تیافو، فرانسیس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تیافو، فرانسیس (1998- ) (Tiafoe, Frances) | تیافو، فرانسیس (1998- ) (Tiafoe, Frances) | ||
تنیس‌باز امریکایی. در ژوئن 2023 به رتبه 10 تک نفره جهان رسید. او اولین مرد امریکایی سیرالئون شد که در رتبه 10 برتر انجمن تنیس بازان حرفه ای جهان قرار گرفت. نخستین قهرمانی از سه عنوان ای تی پی خود را در دلری بیچ اوپن 2018 به دست آورد و به جوانترین مرد امریکایی تبدیل شد که پس از اندی رادیک در سال 2002 ، یک تورنمنت در تور جهانی برنده شده است. او دومین عنوان خود را در زمین خاکی در مسابقات قهرمانی زمین خاکی مردان ایالات متحده در سال 2023 به دست آورد. او رتبه 160 را در مسابقات دونفره در نوامبر 2021 کسب کرده است. در ۱۵ سالگی برنده اورنج باول ۲۰۱۳ شد. در ۱۷ سالگی و پس از مایکل چانگ در سال ۱۹۸۹، جوان ترین امریکایی در قرعه کشی اصلی مسابقات آزاد فرانسه شد. قهرمان ملی نوجوانان ایالات متحده شد و در تور چلنجر ای تی پی به موفقیت رسید و ۴ عنوان به دست آورد. در ۲۰۱۶، به جمع ۱۰۰ نفر برتر رده بندی ای تی پی راه یافت. در مسابقات آزاد استرالیا ۲۰۱۹، به مرحله یک چهارم نهایی و در ۲۰۲۲، در مسابقات آزاد امریکا برای اولین بار به نیمه نهایی گرند اسلم رسید. | تنیس‌باز امریکایی. در ژوئن 2023 به رتبه 10 تک نفره جهان رسید. او اولین مرد امریکایی سیرالئون شد که در رتبه 10 برتر انجمن تنیس بازان حرفه ای جهان قرار گرفت. نخستین قهرمانی از سه عنوان ای تی پی خود را در دلری بیچ اوپن 2018 به دست آورد و به جوانترین مرد امریکایی تبدیل شد که پس از اندی رادیک در سال 2002 ، یک تورنمنت در تور جهانی برنده شده است. او دومین عنوان خود را در زمین خاکی در مسابقات قهرمانی زمین خاکی مردان ایالات متحده در سال 2023 به دست آورد. او رتبه 160 را در مسابقات دونفره در نوامبر 2021 کسب کرده است. در ۱۵ سالگی برنده اورنج باول ۲۰۱۳ شد. در ۱۷ سالگی و پس از مایکل چانگ در سال ۱۹۸۹، جوان ترین امریکایی در قرعه کشی اصلی مسابقات آزاد فرانسه شد. قهرمان ملی نوجوانان ایالات متحده شد و در تور چلنجر ای تی پی به موفقیت رسید و ۴ عنوان به دست آورد. در ۲۰۱۶، به جمع ۱۰۰ نفر برتر رده بندی ای تی پی راه یافت. در مسابقات آزاد استرالیا ۲۰۱۹، به مرحله یک چهارم نهایی و در ۲۰۲۲، در مسابقات آزاد امریکا برای اولین بار به نیمه نهایی گرند اسلم رسید. تیافو در ژانویه 1998 همراه با برادر دوقلویش، در مریلند متولد شد. او پسری مهاجر از سیرالئون جنگ زده بود که در یک مرکز تنیس که پدرش در آن به عنوان نگهبان کار می کرد، با تنیس آشنا شد. تیافو و برادر دوقلویش در ۴ سالگی ورزش تنیس را به طور منظم شروع کردند. هنگامی که 5 ساله بودند، پدرشان ترتیبی اتخاذ کرد که آنها آموزش را در همان جایی که خودش کار می کرد (مرکز قهرمانان تنیس نوجوانان) آغاز کنند. وقتی تیافو 8 ساله بود، میشا کوزنتسوف مربیگری او را در مرکز شروع کرد. کوزنتسوف مدت ۹ سال به مربیگری تیافو ادامه داد و بعد به مرکز آموزش ملی در فلوریدا نقل مکان کرد. | ||
نسخهٔ ۱۷ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۸
تیافو، فرانسیس (1998- ) (Tiafoe, Frances)
تنیس‌باز امریکایی. در ژوئن 2023 به رتبه 10 تک نفره جهان رسید. او اولین مرد امریکایی سیرالئون شد که در رتبه 10 برتر انجمن تنیس بازان حرفه ای جهان قرار گرفت. نخستین قهرمانی از سه عنوان ای تی پی خود را در دلری بیچ اوپن 2018 به دست آورد و به جوانترین مرد امریکایی تبدیل شد که پس از اندی رادیک در سال 2002 ، یک تورنمنت در تور جهانی برنده شده است. او دومین عنوان خود را در زمین خاکی در مسابقات قهرمانی زمین خاکی مردان ایالات متحده در سال 2023 به دست آورد. او رتبه 160 را در مسابقات دونفره در نوامبر 2021 کسب کرده است. در ۱۵ سالگی برنده اورنج باول ۲۰۱۳ شد. در ۱۷ سالگی و پس از مایکل چانگ در سال ۱۹۸۹، جوان ترین امریکایی در قرعه کشی اصلی مسابقات آزاد فرانسه شد. قهرمان ملی نوجوانان ایالات متحده شد و در تور چلنجر ای تی پی به موفقیت رسید و ۴ عنوان به دست آورد. در ۲۰۱۶، به جمع ۱۰۰ نفر برتر رده بندی ای تی پی راه یافت. در مسابقات آزاد استرالیا ۲۰۱۹، به مرحله یک چهارم نهایی و در ۲۰۲۲، در مسابقات آزاد امریکا برای اولین بار به نیمه نهایی گرند اسلم رسید. تیافو در ژانویه 1998 همراه با برادر دوقلویش، در مریلند متولد شد. او پسری مهاجر از سیرالئون جنگ زده بود که در یک مرکز تنیس که پدرش در آن به عنوان نگهبان کار می کرد، با تنیس آشنا شد. تیافو و برادر دوقلویش در ۴ سالگی ورزش تنیس را به طور منظم شروع کردند. هنگامی که 5 ساله بودند، پدرشان ترتیبی اتخاذ کرد که آنها آموزش را در همان جایی که خودش کار می کرد (مرکز قهرمانان تنیس نوجوانان) آغاز کنند. وقتی تیافو 8 ساله بود، میشا کوزنتسوف مربیگری او را در مرکز شروع کرد. کوزنتسوف مدت ۹ سال به مربیگری تیافو ادامه داد و بعد به مرکز آموزش ملی در فلوریدا نقل مکان کرد.