ازباران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
| نام فارسی =
|نام لاتین =Arvakheyl
| نام‌ قدیمی =
| نام دیگر =
| استان = مازندران
| شهرستان =ساری
| بخش = رودپی
| موقعیت = فاصله 5 کیلومتری محلات شمالی شهر ساری
| جمعیت = 372نفر (1395ش)
| نوع اقلیم = 
| ارتفاع از سطح دریا =3 متر پایین‌تر
| تولیدات و صنایع مهم = برنج، مرکبات، سبزیجات و تولیدات دامی
| برخی بناهای مهم =
| شهر ها و آبادی های مهم =
}}
ازباران  (Ezbaran)
ازباران  (Ezbaran)



نسخهٔ ‏۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۵

ازباران
استان مازندران
شهرستان ساری
بخش رودپی
جمعیت 372نفر (1395ش)
موقعیت فاصله 5 کیلومتری محلات شمالی شهر ساری
ارتفاع از سطح دریا 3 متر پایین‌تر
تولیدات و صنایع مهم برنج، مرکبات، سبزیجات و تولیدات دامی
نام لاتین Arvakheyl

ازباران (Ezbaran)

روستایی در دهستان امامزاده عبدالله شمالی، بخش دهفریِ شهرستان فریدونکنار، استان مازندران. در فاصلۀ 5 کیلومتری جنوب غربی شهر فریدونکنار، 50 کیلومتری شمال غربی شهر ساری، 4 کیلومتری جنوب دریای خزر، 140 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 18متری پایین‌تر از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. در منطقه‌ای جلگه‌ای در جنوب دریای خزر و در جانب غرب جادۀ فریدونکنار - آمل واقع شده است. در میان روستا، یک خیابان اصلی از غرب به شرق کشیده شده که آن را به جادۀ فریدونکنار - آمل متصل می‌کند؛ خیابان‌های فرعی روستا به صورت شمالی یا جنوبی از این خیابان منشعب شده‌اند. اراضی گستردۀ آن در غرب به آبادی‌های شهرستان آمل، در شمال به پناهگاه حیات وحش فریدونکنار، در شرق به روستاهای بنه‌کنار و آستانه‌سرا، و در جنوب به دهستان امامزاده عبدالله جنوبی محدود می‌شود. یکی از ریزابه‌های رودخانۀ فریدونکنار در غرب ازباران در جریان است. در اراضی جنوب غربی و شمال شرقی روستا چند آب‌بندانِ پهناور وجود دارد که برای تأمین آب کشاورزی و پرورش ماهی مورد استفاده قرار می‌گیرند. ازباران زیارتگاهی به نام امامزاده عبدالله دارد.

در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت ازباران 2,719نفر بوده است. مردم این روستا علاوه بر کشاورزی و باغداری و دامداری، به کار پرورش شترمرغ و ماهی و صید پرندگان شکاری و ماهی اشتغال دارند. محصولات مهم کشاورزی ازباران شامل برنج، مرکبات و صیفی‌جات می‌شود. مردم این روستا به زبان طبری سخن می‌گویند و گویش آنها ترکیبی از دو گویش بابلی و آملی است.