و تنها) تنیسور مرد بلغارستانی است که در مسابقات دونفره (2011) به فینال رسید و در مسابقات انفرادی به دور چهارم رفت. او اولین بلغاری است که به فینال ای‌تی‌پی 2017 رسید و پیروز شد، و در همان سال در سین‌سیناتی[۲] عنوان مسترز را کسب کرد. او همچنین بیش از هر تنیسور بلغاری دیگر جایزه دریافت کرده، و تنها بازیکن مرد بلغاری است که به یک میلیون دلار امریکا دست یافته است. در نوامبر 2023، او نوزدهمین تنیسور مردی شد که 25 میلیون دلار برنده شده است. در مسابقات آزاد فرانسه[۳] 2024، به مرحلۀ یک چهارم نهایی رسید. او جایزۀ ورزشکار سال بلغارستان را در 2014 و 2017 دریافت کرد، و جایزۀ ورزشکار سال بالکان[۴] را در 2017 گرفت. گریگور دیمیتروف در شهر هاسکوو[۵]، بلغارستان متولد شد. پدرش مربی تنیس و مادرش، معلم ورزش و بازیکن سابق والیبال است. اولین بار در 3 سالگی راکت تنیس در دست گرفت که مادرش به او داد، و در 5 سالگی شروع به بازی کرد. در سال‌های اولیه، پدرش به‌عنوان مربی او خدمت می‌کرد، اما پس از این‌که استعدادش را در مسابقات نوجوانان ثابت کرد، باید در شرایط دیگری پیشرفت می‌کرد. دیمیتروف در 16 سالگی حرفه‌ای شد. در 2007، به آکادمی سانچز-کاسال[۶] پیوست و تحت رهبری امیلیو سانچز[۷] و پاتو آلوارز[۸] آموزش‌های بیشتری را گذراند. از مارس 2009 دیمیتروف در پاریس، فرانسه تمرین کرد، و به آکادمی تنیس پاتریک موراتوگلو[۹] ملحق شد و چهار فصل بعدی را آن‌جا گذراند و پاتریک موراتوگلو را به عنوان مربی برای سال 2012 انتخاب کرد. دیمیتروف در اواخر 2012 با ماریا شاراپووا[۱۰] آشنا شد. پس از مسابقات آزاد مادرید 2013 که در آن، این مرد بلغاری اولین پیروزی خود را در برابر شماره یک جهان نواک جوکوویچ[۱۱] به دست آورد، آنان با یکدیگر ازدواج کردند، اما در ژوئیه 2015 از هم جدا شدند. در پایان سال 2015، او با خوانندۀ امریکایی نیکول شرزینگر[۱۲]، آشنا شد. اما رابطۀ آن‌ها در 2019 به پایان رسید. او علاوه بر زبان مادری خود، انگلیسی نیز صحبت می‌کند. علایق اصلی او ورزش، ماشین، کامپیوتر و ساعت است. اولین جام بزرگ نوجوانان خود، عنوان قهرمانی زیر 14 سال اروپا، را در 14 سالگی به دست آورد. در 2006، او برندۀ مسابقات تک‌نفره پسران اورنج باول[۱۳] شد. در 2007، فینالیست مسابقات انفرادی اورنج باول زیر 18 سال پسران و مغلوب ریچارداس برانکیس[۱۴] از لیتوانی شد. در 2008، قهرمان نوجوانان ویمبلدون شد. این پیروزی باعث شد که او به راجر فدرر[۱۵] و استفان ادبرگ[۱۶]، قهرمانان سابق نوجوانان، بپیوندد و ورودش را به قرعه‌کشی مردان ویمبلدون در سال 2009 تضمین کند. موفقیت او در مسابقات آزاد امریکا ادامه یافت. در سپتامبر 2008، با پیشی گرفتن از یانگ سونگ هوا[۱۷]، شماره 1 نوجوانان جهان شد. او در آن سال، در رتبۀ 3 رده‌بندی جوانان قرار گرفت. از دیگر افتخارات اوست: بهترین تنیسور جوان بلغارستان (2005)؛ ورزشکار سال بلغارستان (2014)؛ جایزه ورزشی ایکاروس (2014)؛ ورزشکار سال بالکان (2017).